Η εποχή του Υδροχόου

Απάντηση του καθηγητή κ. Χόρχε Λιβράγκα, σε ερώτηση των μαθητών του:

Ερώτηση: Ξέρουμε ότι από αστρονομικούς λόγους, που δεν θα μας απασχολήσουν τώρα, η Γη από το 1950 περίπου μέχρι το 4.000, θα βρίσκεται κάτω από το «Μάτι του Υδροχόου», δηλαδή ότι όλες οι αστρολογικές επιδράσεις περνούν μέσα από τον Ζωτικό Οίκο όταν εκφορτίζονται, στη Γη. Τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτή την Εποχή; Είναι πράγματι αισθητή η αστρολογική επίδραση;

Απάντηση: Όπως είπαμε, βρισκόμαστε στο σημείο που περνάμε την πόρτα της εποχής του Υδροχόου. Και ας έχουμε υπ’ όψιν ότι το πέρασμα από την μία Εποχή στην άλλη δεν γίνεται βίαια, γίνεται όμως γοργά. Έτσι υπάρχει ένα διάστημα ενδιάμεσο μεταξύ του Υδροχόου και του προηγούμενου ζωδίου, των Ιχθύων. Ζούμε λοιπόν σήμερα μία μεταβατική περίοδο και ο ίδιος ο άνθρωπος είναι ένα μεταβατικό πρόσωπο στο οποίο παλεύουν ο παλιός και ο νέος άνθρωπος. Σε αυτή τη φάση φυσικό είναι να υπάρχουν αντιφάσεις και, σημαντικοί δισταγμοί που οδηγούν σε σοβαρές αμφιταλαντεύσεις. Τα πιο ζωντανά παραδείγματα είναι η μόλυνση, η συνεχής απειλή ενός ατομικού πολέμου, οι διαστημικές αποστολές ενώ στη γη μειώνεται η μηχανοποίηση των μέσων μεταφοράς, η δημογραφική έκρηξη, η τεχνολογική υπεραφθονία ενώ ταυτόχρονα υπάρχει έλλειψη τροφίμων και πολλές άλλες αντιφάσεις.

Αφήνοντας όμως προς το παρόν τις προβλέψεις για ένα μακρινό μέλλον, βλέπουμε ότι η Εποχή του Υδροχόου αντιπροσωπεύει για μας μία πολύ δύσκολη και γεμάτη καταστροφές ιστορική φάση, ειδικά στο πρώτο τέταρτο, γιατί πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν ότι παρ’ όλο που η Εποχή του Υδροχόου αποτελείται από τρία μέρη, ένα «Πάγου», άλλο «Νερού» και άλλο «Ατμού» ,υπάρχει και άλλο τέταρτο μέρος που είναι αυτή η μεταβατική περίοδος, η οποία είναι η αρχική Πρώτη. Σ’ αυτή την πρώτη φάση τα Στοιχεία προσαρμόζονται στις νέες επιδράσεις. Υπάρχουν σ’ αυτήν υπόκυκλοι όπως αυτός που τώρα αντιμετωπίζουμε, που διοικείται από το Λέοντα, με μία σειρά πλανητών σε σύνοδο και άστρα, όπως ο Βασιλίσκος σε ανύψωση πάνω από τον ορίζοντα μας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό, ούτε και θα είναι η τελευταία, αλλά επαναλαμβάνω, εμάς μας επηρεάζει βαριά. Η μύστης του 19ου αιώνα Ε.Π.Μπλαβάτσκυ μας αναφέρει, ότι γύρω στο 3.000 π.Χ. υπήρξε επίσης μία παρόμοια ευθυγράμμιση πλανητών, στην αρχή της εποχής που οι Ινδοί ονομάζουν Κάλι Γιούγκα. Αλλά τότε, ο πλανήτης Αφροδίτη δεν συμμετείχε στην ευθυγράμμιση και μπόρεσε, αδέσμευτος, να μετριάσει πολλές αρνητικές επιδράσεις. Στη σημερινή κατάσταση, η Αφροδίτη συμμετέχει και αυτή στην αλυσίδα και η επίδραση της βρίσκεται συνδυασμένη με των υπολοίπων πλανητών.

