Σύμφωνα με το DNA οι Φιλισταίοι ήταν πιθανότατα Ελληνικής καταγωγής

Οι Φιλισταίοι ήταν πολύ πιθανόν ελληνικής καταγωγής, καθώς μια νέα μελέτη DNA εντοπίζει την προέλευση τους στην Ανατολική Μεσόγειο.

Αυτή είναι στην πραγματικότητα η πρώτη μελέτη DNA που ανακτήθηκε από ένα αρχαίο νεκροταφείο, καθώς οι επιστήμονες ήθελαν να βρουν τις ρίζες των διαβόητων ανθρώπων της Εβραϊκής Βίβλου, σύμφωνα με μια νέα έκθεση του National Geographic.

Στην Παλαιά Διαθήκη, οι Φιλισταίοι παρουσιάζονται ως διαφορετική φυλή από τους Εβραίους, που προέρχονται από τη «Χώρα του Κάφτορ», που είναι η σημερινή Κρήτη.

Πιθανώς να προέρχονται από την Κρήτη, καθώς οι Φιλισταίοι ανέλαβαν αργότερα τον έλεγχο της ακτογραμμής του σημερινού νότιου Ισραήλ και της Λωρίδας της Γάζας, ξεκινώντας από τον 12ο αιώνα π.Χ.

Ένα νεκροταφείο δίνει ενδείξεις για την καταγωγή των Φιλισταίων

Οι Φιλισταίοι αιχμάλωτοι των Αιγυπτίων όπως απεικονίζονται σε ανάγλυφο γλυπτό στο Μουσείο Medinet Habu - Remih/Wikimedia Commons CC BY-SA 3.0

Το 2016, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα αρχαίο νεκροταφείο κοντά στο Ασκέλον του Ισραήλ, που περιείχε περίπου 150 νεκρούς μέσα σε οβάλ τάφους.

Μια πρωτοποριακή γενετική μελέτη του 2019 έδειξε ότι τα γονίδια των θαμμένων ανήκουν σε μια ευρωπαϊκή δεξαμενή γονιδίων, σε αντίθεση με τη σημιτική γονιδιακή ομάδα των μεταγενέστερων κατοίκων της περιοχής.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, υπήρχε μια γονιδιακή ροή σχετική με την Ευρώπη που πραγματοποιήθηκε κατά τη μετάβαση από τον Χαλκό στην Εποχή του Σιδήρου, η οποία υποστηρίζει τη θεωρία ότι οι Ευρωπαίοι μετανάστευσαν στη Μέση Ανατολή.

Η έκθεση του National Geographic λέει ότι η ανάλυση DNA από ανθρώπινα λείψανα κάλυψε τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους:

Από έναν ταφικό χώρο της Μέσης/Εποχής του Χαλκού (περίπου 1650-1200 π.Χ.), ο οποίος προηγήθηκε της άφιξης των Φιλισταίων - Βρεφικές ταφές από τα τέλη του 1100 π.Χ., μετά την άφιξη των Φιλισταίων, και άτομα που θάφτηκαν στο νεκροταφείο των Φιλισταίων στην ύστερη εποχή του Σιδήρου (10ος και 9ος αιώνας π.Χ.).

Τα δείγματα DNA της πρώιμης εποχής του σιδήρου περιλαμβάνουν αναλογικά περισσότερη «πρόσθετη ευρωπαϊκή καταγωγή» στη γενετική τους υπογραφή-περίπου στο 14 τοις εκατό-από ότι στα δείγματα της προ-Φιλισταϊκής εποχής του Χαλκού, τα οποία ήταν 2 έως 9 τοις εκατό.

Ενώ η προέλευση των ευρωπαϊκών γονιδίων δεν είναι οριστική, το πιο εύλογο είναι ότι προέρχονταν από την Ελλάδα, την Κρήτη, τη Σαρδηνία ή την Ιβηρική χερσόνησο, πιστεύουν οι ειδικοί.

Πολλοί ερευνητές συνδέουν επίσης την παρουσία των Φιλισταίων με τα κατορθώματα των Λαών της Θάλασσας, φυλών που επιτέθηκαν στην ανατολική Μεσόγειο στα τέλη της Εποχής του Χαλκού τον 13ο αιώνα και τις αρχές του 12ου αιώνα π.Χ.

