Θησέας Μινώταυρος, και αυτογνωσία

Από τον κύκλο αποσυμβολισμού της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας

«Ο άνθρωπος με τη σκέψη επεμβαίνει στην ύλη, ενώ με το νου υπερβαίνει την ύλη».(Σωκράτης)

Σύμφωνα με τον μύθο, η σύζυγος του Μίνωα Πασιφάη ερωτεύτηκε τον ταύρο τον οποίο είχε κάνει δώρο ο Θεός Ποσειδώνας στον Μίνωα. Ο Ποσειδώνας ζήτησε από το Μίνωα να του θυσιάσει αυτόν τον ταύρο. Ο Μίνωας όμως αντί για αυτόν θυσίασε έναν άλλο ταύρο, ελπίζοντας ότι ο θεός δε θα το προσέξει. Ο Ποσειδώνας όμως κατάλαβε τι είχε γίνει, εξοργίστηκε, και έκανε τη γυναίκα του Μίνωα Πασιφάη να ερωτευτεί τον ταύρο. Η Πασιφάη δεν μπορούσε να ικανοποιήσει το πάθος της και ζήτησε βοήθεια από το μηχανικό Δαίδαλο. Αυτός κατασκεύασε ένα κενό ομοίωμα αγελάδας, η Πασιφάη μπήκε μέσα σε αυτό και ο ταύρος ξεγελάστηκε και ζευγάρωσε μαζί της. Από την ένωση αυτή γεννήθηκε ο Μινώταυρος.

Ο Μινώταυρος όπως και όλα τα τερατόμορφα όντα στην μυθολογία εκπροσωπούν τα ζωώδη πάθη, τις ψυχικές αδυναμίες, ελαττώματα, διαστροφές και φοβίες, που διαλύονται όταν έρθουν στο φως του Ήλιου, όταν δηλαδή φωτιστούν τα αίτια τους από την εσωτερική γνώση (Ήλιος - Απόλλωνας ), την μύηση δηλαδή, «το πνευματικό φώς», το οποίο περιγράφεται ως ήλιος του μεσονυκτίου.

Ο Θησέας κατερχόμενος στον λαβύρινθο της Κρήτης, σκότωσε τον φοβερό Μινώταυρο, στον οποίο θυσίαζαν κάθε χρόνο επτά νέες κι επτά νέους Αθηναίους. Η κατάβαση του Θησέα στον λαβύρινθο, και ο φόνος του Μινώταυρου, αφορά μία συμβολική «μυητική διαδικασία», μέσα από την οποία μπορεί ο άνθρωπος να βγει νικητής από τον σκοτεινό κόσμο του ανεξερεύνητου «λαβύρινθου του εγκεφάλου». Ο Λαβύρινθος είναι οι άγνωστες πτυχές του εγκεφάλου μας (συγκρίνετε το σχήμα του εγκεφάλου και του λαβύρινθου), ο «Μινώταυρος», είναι το υποσυνείδητο, τα πάθη, οι φοβίες, οι εξαρτήσεις που μπορούν να μας καθηλώσουν, να μας καθυποτάξουν.

Ο εγκέφαλος δεν είναι απλά, ένα ακόμη όργανο του σώματος μας. Ο εγκέφαλος μας έχει την ικανότητα να αναπτύσσεται μόνος του, να μαθαίνει καινούρια πράγματα και να προσαρμόζεται στις αλλαγές της ζωή μας. Οι περισσότερες δυνατότητες του εγκεφάλου είναι ανεξερεύνητες και άγνωστες ακόμα και σήμερα, στον επιστημονικό κόσμο μιας και είναι πολύ δύσκολο να μελετηθούν και να καταγραφούν.Έως πρόσφατα πιστεύαμε πως χρησιμοποιούμε μόνον το 10% των δυνατοτήτων του. Οι σύγχρονοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Τα τμήματα του εγκεφάλου – σημειώνουν – λειτουργούν και αυτά ως σύνολο και δεν είναι δυνατό κάποια από αυτά να είναι ανενεργά. Μάλιστα, πρόσφατες έρευνες αποκάλυψαν ότι τα εγκεφαλικά κύτταρα μπορούν να συνεχίσουν να σχηματίζονται και ότι κάθε νέα μάθηση πιθανώς συνεισφέρει στη μακροζωία τους…

