Γαλιλαίος Γαλιλέι - Ο πατέρας της αστρονομίας

Γεννημένος στην Πίζα της Ιταλίας το 1564 ο Γαλιλαίος Γαλιλέι, όπως είναι το πλήρες του όνομα, έμελλε να αλλάξει την υπόσταση της... επιστήμης δίνοντας της την μορφή που έχει μέχρι και σήμερα.

Απόγονος ευγενούς Φλωρεντινής οικογένεια ο Γαλιλαίος σπούδασε αρχικά Ιατρική, την οποία όμως πολύ σύντομα από την στιγμή που άρχισε να ασχολείται με την μελέτη της Φύσης αποκτώντας τον χαρακτηρισμό του πρώτου Φυσικού, την παράτησε. Οι απόψεις και οι ιδέες του όντας πραγματικά μπροστά από την εποχή του κατακτούσαν όλο και περισσότερο κοινό, έτσι σχετικά πολύ σύντομα κατόρθωσε να γίνει από τις πιο περιζήτητες προσωπικότητες της τότε κοινωνίας.

Βελτίωση του τηλεσκοπίου, κατασκευή θερμομέτρου και αναλογικού διαβήτη, ηλιοκεντρικό πλανητικό σύστημα, μελέτη των ουρανίων σωμάτων και πάνω από όλα μαθηματικοποίηση της φυσικής θεώρησης είναι μερικά μονάχα από όλα εκείνα που ο μεγάλος αυτός άνθρωπος της αναγέννησης μας άφησε παρακαταθήκη.

Είναι αυτά τα οποία των έφεραν στο χείλος της δικής του καταστροφής, αυτά που τον ανάγκασαν να γονατίσει και να απαρνηθεί τα λεγόμενα του μπροστά στο εκκλησιαστικό δικαστήριο της Ιεράς Εξέτασης που προσπάθησε να γυρίσει την ανθρωπότητα χίλια χρόνια πίσω.

Η ζωή του έληξε τη νύχτα μεταξύ 8ης και 9ης Ιανουαρίου του 1642 κατορθώνοντας να αφήσει το στίγμα του χαρακτηρίζοντας της επόμενες γενιές. Ήταν ο πρώτος που αντικατέστησε την υποθετική-επαγωγική μέθοδο με την πειραματική-εμπειρική ξεκινώντας ουσιαστικά έναν νέο κύκλο για την επιστημονική ενασχόληση με τον Κόσμο. Το έργο και η ζωή του συνοψίζονται σε αυτή την μικρή φράση λιγότερο γνωστή από εκείνη: Και όμως κινείται.

"Δεν νιώθω υποχρεωμένος να πιστέψω πως ο ίδιος Θεός που μας προίκισε με αισθήσεις λογική και πνεύμα, μας προόριζε να απαρνηθούμε τη χρήση τους και με κάποιους άλλους τρόπους να μας δώσει τις γνώσεις που μπορούμε να αποκτήσουμε μέσω αυτών"

Ο Γαλιλαίος με τηλεσκόπιο δικής του κατασκευής παρατήρησε πρώτος τους κρατήρες, τα όρη και τις πεδιάδες στην επιφάνεια της Σελήνης. Ανακάλυψε ότι η Σελήνη στρέφει πάντα προς τη Γη το ίδιο ημισφαίριο της. Παρατήρησε τις ηλιακές κηλίδες, τον δακτύλιο του Κρόνου, χωρίς ωστόσο να μπορέσει να εξηγήσει ακριβώς την παρατήρησή του αυτή, αποκάλυψε την αστρική φύση του Γαλαξία μας και απέδειξε την ισχύ της ηλιοκεντρικής θεωρίας, παρατηρώντας τις φάσεις της Αφροδίτης και ανακαλύπτοντας 4 από τους δορυφόρους του Δία, την Ιώ, την Ευρώπη, το Γανυμήδη και την Καλλιστώ τους οποίους ονόμασε Μεδίκεια άστρα, προς τιμή του προστάτη του, Κόσιμο Β' των Μεδίκων.

Οι παρατηρήσεις του αυτές αποτέλεσαν την αρχή του τέλους για την πεποίθηση, που υποστηριζόταν μέχρι τότε από το εκκλησιαστικό και επιστημονικό κατεστημένο, πως το Σύμπαν είναι τέλεια πλασμένο και πως η Γη είναι στο κέντρο του Σύμπαντος και αποτελεί μοναδικότητα: οι κρατήρες της Σελήνης και οι κηλίδες του Ήλιου, καθώς και το γεγονός ότι τέσσερα σώματα περιστρέφονταν γύρω από έναν άλλο πλανήτη, το Δία, αποτέλεσαν αποδείξεις για το αντίθετο.

Κύρια κατηγορία για την καταδίκη του Γαλιλαίου το 1633 ήταν η αθέτηση του Διατάγματος του Καταλόγου Απαγορευμένων που δημοσιεύτηκε στις 6 Μαρτίου του 1616. Σύμφωνα με αυτό, δόθηκε εντολή στον Γαλιλαίο να μην υποστηρίξει, ούτε να υπερασπιστεί, ούτε να διδάξει με οποιονδήποτε τρόπο την άποψη της ακινησίας του Ήλιου και της κίνησης της Γης.

Σύμφωνα με τον μύθο, ο Γαλιλαίος φεύγοντας από την Ιερά Εξέταση επέμεινε στην άποψη του αναφωνώντας "Και όμως γυρίζει"