Τα αρχαία καρπούζια ήταν πικρά και θανατηφόρα

Αποτελεί εδώ και χιλιάδες χρόνια μια αγαπημένη λιχουδιά που δροσίζει και γλυκαίνει τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Διεθνής ομάδα ερευνητών πραγματοποίησε μια γενετική μελέτη στο καρπούζι η οποία αποκαλύπτει πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για το καρπούζι.

Υπάρχουν αρχαίες Αιγυπτιακές τοιχογραφίες που δείχνουν την κατανάλωση καρπουζιού ενώ έχουν βρεθεί σπόροι καρπουζιού σε αρχαίους αιγυπτιακούς τάφους. Όμως μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ελάχιστα πράγματα για την ιστορία του καρπουζιού. Οι αρχαιότεροι σπόροι καρπουζιού που έχουν εντοπιστεί είναι ηλικίας έξι χιλιάδων ετών και η ερευνητική ομάδα αποφάσισε να κάνει μια γενετική μελέτη σε αυτούς.

Όπως διαπιστώθηκε πριν από έξι χιλιάδες έτη τα καρπούζια δεν είχαν ακόμη «εξημερωθεί» και οι άνθρωποι που θα αποφάσιζαν να δοκιμάσουν να τα φάνε θα το μετάνιωναν. «Όχι μόνο ήταν πολύ δυσάρεστη η γεύση τους αλλά μπορούσε κάλλιστα να σκοτώσει αυτόν που τα έτρωγε» αναφέρει ο Όσκαρ Περέζ Εσκομπάρ, επιστήμονας των Βασιλικών Βοτανικών Κήπων της Βρετανίας και μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Σύμφωνα με τη μελέτη πριν από έξι χιλιάδες έτη τα καρπούζια βρίσκονταν ακόμη στην άγρια εκδοχή τους και ήταν πικρά αλλά και επικίνδυνα στην κατανάλωση για τον άνθρωπο. Παρόλα αυτά ο άνθρωπος αποφάσισε να ξεκινήσει την καλλιέργεια του καρπουζιού και τις διασταυρώσεις με αποτέλεσμα τη παραγωγή του ζουμερού και γλυκού φρούτου που γνωρίζουμε σήμερα.

Η έρευνα έδειξε ότι τα καρπούζια κατάγονται από περιοχές της δυτικής Αφρικής και πραγματοποιήθηκαν στην πορεία από τους αρχαίους αγρότες σειρά διασταυρώσεων ώστε να μπορεί το φρούτο να καλλιεργείται σε περιοχές της βόρειας Αφρικής όπως την Αίγυπτο όπου επικρατούν ερημικές συνθήκες. Άρα δημιουργήθηκαν ποικιλίες ανθεκτικές στη ξηρασία αλλά και σε ασθένειες και στη διαδικασία αυτή το καρπούζι έχασε κάποια από τα χαρακτηριστικά του και απέκτησε κάποια άλλα.

Η νέα μελέτη εκτός από ιστορική έχει και επιστημονική αξία αφού δεδομένης της κλιματικής αλλαγής η αποκωδικοποίηση της εξέλιξης που είχε το καρπούζι από το πιο εύκρατο στο πιο ξηρό κλίμα μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη μεθόδων ανάπτυξης νέων πιο ανθεκτικών στις νέες συνθήκες ποικιλιών.

Πηγή: naftemporiki