Ο Θησέας στον μύθο που εξετάζουμε αντιπροσωπεύει την αυτεπίγνωση, τον συνειδητό ανώτερο άνθρωπο, ο οποίος θυσιάζει το εγώ για το εμείς. Φτάνοντας ο Θησέας στην Κρήτη, γνωρίζει την κόρη του Μίνωα, την Αριάδνη. Ο Θησέας υπόσχεται στην Αριάδνη αιώνια πίστη, και εκείνη τον συμβουλεύει πως να εξέλθει του λαβύρινθου. Την λύση της προσφέρει ο αρχιτέκτονας του Λαβύρινθου Δαίδαλος. Δίνει λοιπόν, η Αριάδνη στον Θησέα ένα κουβάρι για να το δέσει στην είσοδο του Λαβύρινθου, με την συμβουλή να το ξετυλίγει καθώς θα προχωρά. Αν τα κατάφερνε να απαλλαγεί από τον Μινώταυρο, δεν είχε παρά να τυλίγει πάλι το κουβάρι περπατώντας πίσω, ώσπου να ξαναβγεί. Αυτεπίγνωση..!

Ο Θησέας βγαίνοντας νικητής από τον σκοτεινό λαβύρινθο, επιβεβαίωσε τον χαρακτηρισμό του ήρωα, κερδίζοντας ταυτόχρονα ένα βασίλειο, αυτό της ανώτερης φύσης του.Ζούμε στον Λαβύρινθο της υποκειμενικής αντίληψης του προγραμματισμένου νου μας, σε ένα κόσμο φαινομένων, του «φαίνεσθαι», και όχι του πραγματικού «είναι», μίας πραγματικότητας την οποία έχουν διαμορφώσει οι ατελής πέντε αισθήσεις μας.

Η Αριάδνη όπως υποδεικνύει ι το όνομα της, άρια+αγνή = πολύ αγνή,  είναι η ανώτερη φύση μας που στέκει αρωγός, σε όλες τις ανώτερες δράσεις. Ο «Μίτος της Αριάδνης», συμβολίζει το ιερό εκείνο Θεϊκό κομμάτι της ύπαρξης μας, το οποίο βρίσκεται βαθιά μέσα στην ύπαρξη μας, και το οποίο μοιραζόμαστε με το σύμπαν . Δεν είναι ίσως τυχαίο, πως ο «μίτος» έχει κοινή ρίζα με το μιτοχόνδριο και το D.N.A.

Το καινούργιο μήνυμα της Νέας Φυσικής αναφέρει ο καθηγητής Μάνος Δανέζης, είναι η ενότητα, είναι η άρνηση της ατομικότητας, η άρνηση του απομονωτισμού, η άρνηση ότι ο κάθε άνθρωπος είναι κάτι το ξεχωριστό. Στη νέα εποχή που επαγγέλλεται αυτή η σύγχρονη Φυσική δεν υπάρχει Εγώ, υπάρχει το Εμείς. Δεν υπάρχει το Έχω, αλλά το Είμαι…
…Κάποιος που έχει μια πολύ ελεύθερη σκέψη, που αγκαλιάζει ολόκληρο το Σύμπαν, δεν έχει τη δυνατότητα να ενσωματωθεί σε μικρά πράγματα. Από τη στιγμή που ανακαλύπτεις το μυστικό ενός ολόκληρου σύμπαντος τι σημασία έχει η Γη; Στην πραγματικότητα είναι πάρα πολύ μικρή!...

…Η γνώση δεν είναι πάντοτε ευτυχία! Η γνώση τις περισσότερες φορές είναι πόνος. Η γνώση είναι μοναξιά. Είναι απομόνωση. Είναι η ανάγκη της μοναξιάς όντας μέσα σε πολύ κόσμο. Να είσαι μέσα σ’ ένα άγριο πλήθος και να νιώθεις μόνος. Είναι η εσωτερική μοναξιά. Όχι με την κακή έννοια –μια εποικοδομητική μοναξιά...

Σκοπός του ανθρώπου η αυτογνωσία, η επανασύνδεση με την Θεϊκή του υπόσταση ως υιός Θεού, και η αναγνώριση της αδιάρρηκτης σχέσης του με το σύμπαν. Ο Carl Jung, αναφέρει, πως οι περισσότεροι συγχέουν την «αυτογνωσία», με τη γνώση της συνειδητής προσωπικότητας. Όποιος έχει συνείδηση του εγώ, θεωρεί δεδομένο ότι γνωρίζει τον εαυτό του. Το εγώ όμως, γνωρίζει μόνο τα δικά του στοιχεία, και όχι το ασυνείδητο και τα περιεχόμενά του. Οι άνθρωποι υπολογίζουν την αυτογνωσία τους με βάση το τι γνωρίζει για τον εαυτό του το μέσο άτομο του κοινωνικού τους περιβάλλοντος και όχι με μέτρο τα πραγματικά ψυχικά συμβάντα που στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι κρυμμένα...

«Άνθρωπε γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις το Σύμπαν και τους Θεούς» (Πυθαγόρεια διδαχή)

Πηγή