Τα μυστικά της αρχαιότερης χριστιανικής επιγραφής γραμμένης στα Ελληνικά

Εκπληκτικά μυστικά της αρχαιότερης χριστιανικής επιγραφής στον κόσμο, η οποία είναι γραμμένη στα Ελληνικά, φέρνουν στο φως νέες έρευνες.

Πρόκειται για πληροφορίες που δείχνουν τη σχέση των δημιουργών της με τον αιρετικό φιλόσοφο Βαλεντίνο, αλλά και την επιρροή που είχαν δεχτεί από προχριστιανικά στοιχεία.

Η επιγραφή είναι πέτρινη, με επίσημη ονομασία NCE156. Ανήκει στη συλλογή των Μουσείων του Καπιτωλίου της Ρώμης και χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 2ου αιώνα μ.Χ., όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία βρισκόταν στη μεγαλύτερη ακμή της.

Από την ίδια περίοδο δεν υπάρχουν άλλα χριστιανικά κατάλοιπα γραφής πάνω σε πέτρα, παρά μόνο σε πάπυρο, τα οποία φέρουν αποσπάσματα των ευαγγελίων, γραμμένα με μελάνι.

Ωστόσο η NCE156 καινοτομεί και ως προς το περιεχόμενό της, καθώς δεν αναφέρεται άμεσα στα ευαγγέλια, αλλά παραπέμπει σε χριστιανικές πεποιθήσεις, εμπλουτισμένες με ειδωλολατρικά στοιχεία. Το κείμενο αναφέρει:

"Στο λουτρό μου, οι αδελφοί του νυφικού θαλάμου φέρουν τους πυρσούς, στις αίθουσές μας πεινούν για τα [αληθινά] δείπνα,

ακόμη και όταν εγκωμιάζουν τον Πατέρα και δοξάζουν τον Υιό. Εκεί [με τον Πατέρα και τον Υιο] είναι η μοναδική πηγή και ρείθρα της αλήθειας."

(απόδοση από τη μτφ. του κειμένου στα αγγλικά, όπως εμφανίζεται στο Live Science)

Ένας επιστήμονας, ο Γκρέγκορι Σνάιντερ, από το Κολέγιο Ντέιβιντσον της Βόρειας Καρολίνας, που έχει αφιερώσει 50 χρόνια ερευνών στη συγκεκριμένη επιγραφή, πιστεύει ότι πρόκειται για επικήδειο επίγραμμα, που περιλαμβάνει χριστιανικά και ειδωλολατρικά στοιχεία.

"Πρόκειται πράγματι για επιγραφή του 2ου αιώνα μ.Χ., είναι δηλαδή το παλαιότερο χριστιανικό κείμενο που κατέχουμε", δήλωσε στην ιστοσελίδα LiveScience.

Τη χρονολόγηση της επιγραφής έκανε πριν από περίπου 40 χρόνια η Μαργκερίτα Γκουαρντούτσι, γνωστή Ιταλίδα επιγραφολόγος, που πέθανε το 1999.

Σύμφωνα με το άρθρο του LiveScience, η Γκουαρντούτσι πρότεινε τον 2ο αιώνα μ.Χ., επειδή η επιγραφή ήταν γραμμένη με ελληνικά γράμματα κλασικού στιλ, που χρησιμοποιούνταν στη Ρώμη κατά τη διάρκεια του 1ου και 2ου αιώνα μ. Χ. Αργότερα, τα γράμματα άλλαξαν. Για παράδειγμα, το ωμέγα (Ω) και το Σίγμα (Σ) τροποποιήθηκαν και έμοιαζαν περισσότερο με τα γράμματα W και C αντίστοιχα.

Ο δημιουργός της επιγραφής ήταν πιθανότατα μαθητής του Βαλεντίνου, γνωστικού αιρετικού, που γεννήθηκε στην Αίγυπτο περίπου το 100 μ.Χ., ταξίδεψε στη Ρώμη, όπου δημιούργησε τη δική του Εκκλησία και σχολή για να καταλήξει στην Κύπρο, όπου πέθανε το 160/161 μ.Χ., αφού πρώτα απέκτησε ισχυρή ομάδα μαθητών.

Οι οπαδοί του Βαλεντίνου αλλά και του κινήματος των Γνωστικών είχαν αρκετές διαφορές με τους πρώτους Χριστιανούς. Για παράδειγμα, δεν πίστευαν ότι έπρεπε να γίνουν μάρτυρες, ούτε ότι κάποια πράγματα είναι κακό να τα κάνουν, όπως το να πάρουν όρκο στο όνομα του Καίσαρα ή να προσφέρουν θυμίαμα σε ένα άγαλμα.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, στην επιγραφή επικρατεί μια εκπληκτική ανάμιξη στοιχείων χριστιανικής και ειδωλολατρικής παράδοσης. "Πρόκειται για πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία, που δείχνουν ότι αυτή την περίοδο η χριστιανική ταυτότητα ήταν ευέλικτη", αναφέρουν.