Τα γενικά χαρακτηριστικά των φάσεων της Εποχής του Υδροχόου είναι τα εξής:

1η Φάση Πάγου: Γενική παράλυση. Μεγάλες κλιματολογικές αλλαγές με τάση καθόδου θερμοκρασίας, ειδικά στο βόρειο Ημισφαίριο, μέχρι το επίπεδο μικροπαγετού. Έλλειψη τροφίμων και καυσίμων. Σεισμοί ξηράς και υποθαλάσσιοι. μεγάλοι τυφώνες. Συνεχείς καταστάσεις πολέμου και ανταρτοπόλεμου μεταξύ των ανθρώπων. Γοργή εγκατάλειψη των πόλεων σ’ ευεργέτημα των μικρών αγροτικών κέντρων. Επανεμφάνιση του νομαδικού και του μόνιμα εγκατεστημένου ανθρώπου μ’ έντονα χαρακτηριστικά, ασυνήθιστα σήμερα. Αύξηση του ατομικισμού και των ομαδικών υποσυνείδητων φόβων μετά από την πτώση των υλιστικών συστημάτων, που θα έχουν αποτύχει. Επιστροφή θρυλικών προσώπων και των «Σάγκα». Εξαφάνιση των πλουτοκρατικών και δημοκρατικών πολιτευμάτων στην πολιτική. Επανεμφάνιση των συστημάτων των βασισμένων στην ηγετική ικανότητα. Επιστροφή παλιών πίστεων, αλλά αναμεμιγμένων, με δεισιδαιμονίες. Οι παλιές πίστεις ενσωματώνονται στις σημερινές, μέχρι που απορροφώνται σχεδόν τελείως. Ο άνθρωπος γίνεται σκληρός.

2η Φάση Υγρού: τα «παλιά» πράγματα -τα σημερινά για μας- θα έχουν διαλυθεί σε μεγάλο μέρος. Όλη η δική μας μορφή ζωής θα έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Οι άνθρωποι θα τείνουν να ξαναέρθουν σ’ επαφή μεταξύ τους. Θα οικοδομηθούν ξανά εγκαταλελειμμένες πόλεις και θα αποκατασταθούν ορισμένα είδη συγκοινωνιών. Αλλά όλα θα διαρκέσουν λίγο διάστημα και ο ανθρώπινος εγωισμός θα ματαιώσει πολλές ευκαιρίες. Μπροστά σ’ όλα αυτά θ αρχίσουν ν’ ανθούν μεγάλες θρησκευτικές δυνάμεις πολύ στρατικοποιημένες και επιθετικές.

3η Φάση Ατμού: Είναι πολύ μακρινή και είναι κάπως δύσκολο να προβλέψει κανείς τα χαρακτηριστικά της, εφ’ όσον σύμφωνα με το πως θα έχουν εργαστεί οι άνθρωποι, αυτά θα έχουν μία ή άλλη ένταση. Γενικά μπορούμε να πούμε ότι η τάση θα είναι αυτή της ανάβασης της πνευματικότητας, κατά κάποιο τρόπο, τραβηγμένη στα άκρα, με τις συνέπειες των καταδιώξεων και τελετουργικών θυσιών. Θ’ αρχίσει να πλάθεται μία «αναγέννηση» με βάση «κιβωτούς επιβίωσης» που θα έχουν αντέξει. Μία μικρή ανθρωπότητα όσον αφορά τον αριθμό, αλλά με μεγάλη αισιοδοξία και πνευματικότητα θ’ αρχίσει να σχηματίζει έναν Πολιτισμό που θα λατρεύει την παράδοση, τα όμορφα πράγματα και τον εσωτερισμό. Τα Μυστήρια θα γυρίσει στη Γη. Θα ανοίξουν ξανά χιλιόχρονα μαντεία. Ο άνθρωπος θα τείνει προς μία υψηλή νοητικότητα μη-υλιστική αλλά διοχετευμένη από την διαίσθηση. Η ανθρωπότητα θα μπει στην μεταβατική φάση, ίσως οδυνηρή, που θα την οδηγήσει στην επόμενη εποχή του Αιγόκερω, που διοικείται από τον ουρανό και τον Κρόνο κυρίως. Κορύφωση της μαγείας.

‘Όλα αυτά είναι, όπως μπορείτε να καταλάβετε, πολύ γενικές εκτιμήσεις και σε μεγάλο βαθμό γίνονται αλλαγές. Είτε από λόγους που εγώ αγνοώ είτε από την λιγότερο ή περισσότερο καλή συμπεριφορά των ανθρώπων. Η μοίρα είναι μια πλατιά οδός… η γενική της πορεία δεν αλλάζει… αλλά ο καθένας μπορεί να την ανατρέξει γρήγορά ή αργά, από τη μία πλευρά, από την άλλη… ή από το κέντρο. Και έτσι, υπάρχουν πολλές χροιές που μπορούν ν’ αλλάξουν σημαντικά τα χαρακτηριστικά του δρόμου.

Συγγραφέας: Jorge Angel Livraga, filosofikilithos