Η γενετική καταγωγή και η κληρονομιά των Ετρούσκων αποκρυπτογραφήθηκαν

Ο πολιτισμός των Ετρούσκων, ο οποίος άνθισε κατά την Εποχή του Σιδήρου στην κεντρική Ιταλία, ενθουσίασε τους μελετητές εδώ και χιλιετίες. Με αξιοσημείωτες μεταλλουργικές δεξιότητες και μια μη-«ινδοευρωπαϊκή» πλέον γλώσσα που έχει εξαφανιστεί, οι Ετρούσκοι ξεχώρισαν από τους σύγχρονους γείτονές τους, οδηγώντας σε έντονη συζήτηση από τους αρχαίους Έλληνες ιστορικούς όπως τον Ηρόδοτο για τη γεωγραφική τους προέλευση.

Τώρα, μια νέα μελέτη από ομάδα μελετητών από τη Γερμανία, την Ιταλία, τις ΗΠΑ, τη Δανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, ρίχνει φως στην προέλευση και την κληρονομιά των αινιγματικών Ετρούσκων με γενετικά δεδομένα από 82 αρχαία άτομα από την κεντρική και νότια Ιταλία, που εκτείνονται από τοι 800 π.Χ. έως το 1000 μ.Χ. Τα αποτελέσματά τους δείχνουν ότι οι Ετρούσκοι, παρά τις μοναδικές πολιτισμικές τους εκφράσεις, είχαν στενή σχέση με τους πλάγιους γείτονές τους και αποκαλύπτουν σημαντικούς γενετικούς μετασχηματισμούς που σχετίζονται με ιστορικά γεγονότα.

Ένα ενδιαφέρον φαινόμενο

Με μια εξαφανισμένη γλώσσα που είναι εν μέρει κατανοητή, πολλά από τα αρχικά γνωστά για τον Ετρουσκικό πολιτισμό προέρχονται από τον σχολιασμό μεταγενέστερων Ελλήνων και Ρωμαίων συγγραφέων. Μια υπόθεση για την προέλευσή τους, αυτή που προτιμούσε ο Ηρόδοτος, δείχνει την επίδραση των αρχαίων ελληνικών πολιτιστικών στοιχείων για να υποστηρίξουν ότι οι Ετρούσκοι ή Τυρρηνοί προέρχονταν από μεταναστευτικές ομάδες της Μικράς Ασίας ή του Αιγαίου. Μία άλλη άποψη, η οποία υποστηρίχθηκε από τον Διονύσιο από την Αλικαρνασσό, προτείνει ότι οι Ετρούσκοι προήλθαν και αναπτύχθηκαν τοπικά από τον πολιτισμό «Βιλανόβα »των Βιλανοβάνων της Εποχής του Χαλκού και ως εκ τούτου ήταν ένας αυτόχθων πληθυσμός.

Αν και η τρέχουσα συναίνεση μεταξύ των αρχαιολόγων υποστηρίζει μια τοπική προέλευση για τους Ετρούσκους, η έλλειψη αρχαίου DNA από την περιοχή έχει κάνει τις γενετικές έρευνες ασυνεπείς.

Η τρέχουσα μελέτη, με μια χρονική διασταύρωση αρχαίων γονιδιωματικών πληροφοριών που καλύπτουν σχεδόν 2000 χρόνια και συλλέχθηκαν από 12 αρχαιολογικούς χώρους, επιλύει διαρκείς ερωτήσεις σχετικά με την ετρουσκική προέλευση, χωρίς να δείχνει στοιχεία για μια πρόσφατη μετακίνηση πληθυσμού από την Μ. Ασία Στην πραγματικότητα, οι Ετρούσκοι ( Τυρρηνοί ) το γενετικό προφίλ των Λατίνων που ζούσαν στη γειτονική Ρώμη, με ένα μεγάλο ποσοστό των γενετικών προφίλ τους να προέρχονται από τη στεπική καταγωγή που έφτασε στην περιοχή κατά την Εποχή του Χαλκού.

Γεωγραφικός χάρτης της ιταλικής χερσονήσου (δεξιά) που περιλαμβάνει μεγέθυνση (αριστερά) που δείχνει τη μέγιστη επέκταση των ετρούσκων εδαφών και τη θέση και τον αριθμό ατόμων για κάθε αρχαιολογικό χώρο που αναλύθηκε πρόσφατα σε αυτή τη μελέτη [φωτ : Michelle O'Reilly, MPI SHH ]

Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ομάδες που σχετίζονται με τη στέπα ήταν πιθανώς υπεύθυνες για τη διάδοση των «ινδοευρωπαϊκών γλωσσών», που μιλιούνται τώρα σε όλο τον κόσμο από δισεκατομμύρια ανθρώπους, η επιμονή μιας μη ινδοευρωπαϊκής ετρουσκικής γλώσσας είναι ένα ενδιαφέρον και ακόμα ανεξήγητο φαινόμενο που θα απαιτήσει περαιτέρω αρχαιολογική, ιστορική, γλωσσική και γενετική έρευνα.....(Σ.Α..ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΌΔΕΙΞΗ )

«Αυτή η γλωσσική επιμονή, σε συνδυασμό με έναν γενετικό κύκλο εργασιών, αμφισβητεί τις απλές παραδοχές ότι τα γονίδια ισοδυναμούν με τις γλώσσες και προτείνει ένα πιο περίπλοκο σενάριο που μπορεί να αφορούσε την αφομοίωση των πρώτων ιταλικών γλωσσών ομιλητών από την ετρουσκική ομιλία, πιθανώς κατά τη διάρκεια μιας παρατεταμένης περιόδου προσμίξεως κατά τη δεύτερη. χιλιετία π.Χ. », λέει ο David Caramelli, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας.

Περίοδοι αλλαγής

Παρά τα λίγα άτομα (που βρέθηκαν) στην ανατολική Μεσόγειο, της βόρειας Αφρικής και της Κεντρικής Ευρώπης, η ομάδα γονιδίων που σχετίζεται με τους Ετρούσκους παρέμεινε σταθερή για τουλάχιστον 800 χρόνια, που καλύπτει την Εποχή του Σιδήρου και τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία. Η μελέτη διαπιστώνει, ωστόσο, ότι κατά τη διάρκεια της επόμενης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορικής περιόδου, η κεντρική Ιταλία γνώρισε μια γενετική μετατόπιση μεγάλης κλίμακας, που προέκυψε από την ανάμιξη με πληθυσμούς της Ανατολικής Μεσογείου, η οποία πιθανότατα περιλάμβανε σκλάβους και στρατιώτες και άλλους που μεταφέρθηκαν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

"Αυτή η γενετική μετατόπιση απεικονίζει σαφώς τον ρόλο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στον μεγάλο εκτοπισμό ανθρώπων σε μια περίοδο αυξημένης κοινωνικής και γεωγραφικής κινητικότητας προς τα πάνω ή προς τα κάτω", λέει ο Johannes Krause, Διευθυντής στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ για την Εξελικτική Ανθρωπολογία.

Εξετάζοντας τον πιο πρόσφατο Πρώιμο Μεσαίωνα, οι ερευνητές εντόπισαν βορειοευρωπαϊκές καταβολές που εξαπλώνονταν στην ιταλική χερσόνησο μετά την κατάρρευση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι οι Γερμανοί μετανάστες, συμπεριλαμβανομένων ατόμων που συνδέονται με το νεοσύστατο Βασίλειο των Λογγοβάρδων μπορεί να είχαν αφήσει έναν ανιχνεύσιμο αντίκτυπο στο γενετικό τοπίο της κεντρικής Ιταλίας.

Αυτό όμως που δείχνει , τουλάχιστον περίεργο είναι ότι κανείς δεν έχει κάνει έρευνα και να είναι γνωστή στο ευρύ κοινό για τα εκατομμύρια Ρωμαίων που υπήρχαν στην Ιταλική τι απέγιναν...

Αεροφωτογραφία δύο Ετρούσκικων τάφων κοντά στο San Germano από τον 6ο αιώνα π.Χ. [Φ: Paolo Nannini]

Στις περιοχές της Τοσκάνης, του Λάτσιο και της Βασιλικής (ΒΑΣΙΛΙΚΆΤΑ Ν ΙΤΑΛΙΚΗ ), η καταγωγή του πληθυσμού παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό συνεχής μεταξύ των Πρώιμων Μεσαιωνικών χρόνων και σήμερα, υποδηλώνοντας ότι η κύρια ομάδα γονιδίων των σημερινών ανθρώπων από την κεντρική και νότια Ιταλία σχηματίστηκε σε μεγάλο βαθμό τουλάχιστον πριν από 1000 χρόνια.

Παρόλο που απαιτείται πιο αρχαίο DNA από όλη την Ιταλία για να υποστηριχθούν τα παραπάνω συμπεράσματα, οι μεταβολές των προγόνων στην Τοσκάνη και το βόρειο Λάτσιο παρόμοιες με αυτές που αναφέρθηκαν για την πόλη της Ρώμης και τα περίχωρά της υποδηλώνουν ότι τα ιστορικά γεγονότα κατά την πρώτη χιλιετία μ.Χ. είχαν σημαντικό αντίκτυπο στη γενετική με τους μετασχηματισμούς σε μεγάλο μέρος της ιταλικής χερσονήσου.

"Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία φαίνεται να έχει αφήσει μια μακροχρόνια συμβολή στο γενετικό προφίλ των Νοτιοευρωπαίων, γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ πληθυσμών της Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου στον γενετικό χάρτη της δυτικής Ευρασίας", λέει ο Cosimo Posth, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Tübingen και Senckenberg Center for Human Evolution and Palaeoenvironment.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε από μια διεθνή ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον καθηγητή Cosimo Posth από το Senckenberg Center for Human Evolution and Palaeoenvironment στο Πανεπιστήμιο του Tübingen, τον καθηγητή Johannes Krause από το Ινστιτούτο Max Planck for the History of Man and Evolutionary Anthropology και τον καθηγητή David Caramelli από το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας. Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science Advances . Πηγή: Max Planck Institute for the Science of Human History [24 Σεπτεμβρίου 2021]

Τυρρηνοί: Οι Τυρρηνοί (Τυρσήννοι) άποικοι μετέφεραν τον ελληνικό πολιτισμό στην Ετρουρια ή Τυρρηνία (Κεντρική Ιταλία) δημιουργώντας από το 900 π.Χ. τον εξαίσιο πολιτισμό των Ετρουσκων

Του Σταύρου Π. Καπλάνογλου

Συνοψίζοντας τις πληροφορίες που συγκεντρώσαμε αναζητώντας την Τυρρηνία και τους Τυρρηνούς και μπρος το δίλημμα που βρισκόταν τελικά η Τυρρηνία και ποιος ο τόπος προέλευσης των Τυρρηνών...Στην Κεντρική Ιταλία που έχει επικρατήσει να λέγεται και γράφεται και οι Τυρρηνοι ήταν ιθαγενείς εκείνης της περιοχής ή ισχύει αυτό που έλεγαν παλαιότερα οι Αρχαίοι Έλληνες ότι δηλαδή ήταν Έλληνες και αποίκησαν εκείνη την περιοχή στο τέλος της 2ης χιλιετίας π.Χ. ή τις αρχές της 1 π.Χ χιλιετίας, για μας το συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα ήταν Έλληνες και μάλιστα από την ερεύνα μας προέκυψε ότι ήταν Έλληνες και προερχόταν από το βασίλειο της Τυρρηνίας που είχε την έδρα του στην Τύρρισα την πόλη που βρισκόταν στο ίδιο σημείο που βρίσκεται σήμερα η Κοζάνη . Το πόσο Έλληνες ήταν οι Ετρούσκοι ή Ρασίννες δεν έχουμε παρά να δούμε τα έργα τους:

ΕΤΡΟΥΣΚΟΙ -ΡΑΣΣΙΝΕΣ – ΤΥΡΡΗΝΟΙ – ΤΥΡΣΗΝΟΙ -ΤΟΥΣΚΟΙ

Οι Ετρούσκοι ή Ρασίννες όπως αυτοαποκαλούνταν οι ίδιοι και αργότερα οι Ρωμαίοι και οι Έλληνες τους έλεγαν Τυρρηνούς ή Τούσκους , ήταν αρχαίος λαός που κατοικούσε στην Ετρουρία, στην κεντρική χώρα της σημερινής Ιταλίας. Οι Τυρρηνοί ανέπτυξαν έναν εντυπωσιακό πολιτισμό ήδη από τον 8o αιώνα π.Χ.

Oι Ετρούσκοι, κάνουν εμφανή την παρουσία τους στην Ιταλική χερσόνησο το 968 π.Χ. στην περιοχή της σημερινής Ούμπρια της Ιταλίας.

Βρισκόταν, σχεδόν, στο κέντρο της σημερινής Ιταλίας και περιελάβανε μεγάλες γνωστές περιοχές, όπως η Τοσκάνη, η Ούμπρια, η Πίζα, η Λάτιο , η Βιτέρμπο, η Εμίλια-Ρομάνια, η Μπολόνια κ,α.

Από πού είχε έλθει αυτός ο λαός, παρέμενε αίνιγμα για πολλούς αιώνες. Και όμως δεν ήταν στην πλειοψηφία τους άλλοι από τους Τυρρηνούς που συμμετείχαν στην ομοσπονδία των Λαών της Θάλασσας που για πολλά χρονιά επικρατούσαν στην Ανατολική Μεσόγειο ,αφού βεβαίως είχαν ηττηθεί από τους Αιγυπτίους και αφού για αρκετά χρόνια διαφέντευαν την κεντρική και Δυτική Μεσόγειο. κουρσεύοντας τα παραπλέοντα πλοία , καταστάλαξαν στην κεντρική Ιταλία που εκείνη την περίοδο ήταν αραιοκατοικημένη, ενσωματωμένοι στους γηγενείς κατοίκους

Μάλιστα από αυτή την δραστηριότητα η θάλασσα ανάμεσα στην κεντρική Ιταλία και τα τρία μεγάλα νησιά Σικελία ,Κορσική και Σαρδηνία πήρε το όνομα τους, που παραμένει και σήμερα Τυρρηνικό πέλαγος (TYRRENIANS SEA)

Εκτός από τους Τυρρηνούς και 2 ακόμη λαοί της θάλασσας έδωσαν το όνομα Σικελία (Sicily) προήλθε από τον λαό των Σαγαλασσών και το όνομα της Σαρδηνίας ( Sardinia ) από τον λαό των Σάρδέων.

Οι Ετρούσκοι ξεχώριζαν από τους άλλους κατοίκους της Ιταλικής χερσονήσου ,κατά τον 8ο π.Χ. αιώνα, αφού η Ετρουσκική θρησκεία και τέχνη ήταν, εντελώς, διαφορετική από αυτή των γειτόνων τους. Καθώς έμοιαζε με αυτή των Ελλήνων, αργότερα πολλοί ιστορικοί υποστήριξαν ότι είχαν έλθει από την Ελλάδα, ενώ υπήρχαν κάποιοι, Λατίνοι κυρίως, που επέμεναν ότι οι Ετρούσκοι ήταν αυτόχθονες κάτοικοι.

ΘΕΩΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΤΡΟΥΣΚΩΝ ( ΤΥΡΡΗΝΩΝ )

Οι Τυρρηνοί ήταν ένας λαός όπως και οι Φρύγες που τους προϊστορικούς χρόνους κατοικούσε στην σημερινή Δ. Μακεδονία , μέσω του Αιγαίου αλλά και κινούμενος μέσω της Θράκης πέρασε στην Μ. Ασία και αποίκησε την Βορειοδυτική πλευρά δηλαδή την επονομαζόμενη αργότερα περιοχή της Λυδίας και περιοχή της Φρυγίας όπου υπήρχαν και τα γνωστά βασίλεια.

Για ην προέλευση των Έτρούσκων αναπτύχθηκαν 2 θεωρίες.

1.Ήταν Τυρρηνοι και μετανάστευσαν από την Λυδία μετά τον Τρωικό πόλεμο στην Ιταλία

2.Ήταν αυτόχθονες κάτοικοι της Ιταλίας

1η) Η ΘΕΩΡΙΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΥΔΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Την άποψη, αυτή, ότι δηλαδή οι Ετρούσκοι ήταν Έλληνες και προερχόταν από την Λυδία, εξέφρασαν ο ιστορικός Ηρόδοτος και άλλοι συγγραφείς, κυρίως Έλληνες, αλλά και λίγοι Λατίνοι. Ο Ηρόδοτος γράφει ότι, οι Ετρούσκοι γνωστοί στους Έλληνες, ως Τυρρηνοί, προέρχονταν από τη Λυδία της Μικράς Ασίας. Την ίδια άποψη εξέφρασαν, εκτός των άλλων, και ο Στράβων ,ο Ελλάνικος της Λέσβου, ο Πλούταρχος- ο οποίος μάλιστα μιλούσε για έλευση τους από τη Θεσσαλία, στην Λυδία και από εκεί στην Ιταλική χερσόνησο, κατά την προϊστορική εποχή [τότε, η Θεσσαλία συμπεριλάμβανε μέρος της Ηπείρου και της Μακεδονίας] . Είχε επικρατήσει η φήμη ότι υπήρξε μαζική μετανάστευση από τη Λυδία, υπό την ηγεσία του βασιλιά Τυρσήνου ή Τυρρηνού μια αναγκαστική μετανάστευση λόγω της πείνας που βίωσε, λίγο μετά τον Τρωικό πόλεμο, ο λαός της περιοχής .

Ο τότε βασιλιάς της Λυδίας χώρισε τους ανθρώπους σε δύο ομάδες και έκανε κλήρωση, ώστε η μία ομάδα να παρέμεινε στο τόπο τους και η άλλη να εγκατέλειπε τη χώρα. Ο ίδιος θα παραμείνει εκεί, και ο γιος του, του οποίου το όνομα ήταν Τυρρηνός, θα έφευγε, αναζητώντας νέο τόπο για μόνιμη εγκατάσταση, όπως και έγινε, αφού, προηγουμένως, κατασκήνωσαν στην περιοχή της Σμύρνης, για να καταλήξουν, ύστερα από πολλές περιπέτειες στην περιοχή Ούμπρια της Ιταλίας. Στην αναζήτηση αυτή, για νέα αποικία ηγήθηκε ο γιος του βασιλέα των Λυδών, Τυρρηνός, ο οποίος έδωσε αρχικά το όνομά του στον λαό της καινούργιας αποικίας και την ονόμασε''Τυρρηνία'', ενώ αργότερα ονομάσθηκε ''Ετρουρία'' και εκεί έζησαν από τότε. Δεν ονομάζονταν πλέον Λυδοί, αλλά Τυρρηνοί.

Η Ετρουρία ή Τυρρηνία ήταν αρχαία χώρα της Ιταλικής χερσονήσου η οποία από μεν το λαό που την κατοικούσε ονομαζόταν «Ρασίννες» ή «Ροζέννες» από δε τους Ρωμαίους «Ετρουρία» ή «Τουσκία» και από τους Έλληνες και μερικούς Λατίνους συγγραφείς «Τυρρηνία».

2η ) Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΧΘΟΝΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΕΤΡΟΥΣΚΩΝ ( ΤΥΡΡΗΝΩΝ )

Την άποψη αυτή, ότι ήταν ,δηλαδή, γηγενείς κάτοικοι της περιοχής, την εξέφρασε, κυρίως, ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, που ήταν και ο ιστορικός του αυτοκράτορα Αυγούστου. Ο Διονύσιος είχε τις αντιρρήσεις του, για την άποψη του Ηρόδοτου και έλεγε ότι ''η Τυρρηνική (Ετρουσκική) κουλτούρα και η γλώσσα δεν μοιράστηκαν τίποτα με τους Λυδούς.'' Δεχόταν όμως την άποψη ότι ήταν απόγονοι Πελασγών, αλλά όχι των Τυρρηνών, που τον θεωρούσε άλλο λαό.

Έλεγε ''ότι οι Πελασγοί είναι διαφορετικοί άνθρωποι από τους Τυρρηνούς. Και δεν πιστεύω, επίσης, ότι οι Τυρρηνοί (Ετρούσκοι) ήταν άποικοι από την Λυδία. Διότι δεν χρησιμοποιούν την ίδια γλώσσα με την τελευταία, ούτε μπορεί να υποστηριχθεί κάτι τέτοιο , αν και δεν μιλάνε, πλέον, μια παρόμοια γλώσσα, διότι δεν λατρεύουν τους ίδιους θεούς, με τους Λυδούς, ούτε κάνουν χρήση παρόμοιων νόμων ή θεσμών”.

3η ) ΜΙΑ ΤΡΙΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΑΙΝΕΙΑ ΠΟΥ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ

Υπάρχει, όμως, και μια ακόμη άποψη για την προέλευση τους ,αυτή που λέει ότι ήταν απόγονοι του Αινεία. Ο Αινείας ήταν Τρωικός ήρωας, και έλαβε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο, ως επικεφαλής των Δαρδάνων, ως σύμμαχος των Τρώων, και ήταν ο γενναιότερος ήρωας στην πλευρά τους, μετά τον Έκτορα.

Μετά την άλωση της Τροίας, ο Αινείας, με μερικούς Τρώες, εξακολούθησαν να αμύνονται, όταν οι Αχαιοί τους διεμήνυσαν, ότι δέχονται να αποχωρήσουν ανενόχλητοι, με την άδεια να πάρουν ο καθένας τους, ό,τι μπορούσε να σηκώσει στα χέρια του από την περιουσία του. Και ενώ, όλοι οι άλλοι γέμισαν και πήραν σακιά με χρυσάφι, ασήμι, κοσμήματα, χρήματα, κλπ., ο Αινείας σήκωσε στους ώμους του τον γέροντα και ανήμπορο πατέρα του, και τον μετέφερε έξω από την πόλη. Τότε οι Αχαιοί, θαυμάζοντας την πράξη του αυτή, του επέτρεψαν να πάρει ελεύθερα και ό,τι άλλο ήθελε από το σπίτι τους. Αλλά εκείνος και πάλι προτίμησε να πάρει τα ιερά ξόανα των θεών και τα οικογενειακά κειμήλια, που τα θεωρούσε ανώτερα από κάθε άλλο θησαυρό. Μετά από αυτό, οι Αχαιοί του είπαν ότι ήταν διατεθειμένοι να του εκχωρήσουν όποιο μέρος της Τροίας ήθελε για να ζήσει εκεί, με απόλυτη ασφάλεια.

Ο Αινείας αρνήθηκε την προσφορά και, φεύγοντας από την Τροία, πέρασε από την Καρχηδόνα και τη Σικελία και εγκαταστάθηκε στην Ιταλία. Εκεί, θεωρήθηκε ότι τα εγγόνια του έχτισαν τη Ρώμη, και συγκεκριμένα τα παιδιά της κόρης του και του Ρωμύλου. Αλλά υπάρχει και άλλη διαδρομή που αναφέρει διέλευση από Σαμοθράκη, Χαλκιδική όπου υπήρχε στο βόρειο τμήμα της και πόλη με το όνομα Αινεία (πιθανό δημιούργημα του) τη Δήλο, Κρήτη, Κύθηρα, Πελοπόννησο, Ζάκυνθο, Λευκάδα, Βουθρωτό, Ιταλία ,Σικελία, Ιταλία.

Η θεωρία αυτή απορρίπτεται από πολλούς, διότι ανάμεσα στις χρονολογίες, που έζησε ο Αινείας, με την διεξαγωγή του Τρωικού Πολέμου, στις αρχές του 12ου αιώνα π.Χ. και πιθανότερο έτος φυγής του Αινεία, από την Τροία το 1181 π.Χ., υπάρχει η χρονική απόσταση, μέχρι την εμφάνιση των Ετρούσκων και την δημιουργία, αργότερα, της Ρώμης.

H ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΕΤΡΟΥΣΚΩΝ

Αν κάποιος μελετήσει τη θρησκεία, την τέχνη και την γλώσσα των Ελλήνων και των Ετρούσκων, αναμφίβολα, δικαιώνει τους ιστορικούς, που ενστερνίστηκαν την θεωρία του Ηροδότου.

Είχαν, πράγματι, την ίδια θρησκεία και τους ίδιους θεούς, πράγμα που διαπιστώσαμε, όταν κάναμε μια μικρή έρευνα και είδαμε, ότι πολλοί θεοί και ημίθεοι της Ελλάδος υπήρξαν και στο πάνθεο των Ετρούσκων, με άλλα όμως ονόματα.

Στη συνέχεια, παραθέτουμε, σε φώτο-ιστορία, κάποια αυτά τα ονόματά. Το ίδιο, διαπιστώσαμε και για τους ναούς, οι οποίοι και στις δυο περιπτώσεις, ήταν παραπλήσιας κατασκευής.

Η ΤΕΧΝΗ ΤΩΝ ΕΤΡΟΥΣΚΩΝ

Όσον αφορά την αγγειοπλαστική τέχνη, τα αγγεία που παραθέτουμε σε αντίστοιχη φωτογραφία, δείχνουν την ομοιότητα της τέχνης των.

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥΣ

Παραπλήσιες ήταν και η γλώσσα και η γραφή.

Ο Θουκυδίδης τους αναφέρει, μαζί με τους Πελασγούς και τους συνδέει με Λημνιώτες πειρατές και με τον «προελληνικό » πληθυσμό της Αττικής .θεωρώντας ότι οι Ετρούσκοι έφυγαν από κάπου στην Εγγύς Ανατολή, Αναφέρει ότι ''η Λήμνος ήταν σχετικά ελεύθερη από την ελληνική επιρροή και, ότι των 6ο αιώνα π.Χ., η γλώσσα τους ήταν παρόμοια με την Ετρουσκάνη''.

Το 1885 βρέθηκαν δυο επιγραφές σε μια επιτύμβια στήλη, οι οποίες έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά, με τις αντίστοιχες που έχουν βρεθεί στην Ετρουρία.

Ιδού κάποια από αυτά.

Και στις δυο έχει χρησιμοποιηθεί το Ελληνικό αλφάβητο.

Στην στήλη της Λήμνου είναι γραμμένη ''ΒΟΥΣΤΡΟΦΗΔΟΝ'', δηλαδή μια σειρά να πηγαίνει δεξιά και μια αριστερά το ίδιο έχει παρατηρηθεί και σε επιγραφές της Ετρουρίας.

Οι επιγραφές, και στις δυο περιπτώσεις, δεν χρησιμοποιούν όλα τα γράμματα, ενώ λείπουν το Β,Γ,Δ και το Σ χρησιμοποιείται αλλιώς.

Και στις δυο περιπτώσεις χρησιμοποιείται σαν προφίλ, το κεφάλι του νεκρού.

Ο προβληματισμός Έλληνες ή Αυτόχθονες κράτησε αιώνες. Η δική μας έρευνα έδειξε, ότι οι Τυρρηνοί κατοικούσαν στην Δ. Μακεδονία και μέσω Χαλκιδικής έφθασαν στα νησιά του Β. Αιγαίου [Λήμνο κ.α] και από εκεί στα απέναντι Μικρασιάτικα παράλια και την Λυδία.

ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΟΙ ΕΤΡΟΥΣΚΟΙ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣΗ ΟΧΙ ?

Έτσι, με τις διαφορετικές απόψεις των ιστορικών αναρωτιόμασταν ,αν η Τυρρηνία βρισκόταν στην Δυτ. Μακεδονία ή την Ιταλία και αν οι Τυρρηνοί, που συναντήσαμε σε διαφορά μέρη της Ελλάδος, ήρθαν από την Ιταλία ή το αντίθετο, να πήγαν από την Ελλάδα στην αρχαία Ετρουρία και δεν ήταν αυτόχθονες.

Η σύγχρονη όμως επιστήμη έδωσε την απάντηση!

Πολλοί επιστήμονες θέλησαν να λύσουν το πρόβλημα με την σύγκριση των γενετικών χαρακτηριστικών του DΝΑ ανθρώπων και ζώων, από διάφορες περιοχές, που έχουν ακουσθεί ότι υπήρχαν Τυρρηνοί και παρακάτω, παραθέτουμε τα αποτελέσματα, από συγκρίσεις γενετικού υλικού του Πανεπιστημίου του Τορίνο. Μια μελέτη από τον γενετιστή Alberto Piazza του Πανεπιστημίου του Τορίνο συνέδεσε τους Ετρούσκους με την Μικρά Ασία. Η ομάδα σύγκρινε το DNA τους, με αυτό των κατοίκων της αρχαίας περιοχής της Λυδίας της βόρειας Ιταλίας, της Λήμνου , της Σικελίας και της Σαρδηνίας και από το νότιο μέρος των Βαλκανίων .Διαπίστωσαν ότι, οι γενετικές ακολουθίες των ανδρών της Τοσκάνης διέφεραν σημαντικά από εκείνες των ανδρών στις γύρω περιοχές της Ιταλίας και ότι οι άνδρες από τη Murlo και τη Volterra ήταν οι πιο στενοί συγγενείς με τους άνδρες από της Μ. Ασίας και κυρίως από την περιοχή της Σμύρνης. Ειδικά, το χωρίο Murlo της Τοσκάνης έχει μια γενετική παραλλαγή, παρόμοια με αυτή, των νυν κατοίκων της Μ. Ασίας, που είναι γνωστό, ότι είναι απόγονοι εξισλαμισμένων Ελλήνων της περιοχής.

Η έρευνα αυτή επιβεβαίωσε, πανηγυρικά τον Ηρόδοτο ,τον Στράβωνα τον Ελλάνικο, από την Λέσβο και άλλους, που υποστήριζαν την προέλευση των Ετρούσκων, από την αρχαία Λυδία.

Θέλω να πιστεύω ότι αν αναζητηθεί γενετικό υλικό από την περιοχή της Αιανής ή άλλων γηγενών κατοίκων της περιοχής, που ζουν προγονοί τους ,πολλές γενιές, τώρα και συγκριθεί με κατοίκους εκείνων των περιοχών, υπάρχουν πιθανότητες να έχουμε παρόμοιο αποτέλεσμα.

ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΛΗ ΒΟΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΤΡΟΥΡΙΑ ;

Πριν λίγο καιρό έπεσε στα χέρια μας ένας κατάλογος τα 12 πιθανά ονόματα της Ετρουσκικής Δωδεκάπολης, έχει ενδιαφέρον ή 9η πόλη που έχει παραπλήσιο όνομα με το Βοΐο.

Λέγεται ( Vei, Veia ,Veii , Βήιοι, Veio Βέιο )

Τον 11ο - 12 αιώνα π.Χ είχαμε την κάθοδο των Δωριέων από το Βοΐο Κοζάνης και την περιοχή Λάμκου της Πίνδου , που στην περιοχή της Αμφισημίας είχαν δημιουργήσει την πόλη με το όνομα Βοΐο, αλλά και αργότερα είχαμε και άλλες ομόηχες πόλεις και περιοχές (Βοιω-τία, Εύ(β)οια , Βόιο Μ. Ασίας ,Βοιές Λακωνία ,Βια-νου στην Κρήτη κ.α.). Έχει ενδιαφέρον να μελετήσουμε το θέμα των πόλεων ή περιοχών αυτών και πιστεύω ότι θα βγουν ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Δείτε τον κατάλογο :

Δωδεκάπολη (πιθανές πόλεις)

Ετρουσκικά -Λατινικά -Αρχαία ελληνικά -Ιταλικά -Ελληνικά

1 .Aritim, -Arreti Arretium -Αρρήτιο -Arezzo -Αρέτσο

2.Caisra, Caisri, Ceizra Caere Καιρέα Cerveteri Τσερβέτερι

3.Clevsin Clusium Κλούσιον Chiusi Κιούζι

4.Curtun Cortona Κόρτωνα Cortona Κορτόνα

5.Perusna Perusia Περουσία Perugia Περούτζια

6.Pupluna, Fufluna Populonia Ποπλώνιον Populonia Ποπουλόνια

7.Tarchna, Tarchna Tarquinii Ταρκυνία Tarquinia Ταρκουίνια

8.Vatluna Vetulonia Βετουλωνία Vetulonia Βετουλόνια

---- 9. Vei, Veia Veii Βήιοι Veio Βέιο ----

10.Velathri, Velathera Volaterrae Βολατέρραι Volterra Βολτέρα

11.Velch Volci Βόλκοι Vulci Βούλτσι

12 Velzna Volsinii Βολσίνιοι (Νέοι ή Παλαιοί) Bolsena ή Orvieto Μπολσένα ή Ορβιέ

Την προέλευση τους και θα μας δοθεί η ευκαιρία να την ξαναδούμε όταν αργότερα θα δώσουμε την πορεία των Τυρρηνών σε όλη την Μεσόγειο και μέχρι να φθάσουν και να εγκατασταθούν κάποιοι από αυτούς μόνιμα στην Κεντρική Ιταλία.

Τυρρηνοί: Αναφορά Ομήρου – Ηροδότου – Θουκυδίδη – Σοφοκλή – Αριστοτέλη – Πλάτωνα & άλλων ιστορικών στου Τυρρηνούς κατοίκους της πόλης Τύρισσα (νυν Κοζάνη)

Του Σταύρου Π. Καπλάνογλου

Σε προηγούμενη δημοσίευση μας, δώσαμε στοιχεία για τις αναφορές που υπάρχουν σε κάποιες εγκυκλοπαίδειες και λεξικά, για του Τυρρηνούς και την Τυρρηνία, όπου και διαπιστώσαμε ότι οι απόψεις διίστανται. Υπάρχουν αναφορές για την παρουσία τους, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ιταλία, μάλιστα η σχετική αναφορά, για την Ελλάδα, τους τοποθετεί στη Δυτική Μακεδονία, ενώ στην Ιταλία, η παρουσία τους εντοπίζεται στην Κεντρική Ιταλία.

Εκεί, γίνονται γνωστοί ως Ετρούσκοι ήΤούσκοι ή Ράσσινες ή Τυρρηνοί την τελευταία όμως ονομασία μόνον χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες γι’ αυτούς .

Με αυτό το κείμενο, θα δώσουμε στοιχεία για τις απόψεις και τις αναφορές αρχαίων ιστορικών και φιλοσόφων, γι’ αυτό ίδιο θέμα, έχοντας, προηγουμένως, αναφερθεί πως είχαν γίνει γνωστοί οι Τυρρηνοί, σε διάφορες Ελληνικές διαλέκτους.

Στην Αττική διάλεκτο-η οποία είναι και η πιο γνωστή, από τις αρχαίες Ελληνικές διαλέκτους- αναφερόταν ως Τυρρηνοί- Turrhēnoi.

Στην Ιωνική διάλεκτο-η χρήση της οποίας εντοπιζόταν, κυρίως στο κεντρικό τμήμα των παραλίων της Μικράς Ασίας( Ιωνία), ονομάζονταν Τυρσηνοί– Tursēnoi.

Στη Δωρική διάλεκτο, που ανήκε και χρησιμοποιείτο από τους Δωριείς, ονομαζόταν Τυρσανοί – Tursānoi.

Γενικά, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι από πολλούς Έλληνες συγγραφείς και ερευνητές, θεωρείται ότι οι Τυρρηνοί ήταν ένα πανάρχαιο προελληνικό φύλο, εντοπιζόμενο σε διάφορες περιοχές γύρω από την ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, ιδιαίτερα στην Λήμνο, οι οποίοι μαζί με τους Λέλεγες, τους Έκτηνες, τους Κυλικράνες τους Κάρες και κάποιους άλλους αποτελούσαν το Mεσογειακό υπόστρωμα των Προελλήνων.

Ακολουθούν κάποιες από τις απόψεις μερικών αξιόλογων αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων:

ΟΜΗΡΟΣ

Ο Όμηρος μιλά, έμμεσα για τους Τυρρηνούς, στην Ιλιάδα, αναφερόμενος στους Τυρρηνούς πειρατές, που είχαν απαγάγει το Διόνυσο και αυτός, για να τους τιμωρήσει τους μετέτρεψε σε δελφίνια.

ΗΡΟΔΟΤΟΣ:

Συνέδεε το όνομα, γενικά, με τους Πελασγούς και, μάλιστα, με τα μέρη της Κρεστώνιας, ( Η Κρεστονία ήταν μια αρχαία περιοχή δυτικά της Θεσσαλονίκης (αρχ.Μυγδονία ) ) περιοχής της Θράκης, τους οποίους παρουσιάζει ως γείτονες των Πελασγών.

Σε άλλη περίπτωση τους αναφέρει ως κατοίκους της Λυδίας, οι οποίοι λόγω λιμού αναγκάσθηκαν να μεταναστεύσουν από την Μ. Ασία στην Ιταλία, με επικεφαλής τους, τον Τυρσηνό, τον γιο του βασιλιά των Λυδών Άτυ, από τον οποίο ονομάσθηκε η νέα χώρα Τυρσηνία.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ:

Ο Θουκυδίδης αναφέρειότι, μαζί με τους Πελασγούς, υπήρξαν συνεργάτες των πειρατών της Λήμνου [ Εξέταση του dna των Λιμνίων συμπίπτει με το αντίστοιχο dna κατοίκων της περιοχής της Ετρουρίας(Δυτικά της Φλωρεντίας )] και ένας από τους προ-ελληνικούς πληθυσμούς της Αττικής .

Ακόμη, υποστηρίζειότι, υπήρχαν στην Χαλκιδική πολλές πόλεις ( στην Χερσόνησο του Αγίου όρους ήταν: Άθως,Δίον, Όλόφυξος, Άκρόθωον, Θύσσος, Κλεωναίκ.α.. ) που κατοικούνται από διάφορους λαούς δίγλωσσους, που ήταν, κυρίως,απόγονοι των Πελασγών Τυρρηνών, που κάποτε ζούσαν στη Λήμνο και την Αθήνα.

Γράφει ακόμα σε σχέση με την εκστρατεία εναντίον της Αμφίπολης, ο Θουκυδίδης αναφέρει ότι αρκετοί οικισμοί στο ακρωτήριο της Ακτής (Αθως) φιλοξενούσαν. μικτές βαρβαρικές φυλές που μιλάνε τις δύο γλώσσες.

Υπάρχει επίσης ένας μικρό αριθμός Χαλκιδέων αλλά ο μεγαλύτερος αριθμός είναι οι Τυρρηνό-Πελασγοί κάποτε εγκαταστάθηκαν στη Λήμνο και την Αθήνα, και υπαρχουν,Βισάλτες,, Κρεστωνοί και οι Έωνες. .(Θουκυδίδη.Ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου,4.109.4..) .

ΑΙΣΧΥΛΟΣ-ΠΟΛΥΔΕΥΚΗΣ:

Γράφουν για τη μορφή και τον ήχο της σάλπιγγας (που θεωρείται εφεύρεση των Τυρρηνών).

Ο Πολυδεύκης γράφει ότι έμοιαζε κάπως με ανάποδη σύριγγα, φτιαγμένη από χαλκό( χαλκόδετος ) και ότι ήταν ανοιχτή στο κάτω άκρο.

Ο Αισχύλος αναφέρει ότι ο τόνος της σάλπιγγας ήταν οξύς, ενώ στις Ευμενίδες την αποκαλεί Τυρρηνική σάλπιγγα.

ΕΛΛΑΝΙΚΟΣ:

Ο Διονύσιος της Αλικαρνασσού, στα γραπτά του, μας πληροφορεί ότι ο Ελλάνικος υποστήριζε ότι στη γενέτειρα του, τη Λέσβο δημιουργήθηκε πόλη Τυρρηνική ( Η αναφορά του Ελλάνικου είναι για την Μήθυμνα )

ΣΟΦΟΚΛΗΣ:

Ο Σοφοκλής προσδιόριζε τους Πελασγούς της Αργολίδας, ως Τυρρηνούς. Σε έργο του αναφέρει σχετικά:“ο γιος του πατέρα των πηγών, ο Ωκεανός,σε μεγάλο βαθμό κυβερνήτης στη γη του Άργους και των λόφων της Ήρας και των Τυρρηνών Πελασγών”

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ:

Στα Πολιτικά, σε ένα σημείο αναφέρει ότι οι ”Τυρρηνοί και οι Καρχηδόνιοι και πάντες όσοι συνδέονται δια μεταξύ των συμβάσεων”.

ΠΛΑΤΩΝΑΣ:

Ο Πλάτωνας ισχυρίζεται στα γραφόμενα του ότι: “γνωρίζει στις τελετές και τις θυσίες που ειπώθηκαν στη Δωδώνη εισάγονται από την Ετρουρία(Τυρρηνία)”.

ΦΙΛΟΧΟΡΟΣ:

Γράφει για τους Τυρρηνούς ότι πολλοί από αυτούς που είχαν ζήσει για ένα σύντομο χρονικό διάστημα στην Αθήνα .[ Στην Ακρόπολη των Αθηνών υπάρχει τμήμα του πρώτου τείχους που την περιβάλει (κτίσθηκε πριν από το1200 π.Χ.) που αποκαλείται’’ Τυρρηνικόν’’] σκοτώθηκαν από τους Αθηναίους, ενώ άλλοι έφυγαν και πήγαν να ζήσουν στη Λήμνο και την Ίμβρο.

Είναι αξιοσημείωτο ότι αν εξαιρέσει τον Πλάτωνα που θεωρεί ότι η Τυρρηνοί (Ετρούσκοι ) ήταν αυτοί που διέδωσαν τις τελετές και τις θυσίες στους Έλληνες της Δωδώνης ,οι άλλοι ιστορικοί δέχονται την ύπαρξη των Τυρρηνών μέσα στον Ελληνικό χώρο.

Πηγή: ellinondiktyo