Ηρωικά περιστέρια πολέμου

Ο Παγκόσμιος Πόλεμος, και σε κάποιο βαθμό, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ήταν ένα παράξενο μείγμα αρχαϊκής και σύγχρονης τεχνολογίας.

Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, συγκεκριμένα, είδε πολλές τεχνολογικές καινοτομίες όπως πολυβόλα, χειροβομβίδες, υποβρύχια, πολεμικά αεροσκάφη και άρματα μάχης, και παρά τις εξελίξεις στην τεχνολογία ραδιοφώνων και επικοινωνιών, πολλοί διοικητές πεδίων προτιμούσαν να χρησιμοποιούν περιστέρια για να μεταφέρουν σημαντικά μηνύματα.

Τα ραδιοφωνικά σύνολα ήταν πολύ βαριά για να μπουν στη μάχη, και οι τηλεφωνικές γραμμές πεδίου έπεφταν εύκολα. Με ένα περιστέρι, θα μπορούσε κανείς να γράψει ένα μήνυμα σε ένα κομμάτι χαρτί, να το τοποθετήσει μέσα σε ένα μικρό δοχείο και να το συνδέσει στο πόδι του περιστεριού. Μόλις απελευθερώνονταν το περιστέρι, θα προσπαθούσε πάντοτε να πετάξει πίσω στο σπίτι και να παραδώσει το μήνυμα.

Το να είσαι περιστέρι ήταν επικίνδυνο. Πολλά περιστέρια έπεσαν σε εχθρικό πυροβολισμό - όχι από αδέσποτες σφαίρες, αλλά σκόπιμα καταρρίφθηκαν από εκπαιδευμένους Γερμανούς σκοπευτές για να αποτρέψουν μηνύματα από τις πρώτες γραμμές προς τους διοικητές. Μερικά από αυτά τα περιστέρια έγιναν αρκετά διάσημα για την υπηρεσία τους.

Εδώ είναι οι ιστορίες τους:

Πρόεδρος Wilson

Ο Πρόεδρος Γουίλσον ήταν ένα από τα πολλά περιστέρια που υπηρετούσαν στο Στρατιωτικό Στρατιωτικό Σώμα των ΗΠΑ κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το πρωί της 5ης Οκτωβρίου του 1918, κατά τη διάρκεια της επίθεσης Meuse-Argonne στην περιοχή Grandpré της Γαλλίας, η μονάδα του Wilson καθηλώθηκε από τον εχθρό και δεν μπορούσε να κινηθεί. Ο Πρόεδρος Γουίλσον απελευθερώθηκε με ένα μήνυμα που ζητούσε υποστήριξη πυροβολικού. Καθώς πετούσε πίσω στη σοφίτα του στο Rampont περίπου σαράντα χιλιόμετρα μακριά, ο Πρόεδρος Wilson δεν προσέλκυσε την προσοχή των Γερμανών στρατιωτών ώστε να του ρίξουν. Ο Πρόεδρος Wilson κατάφερε να παραδώσει το μήνυμα μέσα σε ένα χρόνο ρεκόρ, είκοσι πέντε λεπτά. Όταν προσγειώθηκε, το αριστερό του πόδι ήταν χτυπημένο και υπήρχε μια πληγή στο στήθος του. Ο Πρόεδρος Γουίλσον επέζησε από τις πληγές του και έζησε άλλα έντεκα χρόνια μέχρι το θάνατό του το 1929. Το σώμα του τώρα βρίσκεται σε έκθεση στο Πεντάγωνο, λίγο έξω από το γραφείο του Αρχηγού Επιτελείου του Στρατού.

Τσερ Άμι

Η Τσερ Άμι, που σημαίνει «Αγαπητέ Φίλε» στα Γαλλικά, ήταν ένα θηλυκό περιστέρι στο Στρατό των ΗΠΑ στη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου. Πέρασε αρκετούς μήνες στις πρώτες γραμμές παραδίδοντας 12 μηνύματα συνολικά. Η τελευταία παράδοσή της ήταν η πιο σημαντική αποστολή που πέταξε ποτέ.

Τον Οκτώβριο του 1918, περίπου 550 στρατιώτες της 77ης Μεραρχίας με επικεφαλής τον Ταγματάρχη Charles White Whittlesey βρέθηκαν παγιδευμένοι πίσω από τις εχθρικές γραμμές στο δάσος Argonne. Χωρίς φαγητό ή πυρομαχικά, το τάγμα υπέστη τεράστιες δυσκολίες για τις επόμενες έξι ημέρες, με σοβαρές απώλειες, έως ότου ο αριθμός τους μειώθηκε σε λιγότερο από 200 στρατιώτες. Εκτός από το ότι περιβάλλοταν από Γερμανούς, τα συμμαχικά στρατεύματα δεν γνώριζαν τη θέση τους.

Ο Ταγματάρχης Whittlesey προσπάθησε να αποστείλει δρομείς, αλλά σκοτώνονταν ή συλλαμβάνονταν. Στο τέλος, ο Whittlesey άρχισε να στέλνει μηνύματα με περιστέρια. Το πρώτο περιστέρι, με το πρώτο μήνυμα, «Πολλοί τραυματίες. Δεν μπορούμε να εκκενώσουμε» καταρρίφθηκε. Ένα δεύτερο πουλί με το μήνυμα, «Οι άντρες υποφέρουν. Μπορεί να σταλεί υποστήριξη; " σκοτώθηκε επίσης πριν μπορέσει να παραδώσει το μήνυμά του. Στις 4 Οκτωβρίου 1918, ο Whittlesey έγραψε σε ένα νέο μύνημα σε ένα κομμάτι χαρτί:

Βρισκόμαστε παράλληλα με το δρόμο προς το 276.4. Το δικό μας πυροβολικό ρίχνει απευθείας σε εμάς, σταματήστε.

Έβαλε το σημείωμα μέσα σε ένα δοχείο, και έδεσε το δοχείο στο αριστερό πόδι της Cher Ami, και την άφησε ελεύθερη. Μόλις η Τσερ Άμι σηκώθηκε, οι Γερμανοί άνοιξαν πυρ.

Σφαίρες παντού στον αέρα γύρω της. Αναπόφευκτα, η Τσερ Άμι χτυπήθηκε, αλλά το γενναίο πουλί άπλωσε ξανά τα φτερά του και συνέχισε να πετάει, κι έφτασε στη σοφίτα της στα κεντρικά γραφεία του τμήματος, σεαπόσταση 40 χλμ. σε λιγότερο από μισή ώρα. Βρέθηκε πυροβολημένη στο στήθος, τυφλωμένη με ένα μάτι, και ένα πόδι που κρέμεται μόνο από έναν τένοντα. Παρόλο που οι γιατροί του στρατού κατάφεραν να σώσουν τη ζωή της, οι πληγές που έλαβε ήταν πολύ βαθιές για να επουλωθούν πλήρως. Πέθανε ένα χρόνο αργότερα.

Η Cher Ami έγινε ο ήρωας του 77ου τμήματος πεζικού. Της απονεμήθηκε το μετάλλιο Croix de Guerre για την ηρωική της υπηρεσία στην παράδοση 12 σημαντικών μηνυμάτων στο Verdun. Αργότερα εντάχθηκε στο Racing Pigeon Hall of Fame το 1931. Έλαβε επίσης ένα χρυσό μετάλλιο από το Organized Bodies of American Racing Pigeon Fanciers σε αναγνώριση της υπηρεσίας του κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Ένα αιώνα αργότερα, έγινε μια από τις πρώτες νικήτριες του Μεταλλίου των Ζώων στον Πόλεμο και της Ειρήνης του Bravery, και της απονεμήθηκε μετά από τελετή στο Capitol Hill στην Ουάσιγκτον, DC

Το σώμα του Τσερ Άμι εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο Αμερικανικής Ιστορίας.

Το μήνυμα της Cher Ami από τον Whittlesey στον διοικητή του 308ου πεζικού. Φωτογραφία: Εθνικά Αρχεία.

Γι Τζο

Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, το χωριό Calvi Vecchia της Ιταλίας καταλήφθηκε από τους Γερμανούς και ζητήθηκε από τις συμμαχικές αεροπορικές δυνάμεις να βοηθήσουν στην απομάκρυνση των Γερμανών που το κατέλαβαν. Ταυτόχρονα, οι βρετανικές δυνάμεις προχωρούσαν στην ξηρά, αλλά δεν έπρεπε να φτάσουν στο χωριό μέχρι να βομβαρδιστεί. Ωστόσο, η πρόοδος του βρετανικού πεζικού ήταν τόσο γρήγορη που έφτασαν στο χωριό και το απελευθέρωσαν νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα. Το βρετανικό πεζικό προσπάθησε να επικεινονίσει με το αεροδρόμιο των συμμάχων για να σταματήσει την επίθεσή τους, αλλά το μήνυμα δεν πέρασε. Τώρα κινδύνευαν να παγιδευτούν σε «φιλικά πυρά» εάν η επίθεση προχωρούσε.

Ένα μήνυμα με ένα περιστέρι με το όνομα GI Joe τους έσωσε. Πέταξε στο αεροδρόμιο είκοσι μίλια μακριά σε είκοσι λεπτά, φτάνοντας καθώς τα αεροπλάνα ετοιμάζονταν να απογειωθούν για να βομβαρδίσουν τον Κάλβι Βέκια. Ο GI Joe έσωσε τις ζωές τουλάχιστον 100 ανδρών. Του απονεμήθηκε το μετάλλιο Dickin για την ανδρεία, ένα βραβείο ισοδύναμο με το Victoria Cross ή το μετάλλιο τιμής για τα ζώα.

Περιστέρια στο Rampont, Γαλλία.

Ο υπολοχαγός Milne το 1918 με τα περιστέρια που μεγαλώνει για τον στρατό κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Και ο γερμανικός στρατός χρησιμοποίησε επίσης ταχυδρομικά περιστέρια. Εδώ δύο Γερμανοί στρατιώτες στο Δυτικό Μέτωπο φαίνονται με τα περιστέρια τους.