Το κόκκινο χαλί χρησιμοποιείται για να υποδεχτεί προσωπικότητες που θεωρούνται σημαντικές σε επίσημες τελετές.
Ο Αγαμέμνονας επιστρέφει νικητής από τον Τρωικό Πόλεμο και στο παλάτι τον περιμένει η σύζυγός του Κλυταιμνήστρα. Τον υποδέχεται θερμά και δείχνει να αποδέχεται και την Κασσάνδρα την οποία εκείνος φέρει αιχμάλωτη ως τρόπαιο.
Η βασίλισσα όμως σχεδιάζει να τον σκοτώσει για να εκδικηθεί τη σκληρή του απόφαση να θυσιάσει την κόρη τους Ιφιγένεια, αλλά και για το γεγονός ότι επέστρεψε εμφανιζόμενος επισήμως με την αιχμάλωτη Κασσάνδρα ως σύντροφό του, κάτι που αποκαλύπτεται προς το τέλος.
Παράλληλα κατά την δεκαετή απουσία του η Κλυταιμνήστρα έχει κι αυτή βρει ερωτικό σύντροφο και στήριγμα αλλά και βασιλιά επί της ουσίας στο πρόσωπο του Αιγίσθου, εξαδέλφου του Αγαμέμνονα. Αυτός με τη σειρά του θεωρεί ότι του ανήκει δικαιωματικά ο θρόνος και βρίσκεται κι εκείνος δέσμιος δραμάτων από το παρελθόν,σε έναν φαύλο κύκλο εγκλημάτων πάθους, αιμομιξιών, και λατρείας για την εξουσία. Ο πατέρας του συγκεκριμένα, ο Θυέστης ήταν αδελφός του Ατρέα, του πατέρα του Αγαμέμνονα.Τα δύο αδέλφια, Ατρέας και Θυέστης, διέπραξαν πολλές βιαιότητες και απάτες για να αρπάξει ο ένας από τον άλλο το θρόνο και τελικά ο Ατρέας έφτασε στο σημείο να σκοτώσει και να μαγειρέψει τα ανίψια του, δηλαδή τα παιδιά του Θυέστη, και μετά να τον καλέσει ανυποψίαστο σε ένα μακάβριο δείπνο.
Στο τέλος του δείπνου ο Ατρέας τού αποκάλυψε χαιρέκακα ότι είχε μόλις φάει τα ίδια του τα παιδιά και σαν τρελός ο Θυέστης έφυγε αποφασισμένος για εκδίκηση. Σύμφωνα με ένα χρησμό θα έπαιρνε το αίμα του πίσω μόνον αν αποκτούσε γιο με αιμομιξία, από την ίδια του την κόρη -έτσι και έκανε.
Ο καρπός αυτής της σχέσης ήταν ο Αίγισθος. Ο Αίγισθος φέρεται να σκότωσε τον Ατρέα και έτσι να βρέθηκε μαζί με τον πατέρα του στο θρόνο, διώχνοντας τον Αγαμέμνονα και τον Μενέλαο στη Σπάρτη. Όταν ο Αγαμέμνονας ανελίχθηκε στο θρόνο της Σπάρτης εξεδίωξε τον Θυέστη και τον Αίγισθο.
Ο Αίγισθος όχι μόνο μισούσε τον Αγαμέμνονα ως παιδί του άνδρα που διέπραξε το προαναφερθέν αποτρόπαιο έγκλημα εις βάρος των αδελφών και του πατέρα του, αλλά και ως εκείνον που -στα δικά του μάτια- κατείχε άνομα την εξουσία. Επιπλέον ο ίδιος ήταν ο μόνος που είχε απομείνει ζωντανός από τη βασιλική πλευρά του Θυέστη και συνιστούσε απειλή για τον Αγαμέμνονα, ο οποίος και τον είχε εξορίσει.
Η αρχαιότερη γνωστή αναφορά χρήσης κόκκινου χαλιού, γίνεται στην τραγωδία Αγαμέμνων του Αισχύλου (458 π.Χ.), όπου η Κλυταιμνήστρα δίνει εντολή να στρωθεί κόκκινο χαλί προς τιμήν του συζύγου της Αγαμέμνονα, ο οποίος επιστρέφει νικητής από την Τροία.
«Δούλες τι στέκεσθε; πόχω το χρέος προστάξη να στρώσετε χαλιά στου δρόμου του τη στράτα; ευθύς ας γίνη πορφυρόστρωτος ο δρόμος κι ας τον φέρη στανέλπιστα παλάτια η Δίκη!»
Ο Αγαμέμνονας αν και γνωρίζει ότι η πράξη αυτή αποτελεί ύβρη για του θεούς, πείθεται από την Κλυταιμνήστρα να βαδίσει πάνω στο πορφυρό χαλί, αγνοώντας ότι οδηγείται στο θάνατο.
Το κόκκινο χαλί συμβολίζει τη δύναμη και τον πλούτο και η τοποθέτηση του παραπέμπει σε μεγαλοπρεπή υποδοχή.
Στην σύγχρονη εποχή το κόκκινο χαλί έχει συνδεθεί με την τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ. Οι διάσημοι που εμφανίζονται εκεί, ποζάρουν και φωτογραφίζονται φορώντας δημιουργίες γνωστών οίκων μόδας.
Πηγή: elhalflashbacks
Reviewed by Αρχαία Ελληνικά
on
Τρίτη, Ιουνίου 01, 2021
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: