Κρυμμένο στα σπλάχνα της μητέρας ελληνικής γης για τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια. Η συγκλονιστική στιγμή που αποκαλύπτεται στα μάτια των αρχαιολόγων. Πρόκειται για το ξίφος που κατασκευάστηκε το 1500 προ Χριστού και ανήκε σε μαχητή της μυκηναϊκής εποχής. Βρέθηκε στον Κουβαρά στην Αιτωλοακαρνανία.
Βόρεια της λίμνης Οζερού, στο ύψωμα «Ραχούλι», σε εύφορης και στρατηγικής σημασίας θέση πάνω σε πέρασμα που οδηγεί από την ενδοχώρα της Ακαρνανίας στον Αμβρακικό κόλπο έγινε η ανακάλυψη ενός εξαιρετικά πλούσιου κιβωτιόσχημου τάφου στον Κουβαρά Αιτωλοακαρνανίας.
Ο τάφος ανήκει σε «Μυκηναίο» πολεμιστή, τα ευρήματα μαρτυρούν ότι κατείχε υψηλή κοινωνική θέση.
Με τον επιθετικό και αμυντικό οπλισμό του νεκρού να αποτελούν πολύτιμα και μοναδικά κτερίσματα, ειδικά ένα ξίφος Naue II τύπου Allerona με χρυσή συρμάτινη διακόσμηση στη λαβή, και ένα μυκηναϊκού τύπου ξίφος με ελεφαντοστέινη επένδυση λαβής, ζεύγος χάλκινων περικνημίδων με συρμάτινες απολήξεις για το δέσιμο, ένα διμεταλλικό μαχαίρι με επένδυση της λαβής από ελεφαντοστό, καθώς επίσης μια χρυσή κύλικα και ένας χάλκινος τριποδικός λέβητας,.
Το ζεύγος των χάλκινων περικνημίδων, πρόκειται για τύπο που απαντά σε περιοχές από την Καλαβρία της νότιας Ιταλίας έως την Έγκωμη της Κύπρου, ενώ επιβεβαιώνουν και τις σχέσεις των κατοίκων της ΒΔ Ελλάδας με τη νότια Ιταλία της Τελικής Εποχής του Χαλκού.
Το ταφικό σύνολο του Κουβαρά έχει πολλαπλή σημασία για την έρευνα της υπομυκηναϊκής περιόδου στην Αιτωλοακαρνανία και όχι μόνο, αλλά συγχρόνως καταδεικνύει και τις επαφές της περιοχής με άλλες περιοχές της Μεσογείου.
Ο τάφος δεν συνιστά μεμονωμένο εύρημα, καθώς περί τα 150 μ. βορειότερα είχαν εντοπιστεί μερικοί ακόμη τάφοι της Υπομυκηναϊκής φάσης, μπορούμε λοιπόν να υποθέσουμε την ύπαρξη κάποιου οικισμού ή εγκατάστασης για τη δημιουργία του οποίου, εξάλλου, προσφέρεται η θέση.
Ο τάφος ήταν κιβωτιόσχημος εσωτερικών διαστάσεων 1,50 x 0,60 μ. Τοιχώματα, κάλυψη και πυθμένας αποτελούνταν από σχεδόν ακατέργαστες ασβεστολιθικές πλάκες. Ο νεκρός ήταν τοποθετημένος σε συνεσταλμένη στάση, με το κεφάλι προς Α, ενώ τα οστά του ήταν αποσαθρωμένα. Τον συνόδευαν τέσσερα πήλινα αγγεία και μερικά ακόμη πολύτιμα ή σπάνια αντικείμενα: χρυσή κύλικα, χάλκινος τριποδικός λέβητας,επιθετικός και αμυντικός οπλισμός, που περιελάμβανε δύο ξίφη, ένα διμεταλλικό μαχαίρι, μία αιχμή δόρατος, ένα βέλος καιζεύγος κνημίδων.
Σχέδιο της λαβής ξίφους τύπου Naue II.
Τα αντικείμενα ήταν τρόπον τινά «τακτοποιημένα» σε ομάδες: ο οπλισμός του νεκρού ήταν τοποθετημένος στο αριστερό πλευρό του, με εξαίρεση την αιχμή δόρατος που βρισκόταν στα δεξιά της κεφαλής. Στο ύψος του αριστερού στήθους βρισκόταν η χρυσή κύλικα και στην κάτω αριστερή γωνία ο λέβητας.
Τα τρία κλειστά αγγεία είχαν τοποθετηθεί γύρω από την κάτω και το ανοικτό στην άνω δεξιά γωνία του τάφου αντίστοιχα.
Σε αντίθεση με τα περισσότερα μεταλλικά αντικείμενα, η κεραμική είναι εμφανώς χαμηλής ποιότητας. Ο ψημένος πηλός είναι πολύ μαλακός και η επιφάνεια των αγγείων με τη γραπτή διακόσμηση έχει απολεπιστεί στο μεγαλύτερο μέρος της. Επιπλέον για την περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας δεν διαθέτουμε ακόμη μια λεπτομερή διαίρεση σε φάσεις της τοπικής κεραμικής του τέλους της Εποχής του Χαλκού και της Πρώιμης Εποχής του Σιδήρου.
Πηγές: Μ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ-ΓΑΤΣΗ - R. JUNG - M. MEHOFER, Τάφος «Μυκηναίου» Πολεμιστή στον Κουβαρά Αιτωλοακαρνανίας. Πρώτη Παρουσίαση. 2012 Καθηγητής Ν. Χρ. Σταμπολίδης Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ειδικός Λογαριασμός Ηράκλειο iellada
Reviewed by Αρχαία Ελληνικά
on
Κυριακή, Σεπτεμβρίου 12, 2021
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: