Η αρχαία είσοδος στην πόλη της Αριασσού - Βίντεο

Η Αριασσός ή Ααρασσός ήταν πόλη στη Μικρά Ασία ανεγερθείσα επί απότομης λοφώδους πλαγιάς και σε απόσταση περίπου 50 χιλιομέτρων προς την ενδοχώρα από την Αττάλεια (σημερινή Αντάλια).

Η πόλη ιδρύθηκε στη διάρκεια της Ελληνιστικής περιόδου, τον 3ο αιώνα π.Χ. Το όνομά της αναφέρεται (ως Ααρασσός) περίπου προς το 100 π.Χ. από τον Αρτεμίδωρο τον Εφέσιο, τον οποίον και χρησιμοποιεί ως πηγή του ο Στράβων έναν αιώνα αργότερα. Οι μοναδικές περαιτέρω αναφορές προς το όνομα της πόλης γίνονται από τον Πτολεμαίο στη διάρκεια του 2ου αιώνα μ.Χ., καθώς και εντός των καταλόγων των Χριστιανικών διακονιών (Notitiae Episcopatuum).

Αποτελούσε τμήμα της Πισιδίας και ανήκε αρχικά στην Αυτοκρατορία των Σελευκιδών. Το 189 π.Χ. πέρασε υπό τον έλεγχο του Ελληνιστικού βασιλείου της Περγάμου, ο τελευταίος βασιλέας του οποίου, Άτταλος Γ΄, κληροδότησε το βασίλειό του στη Ρώμη το 133 π.Χ.

Υπό τον Οκταβιανό Αύγουστο η Αριασσός κατέστη μέρος της Ρωμαϊκής επαρχίας της Γαλατίας. Στους εκκλησιαστικούς καταλόγους εμφανίζεται ως τμήμα της ύστερης Ρωμαϊκής επαρχίας της Παμφυλίας Σεκούντας, της οποίας πρωτεύουσα ήταν η Πέργη, καθώς και έδρα επισκοπής της μητρόπολης της τελευταίας.

Νομίσματα τα οποία έχουν κοπεί στην Αριασσό έχουν ανακαλυφθεί από τις ανασκαφές στην περιοχή.

Τα ερείπια χρονολογούνται κυρίως από τη Ρωμαϊκή και βυζαντινή περίοδο, με, ωστόσο, την ύπαρξη ορισμένων χρονολογούμενων από την πρότερη Ελληνιστική περίοδο. Καλύτερα διατηρημένο εξ' αυτών είναι η χρονολογούμενη από τον 3ο αιώνα μ.Χ. τρίτοξη είσοδος της πόλης, την οποία παλαιότερα κοσμούσαν τέσσερα αγάλματα. Μεταξύ των υπολοίπων κτιρίων περιλαμβάνονται ένα μεγάλου μεγέθους νυμφαίο και λουτρά, καθώς και μια εκτεταμένη περιοχή κατοικιών. Επίσης υπάρχει μεγάλος αριθμός ταφικών μνημείων.