Ιππόλυτος του Θησέα μετά θάνατο

Χαρά Νάστου

Στην προηγούμενη επικοινωνία μας, αγαπητοί Μυθολόγοι, μιλήσαμε για τον άδικο θάνατο του Ιππόλυτου, θύμα του παράφορου ερωτικού πάθους της μητριάς του, της Φαίδρας.

Από το κομματιασμένο πάνω σε σωρό από πέτρες άρμα του, ο Ιππόλυτος ανασύρεται ετοιμοθάνατος μέσα από τα μπλεγμένα ηνία, συρμένος από τα άλογά του. Το ζώο που τον καταδίωκε και προκάλεσε τη θανατηφόρα πτώση του εξαφανίστηκε.

Κατά τη μυθική αυτή εκδοχή, ο Θησέας, ο πατέρας του, μαθαίνει από τη θεά Άρτεμη όλη την αλήθεια, πως άδικα τον συκοφάντησε η νεκρή σύζυγός του Φαίδρα. Στην Τροιζήνα, όπου η θεά τον μεταφέρει, συμφιλιώνεται με το γιο του, λίγο πριν ο Ιππόλυτος αφήσει την τελευταία του πνοή.

Εκδικούμενη η Αρτεμις την Αφροδίτη που έσπειρε αυτό το ανόσιο πάθος στη καρδιά της Φαίδρας, προκαλεί το θάνατο του Άδωνη.

Από τους Τροιζήνιους η θεά ζητά να τιμούν με θείες τιμές τον Ιππόλυτο και από τις νύφες στην Τροιζήνα να αφιερώνουν μια μπούκλα από τα μαλλιά τους σ' αυτόν. Οι Τροιζήνιοι υποστηρίζουν πως οι θεοί τον έβαλαν ανάνεσα στ' αστέρια ως Ηνίοχο.

Οι Αθηναίοι έστησαν ένα τύμβο στη μνήμη του Ιππόλυτου, κοντά στο ναό της Θέμιδος, γιατί το θάνατό του προκάλεσε ο άδικος αναθεματισμός από τον πατέρα του, τον Θησέα, τον οποίον καηγορώντας τον για φόνο, τον εξοστρακίζουν στη Σκύρο, όπου πεθαίνει μέσα στην ντροπή και τη θλίψη.

Η ψυχή του Ιππόλυτου κατεβαίνει στα Τάρταρα κι εκεί η Άρτενη ικετεύει τον Ασκληπιό να τον ζωντανέψει, πράγμα που πετυχαίνεται με το μαγικό θεραπευτικό βοτάνι που ο Ασκληπιός είχε χρησιμοποιήσει στη νεκρανάσταση του Γλαύκου, γιου του Μίνωα. Ο Άδης και οι Μοίρες, σκαναδαλισμένες από την καταστρατήγηση των αποκλειστικών τους προνομίων, πείθουν τον Δία και σκοτώνει με κεραυνό τον Ασκληπιό.

Στη Ρωμαϊκή Μυθολογία η Άρτεμις, τυλίγοντας σ' ένα σύννεφο τον Ιππόλυτο τον μεταμορφώνει σε γέρο και τον μεταφέρει στο ιερό της άντρο στην Αρικία της Ιταλίας Εκεί με τη συγκατάθεσή της παντρεύεται τη νύμφη Ηγερία και από τότε ζει σε μια λίμνη, μέσα σε σκοτεινά δάση βελανιδιάς, περιτριγυρισμένος από απότομους γκρεμούς.

Προκειμένου να θυμάται το θάνατό του, η Άρτεμις άλλαξε το όνομά του σε Virbius, που σημαίνει vir bis, δηλαδή "ανδρας δυο φορές", και δεν επιτρεπόταν άλογα στην περιοχή....

Η δε επιγραφή πάνω σε μια πλάκα στο Ασκληπιείο της Επιδαύρου θυμίζει ότι ο Ιππόλυτος, για να δείξει την ευγνωμοσύνη του στον Ασκληπιό, επειδή τον επανέφερε στη ζωή, του αφιέρωσε είκοσι άλογα.

Θύμα αθώο ενός ολέθριου έρωτα ο Ιππόλυτος, πεθαίνει κι ανασταίνεται με την επενέργεια θεών, αφού οι Θεοί τιμούν κι επιβραβεύουν, εκτός από την ανιδιοτελή αγάπη, όταν γύρισαν στον πάνω κόσμο την Άλκηστη, και την αθωότητα και την ευσέβεια, δυο αρετές που διέθετε ο αφοσιωμένος στην Άρτεμη Ιππόλυτος. ¨Αλλωστε μνησίκακη θεά, η Αφροδίτη, ήρξατο αυτού του ολέθριου έρωτα... Σ' αυτές τις μυθικές αφηγήσεις σπάνια ο άνθρωπος θα έχει την απόλυτη ευθύνη, συνήθως κάποιος θεός βάζει "το χεράκι" του. Αυτή είναι η προγονική μας μυθολογία.