Johannes Vermeer

H Google τιμάει σήμερα τον ολλανδό ζωγράφο Johannes Vermeer με ένα Doodle

Ο Johannes Vermeer ήταν Ολλανδός ζωγράφος της Μπαρόκ περιόδου που ειδικεύονταν σε οικιακές εσωτερικές σκηνές της μεσοαστικής ζωής. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ήταν ένας μέτρια επιτυχημένος επαρχιακός ζωγράφος, αναγνωρισμένος στην πόλη Ντελφτ και τη Χάγη. Παρόλα αυτά, παρήγαγε σχετικά λίγους πίνακες και προφανώς δεν ήταν πλούσιος, αφήνοντας τη γυναίκα και τα παιδιά του χρεωμένα μετά το θάνατό του.

Ο Βερμέερ δούλευε αργά και με μεγάλη προσοχή και χρησιμοποιούσε συχνά πολύ ακριβές χρωστικές ουσίες. Είναι ιδιαίτερα γνωστός για την αριστοτεχνική του αντιμετώπιση και χρήση του φωτός στη δουλειά του.

«Σχεδόν όλοι οι πίνακές του», έγραψε ο Hans Koningsberger, «είναι προφανώς τοποθετημένοι σε δύο μικρά δωμάτια στο σπίτι του στο Ντελφτ, και δείχνουν τα ίδια έπιπλα και διακοσμητικά σε διάφορες διασκευές και συχνά απεικονίζουν τους ίδιους ανθρώπους, κυρίως γυναίκες».

Η σεμνή διασημότητά του έδωσε τη θέση της στην αφάνεια μετά τον θάνατό του. Αναφέρθηκε ελάχιστα στο σημαντικότερο βιβλίο πηγής του Arnold Houbraken για την ολλανδική ζωγραφική του 17ου αιώνα ( Μεγάλο Θέατρο Ολλανδών Ζωγράφων και Γυναικών Καλλιτεχνών ) και έτσι παραλείφθηκε από μεταγενέστερες έρευνες της ολλανδικής τέχνης για σχεδόν δύο αιώνες.

Τον 19ο αιώνα, ο Βερμέερ ανακαλύφθηκε εκ νέου από τους Gustav Friedrich Waagen και Théophile Thoré-Bürger, οι οποίοι δημοσίευσαν ένα δοκίμιο που του αποδίδουν 66 εικόνες, αν και μόνο 34 πίνακες του αποδίδονται παγκοσμίως σήμερα. Από εκείνη την εποχή, η φήμη του Βερμέερ έχει αυξηθεί και αναγνωρίζεται πλέον ως ένας από τους μεγαλύτερους ζωγράφους της Ολλανδικής Χρυσής Εποχής.

Παρόμοια με άλλους σημαντικούς Ολλανδούς καλλιτέχνες της Χρυσής Εποχής όπως ο Φρανς Χαλς και ο Ρέμπραντ, ο Βερμέερ δεν πήγε ποτέ στο εξωτερικό. Επίσης, όπως ο Ρέμπραντ, ήταν άπληστος συλλέκτης και έμπορος έργων τέχνης.

Δεν είναι σαφές πού και με ποιον μαθήτευσε ο Βερμέερ ως ζωγράφος. Υπάρχουν κάποιες εικασίες ότι ο Carel Fabritius μπορεί να ήταν ο δάσκαλός του, με βάση μια αμφιλεγόμενη ερμηνεία ενός κειμένου που γράφτηκε το 1668 από τον τυπογράφο Arnold Bon.

Το στυλ του Βερμέερ είναι παρόμοιο με αυτό ορισμένων από τους Καραβαγκιστές της Ουτρέχτης, τα έργα του οποίου απεικονίζονται ως πίνακες-μέσα-πίνακες στα φόντο αρκετών συνθέσεων του.

