Οι μύθοι των γιγάντων έχουν ποτίσει τη λαογραφία των πολιτισμών σε όλο τον κόσμο.
Στην αρχαία Ελληνική Μυθολογία οι Γίγαντες γεννήθηκαν από το σώμα της Γης όταν έσταξε πάνω της αίμα από την πληγή του Ουρανού μετά τον ακρωτηριασμό που υπέστη από τον Κρόνο. Οι Γίγαντες συγκρούονταν συχνά με τους Ολύμπιους θεούς και όσοι νικήθηκαν θάφτηκαν κάτω από ηφαίστεια. Στη σκανδιναβική μυθολογία, οι γίγαντες εισέβαλαν στο Άσγκαρντ στη μάχη του Ράγκναροκ και πολέμησαν τους θεούς μέχρι να καταστραφεί ο κόσμος. Ίσως ο πιο διάσημος γίγαντας ήταν ο Γολιάθ, τον οποίο σκότωσε ο Δαβίδ με τη σφεντόνα του.
Πολλοί προπαγανδιστές των αρχαίων εξωγήινων πιστεύουν ότι οι όντως υπήρξαν γίγαντες και έχτισαν πολλά από τα μεγάλα πέτρινα μνημεία του παρελθόντος -όπως το Στόουνχεντζ και οι Πυραμίδες. Ακόμη και φυσικά γεωλογικά χαρακτηριστικά, όπως οι τεράστιες στήλες από βασάλτη του Giant's Causeway στην ακτή της Βόρειας Ιρλανδίας, αποδίδονται σε γίγαντες.
Ωστόσο, δεν υπάρχουν αρχαιολογικά στοιχεία που να υποδεικνύουν ότι. κατά το παρελθόν, οι άνθρωποι ήταν πολύ ψηλότεροι απ' ό,τι εμείς σήμερα. Φανταστείτε την έκπληξη, όταν ο ανθρωπολόγος Georges Vacher de Lapouge ανακάλυψε τρία προφανώς ανθρώπινα οστά, γιγαντιαίου μεγέθους, κατά τη διάρκεια μιας ανασκαφής σε ένα νεκροταφείο της Εποχής του Χαλκού στο Castelnau, κοντά στο Μονπελιέ της Γαλλίας το 1890.
Στην φωτογραφία παραπάνω, στα αριστερά είναι ένα θραύσμα μηριαίου οστού με τεράστια περιφέρεια. Είχε μήκος 14 εκατοστά και η περιφέρεια του οστού είναι 16 εκατοστά. Στα δεξιά, είναι το πάνω μέρος μιας κνήμης. Στη μέση, είναι ένα κανονικού μεγέθους οστό του άνω βραχίονα, που βρέθηκε στο ίδιο νεκροταφείο και είναι τοποθετημένο ανάμεσα στα δύο ευρήματα για να δείξει πόσο μεγάλα είναι τα άλλα δύο. Στο κάτω μέρος υπάρχει ένα θραύσμα που μπορεί να ανήκει είτε σε μηριαίο οστό είτε σε βραχιόνιο οστό. Κρίνοντας από το μέγεθος των θραυσμάτων, ο Lapouge υπολόγισε ότι το άτομο στο οποίο ανήκαν αυτά τα οστά πρέπει να είχε ύψος περίπου 3,5 μέτρα. Για σύγκριση, ο ψηλότερος καταγεγραμμένος άνθρωπος είναι ο Ρόμπερτ Γουάντλοου (1918 – 1940) που είχε ύψος 2,47 μέτρα.
Τα οστά εξετάστηκαν από ζωολόγους και παλαιοντολόγους στο Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ και αργότερα από τον Δρ. Paul Louis André Kiener, καθηγητή παθολογικής ανατομίας στην Ιατρική Σχολή του Μονπελιέ, ο οποίος παραδέχτηκε ότι αντιπροσώπευαν μια "πολύ ψηλή φυλή". Ωστόσο, τα βρήκε ανώμαλα σε διαστάσεις και προφανώς "νοσηρής ανάπτυξης".
Τα οστά που ανακαλύφθηκαν στο Castelnau υποδεικνύουν περίπτωση υπερτροφίας της υπόφυσης με αποτέλεσμα υπερβολικά επίπεδα ανθρώπινης αυξητικής ορμόνης ή κάτι άλλο;
"Ο γίγαντας του Castlenau πρέπει να ήταν πηγή θαύματος, αν όχι τρόμου, για τους ανθρώπους εκείνης της εποχής, και αναμφίβολα τον αντιμετώπισαν με όλες τις τιμές που απονέμεται σήμερα σε έναν επιτυχημένο άνθρωπο", ανέφερε το Boston Journal of Chemistry and Pharmacy.
Όμως, μεταξύ των αγροτών της γύρω περιοχής υπάρχει μια παλιά παράδοση ότι, στα παλιά χρόνια, ένας γίγαντας ζούσε σε ένα σπήλαιο στην κοιλάδα. Είναι πιθανό αυτή η παλιά ιστορία να βασίστηκε στην πραγματικότητα;
Λίγα χρόνια αργότερα, αναφέρθηκε ότι βρέθηκαν και άλλα οστά γιγάντων στην ίδια τοποθεσία. Εργαζόμενοι που άνοιγαν μια δεξαμενή υδάτινων έργων φέρεται να βρήκαν κρανία με περιφέρεια έως και 32 ίντσες (για σύγκριση, το μέσο κεφάλι ενός ενήλικα έχει μέγεθος περίπου 22 ίντσες). Επίσης, ανακαλύφθηκαν και άλλα οστά γιγαντιαίων διαστάσεων, υποδεικνύοντας ότι ανήκαν σε μια φυλή ανδρών "με ύψος μεταξύ 3 και 4,5 μέτρων".
Σύμφωνα με πληροφορίες, τα οστά στάλθηκαν στη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών για περαιτέρω μελέτη. Από εκεί και πέρα όμως, δεν υπάρχει καμία επιπλέον αναφορά και τα οστά δεν εμφανίστηκαν ποτέ ξανά σε επιστημονικό περιοδικό.
Από: amusing planet, 3otiko
Reviewed by Αρχαία Ελληνικά
on
Δευτέρα, Φεβρουαρίου 14, 2022
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: