Εκπληκτικό βίντεο από την Ακρόπολη της Αθήνας και της Σικελίας

Η λέξη Ακρόπολις κυριολεκτικά αναφέρεται στην «ανώτερη πόλη» στα Ελληνικά και έτσι μπορεί να συσχετιστεί με ακροπόλεις ή ομάδες κτιρίων που κατασκευάζονται σε ένα υπερυψωμένο σημείο (συχνά λόφους με κατακόρυφες πλευρές).

Η περίφημη Ακρόπολη της Αθήνας είναι μία που σώζεται ακόμα από την αρχαϊκή εποχή. Η ιστορία αυτού του ψηλού βράχου ύψους 156 μέτρων συμβολίζει την δύναμη της Αθήνας και η ιστορία της ξεκινάει γύρω στο 3500 π.Χ.. Και ενώ ξεκίνησε ως στρατηγική οχύρωση του οικισμού, ο χώρος της Ακρόπολης της Αθήνας έλαβε πολιτικό και θρησκευτικό χαρακτήρα από την κλασσική περίοδο (περίπου τον 5ο αι. Π.Χ.), με την εντυπωσιακή σειρά ναών και μνημείων - συμπεριλαμβανομένων των δομών του Παρθενώνα, των Προπυλαών, και του Ερεχθείου, που φέρουν όλα τα χαρακτηριστικά της αρχαίας Ελληνικής αρχιτεκτονικής.

Όσο για την αρχαία πόλη Ακράγας (ή Ακραγάς) στη Σικελία, ήταν ένας από τους σημαντικότερους κατοικημένους οικισμούς της Μεγάλης Ελλάδας, κατά τη διάρκεια της χρυσής εποχής των ελληνικών πόλεων-κρατών (περίπου 5ος αι. π.Χ.).

Η πόλη ιδρύθηκε αρχικά στις αρχές του 6ου αιώνα από Έλληνες αποίκους από τη Γέλα (στη Σικελία), και από την αρχή του αιώνα είχε πιθανώς πληθυσμό πάνω από 100.000 κατοίκους. Στην πραγματικότητα, μετά από πολυάριθμες πολιτικές και στρατιωτικές ανατροπές κατά τη διάρκεια Πολέμων, η πόλη κατόρθωσε να ανακτήσει την ευημερία της, έτσι ώστε οι κάτοικοί της (πόλη που μετονομάστηκε σε Agrigentum) να αποκτήσουν τη ρωμαϊκή ιθαγένεια μετά το θάνατο του Ιούλιου Καίσαρα το 44 π.Χ.

Ακόμη και ο Έλληνας λυρικός ποιητής Πίνδαρος, χαρακτήρισε την Ακράγκα ως "την πιο όμορφη πόλη του κόσμου που κατοικήθηκε από τους θνητούς". Αρκεί να πούμε ότι η μεγάλη πόλη είχε τη δική της Ακρόπολη, η οποία περιλαμβάνονταν στη φημισμένη κοιλάδα των ναών (Valle dei Templi).

Το Altair4 Multimedia δημιούργησε ένα εκπληκτικό βίντεο που παρουσιάζει και τις δύο επιβλητικές Ακροπόλεις από αυτές τις δύο πρωτίστως αρχαίες ελληνικές πόλεις - δίνοντας έτσι μια ματιά στο Ελληνικό αρχιτεκτονικό ύφος που επεκτάθηκε σε όλη τη Μεσόγειο.