Ο Βερμέερ μπορεί να εκτέλεσε αρχικά τους πίνακές του τονικά όπως οι περισσότεροι ζωγράφοι της εποχής του, χρησιμοποιώντας είτε μονόχρωμες αποχρώσεις του γκρι (" grisaille ") είτε μια περιορισμένη παλέτα καφέ και γκρι ("νεκρός χρωματισμός"), πάνω στα οποία θα έβαζε πιο κορεσμένα χρώματα ( κόκκινα, κίτρινα και μπλε) με τη μορφή διαφανών υαλοπινάκων. Κανένα σχέδιο δεν έχει αποδοθεί θετικά στον Βερμέερ και οι πίνακές του προσφέρουν λίγες ενδείξεις για προπαρασκευαστικές μεθόδους.

Τα έργα του Βερμέερ είναι σε μεγάλο βαθμό κομμάτια και πορτρέτα του είδους, με εξαίρεση δύο αστικά τοπία και δύο αλληγορίες. Τα θέματά του προσφέρουν μια τομή της ολλανδικής κοινωνίας του δέκατου έβδομου αιώνα, που κυμαίνονται από την απεικόνιση μιας απλής γυναίκας στη δουλειά, έως την πολυτέλεια και τη μεγαλοπρέπεια των πλούσιων αξιωματούχων και των εμπόρων στα ευρύχωρα σπίτια τους. Εκτός από αυτά τα θέματα, στο έργο του υπάρχουν και θρησκευτικά, ποιητικά, μουσικά και επιστημονικά σχόλια.

Οι τεχνικές ζωγραφικής του ήταν από καιρό πηγή συζητήσεων, δεδομένης της σχεδόν φωτορεαλιστικής προσοχής τους στη λεπτομέρεια, παρά το γεγονός ότι ο Βερμέερ δεν είχε επίσημη εκπαίδευση και παρά μόνο περιορισμένες αποδείξεις ότι είχε δημιουργήσει προπαρασκευαστικά σκίτσα ή ίχνη για τους πίνακές του.

Τα διασημα έργα του Johannes Vermeer

Ο Χριστός στο σπίτι της Μάρθας και της Μαρίας

Η Άρτεμις και οι συντρόφισσές τηςΗ μαστροπός

Κοπέλλα που διαβάζει γράμμα δίπλα στο παράθυρο

Κοπέλλα που κοιμάται στο τραπέζι

Ο μικρός δρόμος (στο Ντελφτ)

Ο στρατιώτης και η χαμογελαστή κοπέλλα

Η Γαλατού

Το ποτήρι του κρασιούΓυναίκα με δύο κυρίους

Άποψη του Ντελφτ

Διακοπή της μουσικής Γυναίκα στα μπλε που διαβάζει γράμμα

Μάθημα μουσικής

Η λαουτίστρια

Η γυναίκα με το μαργαριταρένιο κολιέ

Γυναίκα με κανάτα νερού

Γυναίκα με ζυγαριά

Γυναίκα που γράφει γράμμα

Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι

Το κοντσέρτο

Προσωπογραφία νέας

Η Τέχνη της Ζωγραφικής

Κυρία και υπηρέτρια με ένα γράμμα

Κοπέλλα με κόκκινο καπέλλο (αμφισβητούμενο)

Ο αστρονόμος

Ο γεωγράφος

Η δαντελού

Ερωτικό γράμμα

Κυρία που γράφει γράμμα με την υπηρέτριά της

Αλληγορία της Πίστης

Η κιθαρίστρια

Κοπέλλα δίπλα στο βιργινάλι

Κοπέλλα καθισμένη στο βιργινάλι

Για τα δεδομένα της εποχής του ολοκλήρωσε πολύ μικρό αριθμό έργων, περίπου πενήντα από τα οποία τριάντα πέντε έχουν διασωθεί. Αν και το έργο του επαινέθηκε στη διάρκεια της ζωής του και κατά τον 18ο αιώνα, στη συνέχεια περιέπεσε στη λήθη. Η επανεκτίμηση του έργου του σχετίζεται με την εμφάνιση του κινήματος του ιμπρεσιονισμού.