Δέκα συμβουλές fitness από τους αρχαίους

Οι πιο κλασικές (κυριολεκτικά) και διαχρονικές (αυταπόδεικτα) μέθοδοι προπόνησης.

"Είτε νοιάζεσαι να ρίξεις μερικά κιλά είτε να χτίσεις ένα καλοκαιρινό σώμα, η Ιστορία έχει να σου υποδείξει πολλά χρήσιμα κόλπα".

Το ακόλουθο αλαζονικό κείμενο, γραμμένο από τον Σενέκα το Νεότερο, Ρωμαίο πολιτικό, ρήτορα και φιλόσοφο (4 π.Χ. - 65 π.Χ.), ήταν αφιερωμένο σε μια ιδιαίτερα αντιπαθητική φυλή Ρωμαίων bodybuilders οι οποίοι σύχναζαν στα αστικά λουτρά της αρχαίας Ρώμης. Θα μπορούσε να είχε γραφτεί και σήμερα:

«Ποια τρομακτική φαντασία έπλασε όλους τους περίεργους, άγριους ήχους που κάνουν; Ακόμη και αν κλείσω τα αφτιά μου, τα γρυλίσματα αυτών των μυωδών ανδρών διαπερνούν το κεφάλι μου. Κινούνται σπασμωδικά, προπονούνται σκληρά, σηκώνουν βάρη ασήκωτα. Ακόμη και το βίαιο σφύριγμα του αέρα που απελευθερώνουν από την εγκλωβισμένη αναπνοή τους, ακούγεται σαν μανιώδης θύελλα».

O Σενέκας συνέχιζε ως εξής: «Το πανδαιμόνιο που δημιουργούν αυτά τα αναιδή καθάρματα την ώρα που βουτούν στα νερά της πισίνας, είναι το χειρότερο απ’ όλα. Χειρότερο και από τον βρομερό ιδρώτα που ξεπλένουν μέσα της».

Αρκετά, όμως, με τις φιλοσοφίες. Στις επόμενες σελίδες, θα βρεις πάρα πολλά χρηστικά κόλπα που αξιοποίησαν οι αρχαίοι πολιτισμοί και τα έφεραν σώμα με σώμα μέχρι τις μέρες μας.

Υπάρχει τουλάχιστον ένας καλός λόγος για να γυμναστείς μεθυσμένος.

Η μέθη μπορεί να υποχωρήσει με ήπια άσκηση, δίδασκε ο Φιλόστρατος (2ος αι. μ.Χ.). Ο γκουρού της Ελληνορωμαϊκής γυμναστικήςσυνειδητοποίησε ότι μολονότι οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να εκπαιδευτούν αποτελεσματικά ενώ βρίσκονταν υπό την επήρεια αλκοόλ, εντούτοις, ανακάλυψε ότι οι ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης χαμηλής έντασης προσφέρουν θεαματική αντιστροφή των συμπτωμάτων του... αρχαίου hangover.

Τίποτα δεν αυξάνει την αντοχή όπως η άρση καυτών καζανιών

Μια αρχαία κινεζική αθλητική δραστηριότητα ήταν το σήκωμα ενός μεταλλικού δοχείου γεμάτο αναμμένα κάρβουνα. Οι συμμετέχοντες έπρεπε να ανασηκώνουν ψηλά πάνω από το κεφάλι τους ένα τέτοιο καζάνι, μια όντως οδυνηρή διαδικασία της ανθρώπινης θέλησης. Αυτή η άσκηση, ωστόσο, αποδείχθηκε θανάσιμη για το βασιλιά Γου της δυναστείας Τσιν, ο οποίος έσπασε την επιγονατίδα του κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου διαγωνισμού.

Ο βασιλιάς Γου πέθανε λίγους μήνες αργότερα, αλλά οι Κινέζοι τηρούν το συγκεκριμένο έθιμο ως της μέρες μας, τιμώντας τη μνήμη του.

Μην ξεπερνάς τα όριά σου.

Η ινδική Caraka Samhita είναι ένα από τα παλαιότερα ιατρικά έγγραφα του κόσμου (ακόμη και ιστορικοί δεν ξέρουν πότε ακριβώς δημιουργήθηκε). Τα αρχαία κείμενα επαινούν τα πολλά οφέλη της σωματικής δραστηριότητας, ζητούν όμως μετριοπάθεια: «Η σωματική άσκηση η οποία υπερβαίνει τις αντοχές του αθλούμενου προκαλεί κόπωση, εξάντληση, φθίση, δίψα, αιμορραγία από διάφορα μέρη του σώματος, δύσπνοια, βήχα, πυρετό και εμετό», ανέφεραν, επακριβώς, οι σοφοί συγγραφείς.

Οι υδατάνθρακες δεν θα σε κάνουν καλύτερο. Ούτε θα σε γλιτώσουν από τα λιοντάρια.

Η αποφυγή μιας δίαιτας υψηλής σε υδατάνθρακες δεν είναι καινούργια ιατρική οδηγία. Τα πρώτα, αρνητικά συμπτώματα μιας τέτοιας διατροφής φάνηκαν στα σώματα των πρώτων Ρωμαίων μονομάχων, οι οποίοι προτιμούσαν να φουσκώνουν τους μυς τους καταναλώνοντας καθημερινά μεγάλες ποσότητες χυλού από κριθάρι ανακατεμένο με λιωμένα φασόλια.

Ο Κλαύδιος Γαληνός (Πέργαμος 129 μ.Χ. – Ρώμη 199 μ.Χ), ο δεύτερος σπουδαιότερος Έλληνας ιατρός της αρχαιότητας μετά τον Ιπποκράτη, θεωρούσε ότι η μεγάλη ποσότητα υδατανθράκων, απλά πάχαινε υπερβολικά τους μονομάχους μεταμορφώνοντάς τους σε πλαδαρά, δυσκίνητα θηρία μέσα στην αρένα. Η ισορροπημένη διατροφή που τους πρότεινε, αντικαθιστώντας τους υδατάνθρακες με κρέας και λάχανα, μετέτρεψε τους μονομάχους σε πραγματικούς παλαιστές, που πολύ δύσκολα έχαναν μάχη.

Πριν την προπόνηση αλείψου με λάδι σε όλο το σώμα.

Είναι αποδεδειγμένο ότι οι αρχαίοι Έλληνες αθλητές πασαλείβονταν με φυσικά έλαια πριν από την γυμναστική τους, όχι απλά για αποκτήσουν μια διακριτική γυαλάδα που έκανε τους μυς τους να δείχνουν πιο γραμμωμένους, αλλά για να προφυλάσσονται από το κρύο.

Παράλληλα, το λάδι προστάτευε το δέρμα τους από εκδορές, ενώ μπορούσαν να γλιστρήσουν ευκολότερα από τα χέρια του αντιπάλου.

Το τρέξιμο στην άμμο, αυξάνει περισσότερο την αντοχή σου.

Ο Ανάχαρσις, ένας Σκύθης φιλόσοφος που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Αθήνα κατά τη διάρκεια του 6ου αιώνα π.Χ., κατέγραψε λεπτομερώς την εκπαίδευση τω Ελλήνων δρομέων. «Το τρέξιμο δεν γίνεται σε σκληρό, ανθεκτικό έδαφος», σημείωσε, «αλλά σε μαλακή άμμο. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο καθώς το πέλμα χωνόταν βαθιά και τα πόδια, όπως και οι πνεύμονες, έπρεπε να καταβάλλουν δεκαπλάσιο μόχθο.

Προκειμένου να αυξήσουν ακόμα περισσότερο την αντοχή τους, αυτοί οι νεαροί άνδρες είχαν την εντολή να πηδούν πάνω από χαντάκια ή άλλα εμπόδια μεταφέροντας στα χέρια τους μολυβένια βάρη, «τόσο μεγάλα που κανείς τους δεν μπορούσε να αντέξει για πολλή ώρα».

Η ευλυγισία είναι ζωτικής σημασίας.

Έχεις κάνει ποτέ μάθημα γιόγκα; Αν ναι, αυτή η στάση ίσως σου φανεί οικεία: μια αιγυπτιακή τοιχογραφία 2.000 ετών απεικονίζει μια ευλύγιστη κυρία να κάμπτει τον κορμό προς τα πίσω έως ότου ακουμπήσουν τα χέρια του στο έδαφος, δημιουργώντας τη γνωστή και σήμερα «στάση της Γέφυρας».

Δώσε έμφαση στον έλεγχο της αναπνοής σου.

Κατά τη διάρκεια του 2ου και στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. η Κίνα ήταν πρωτοπόρος στην ιατρική, σχεδόν στο ίδιο επίπεδο γνώσεων με τον Ιπποκράτη. Ο Χούα Τούο, ο σημαντικότερος αρχαίος Κινέζος θεραπευτής κήρυττε το ευαγγέλιο της σωστής άσκησης, δίνοντας έμφαση όχι μόνο στη μυϊκή βελτίωση, όσο και στην αναπνοή. Ο Τούο υποστήριζε πως η σωστή αναπνοή διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στην προσωπική ευημερία και γι’ αυτό το λόγο δημιούργησε ένα ειδικό τέντωμα που προσομοίαζε στην κίνηση της τίγρης για να βοηθήσει στην επέκταση των πνευμόνων και τη βελτίωση της αναπνοής.

Μην υποτιμάς τις αγγαρείες του στρατού.

Αν ο στόχος σου είναι να σμιλέψεις τους δυνατούς μυς σου και να τους χαρίσεις μια σπαρτιάτικη γράμμωση, διάβασε τι έγραφε ο Κλαύδιος Γαληνός στα ιατρικά του συγγράμματα: «Οι δυναμικές κινήσεις που εκτελούν οι στρατιώτες όταν αναρριχούνται στα τείχη, σκάβουν αναχώματα, ή επεκτείνουν το χέρι τους για να πετάξει το ακόντιο κάνει το σώμα στους να μοιάζει με λεπτοδουλεμένο μαρμάρινο γλυπτό».

Περιορίσου στις σύντομες και απλές ασκήσεις.

Ο Σενέκας ο Νεότερος δεν ήταν μεγάλος θαυμαστής της σωματικής ρώμης. Ο Ρωμαίος φιλόσοφος πίστευε ότι η εντατική άσκηση ήταν άσκοπη. Ωστόσο, αν κάποιος έπρεπε οπωσδήποτε να ασκηθεί, ο Σενέκας συνιστούσε να είναι κάτι γρήγορο. «Υπάρχουν σύντομες και απλές ασκήσεις που θα παιδέψουν ιδανικά το σώμα χωρίς αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, το όπως τρέξιμο, η αιώρηση βαρών (το αρχαίο kettlebell), και τα επιτόπια υψηλά άλματα», έγραφε. «Ό,τι κι αν κάνετε, όμως, επιστρέψτε ταχέως από το σώμα στο πνεύμα».

Πηγή: Νίκος Αγάθος askmen