Αυτό υποστηρίζει τη θεωρία ότι οι Φιλισταίοι ξεκίνησαν ως μετανάστες από την Ευρώπη - που ενδεχομένως ήταν Έλληνες - οι οποίοι στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν στο Ασκέλον τον 12ο αιώνα π.Χ.

Φιλισταϊκή κεραμική στο Μουσείο Φιλισταϊκών Πολιτισμών Corinne Mamane - Bukvoed/Wikipedia CC BY 4.0

Οι Φιλισταίοι πήγαιναν συχνά σε πόλεμο εναντίον των Ισραηλιτών

Η άφιξή τους στις αρχές του 12ου αιώνα π.Χ. χαρακτηρίζεται από κεραμική όπως αυτή του αρχαίου Ελληνικού κόσμου, καθώς και τη χρήση αιγαιοπελαγίτικης γραφής καθώς και την αξιοσημείωτη κατανάλωση χοιρινού κρέατος.

Οι αρχαιολόγοι συμφωνούν ότι οι Φιλισταίοι ήταν διαφορετικοί από τους Εβραίους γείτονές τους και γινόταν συχνός πόλεμος μεταξύ αυτών των λαών.

Στην Παλαιά Διαθήκη, οι Φιλισταίοι απεικονίζονται ως μαχητές πολέμου και εχθροί των Ισραηλιτών.

Ο γίγαντας Γολιάθ, ο οποίος πολέμησε και σκοτώθηκε από έναν νεαρό βοσκό που έγινε αργότερα Βασιλιάς Δαβίδ είναι ο πιο γνωστός Φιλισταίος στη Βίβλο.

Επίσης, η Δαλιδά, η όμορφη γυναίκα που παρέσυρε και έκοψε τα μαλλιά του ισχυρού Ισραηλίτη Σαμψών, προκειμένου να του αποβάλει τη δύναμή του, είναι ένα Βιβλικό παράδειγμα της πονηριάς των Φιλισταίων.

Τα ευρωπαϊκά γονίδια των Φιλισταίων τελικά εξαφανίζονται

Στη σύγκριση του DNA που ανακτήθηκε από το νεκροταφείο στο Ashkelon λίγους αιώνες μετά την ταφή των βρεφών, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά τους είχαν εξαφανιστεί.

Οι μεταγενέστερες ταφές των Φιλισταίων βρέθηκαν να έχουν γενετικές υπογραφές πολύ παρόμοιες με τους τοπικούς πληθυσμούς που είχαν ζήσει στην περιοχή πριν από την άφιξη των Φιλισταίων.

Η μελέτη DNA δείχνει ότι το ευρωπαϊκό DNA των Φιλισταίων εξαφανίστηκε μέσα σε 200 χρόνια, πιθανότατα επειδή παντρεύτηκαν και αναμείχθηκαν, και η γενετική τους υπογραφή αραιώθηκε στον τοπικό πληθυσμό.

Τα ευρήματα ενισχύουν τη θεωρία ότι η προέλευση του πληθυσμού των Φιλισταίων ήταν πιθανώς ελληνική, κρητική ή σαρδηνική.

Μαζί με τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις, η μελέτη του DNA στερεώνει τη θεωρία ότι οι Φιλισταίοι ήταν πιθανότατα Έλληνες - είτε από την ηπειρωτική Ελλάδα είτε από την Κρήτη - οι οποίοι αργότερα αναμίχθηκαν με τοπικούς πληθυσμούς Λεβαντίνων από την πρώιμη εποχή του σιδήρου και μετά.

Οι Φιλισταίοι εξομοιώθηκαν γενετικά με τον τοπικό πληθυσμό, ωστόσο διατήρησαν τα ξεχωριστά πολιτιστικά χαρακτηριστικά τους που τους χώρισαν από τους γείτονές τους για περισσότερους από πέντε αιώνες.

Οι Φιλισταίοι έζησαν στην περιοχή για περισσότερους από πέντε αιώνες, μέχρι που τελικά κατακτήθηκαν από τους Βαβυλώνιους το έτος 604 π.Χ. - αρκετά χρόνια πριν από την κατάκτηση του Εβραϊκού λαού από τους Βαβυλώνιους το 598 π.Χ.