Αυτές οι τεράστιες σήραγγες σκάφτηκαν από ένα θηρίο που ζούσε πριν από 10.000 χρόνια στη Νότια Αμερική

Ένα γιγάντιο θηλαστικό που έζησε πριν από 10.000 χρόνια στη Βραζιλία έσκαψε γιγαντιαίες σήραγγες. Και το σκάψιμο αυτών των τούνελ απαιτούσε τεράστια νύχια.

Αλλά τι θα μπορούσαν να είναι αυτά τα γιγάντια πλάσματα; Αυτή ήταν ακριβώς η ερώτηση που έκανε ο καθηγητής γεωλογίας Heinrich Frank στον εαυτό του, ενώ σέρνονταν μέσα από μια μυστηριώδη σήραγγα που αποκαλύφθηκε σε ένα εργοτάξιο στο Novo Hamburgo της Βραζιλίας.

Δεδομένου ότι δεν έμοιαζε με κανέναν γεωλογικό σχηματισμό που είχε δει ποτέ, ο Frank υπέθεσε ότι η σήραγγα πρέπει να είχε σκαφτεί από κάτι ζωντανό.

«Δεν υπάρχει γεωλογική διαδικασία στον κόσμο που να παράγει μακριές σήραγγες με κυκλική ή ελλειπτική διατομή, οι οποίες διακλαδίζονται, ανεβαίνουν και πέφτουν, με σημάδια από νύχια στους τοίχους», είπε ο Φρανκ στο Discover.

Όποιο κι αν ήταν το αυτό τεράστιο πλάσμα, άφησε τεράστια σημάδια από νύχια στους τοίχους και την οροφή αυτής της σήραγγας και άλλα παρόμοιου μεγέθους που βρέθηκαν στην περιοχή.

Ο Φρανκ, ο οποίος εργάζεται ως καθηγητής στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Ρίο Γκράντε ντο Σουλ, κράτησε την υπόσχεσή του. Κατέληξε να ονομάσει τις μυστηριώδεις σήραγγες και να αναγνωρίσει το ζώο που πιθανότατα έκανε τις ανασκαφές, όχι μόνο των τούνελ στο Novo Hamburgo αλλά και χιλιάδες άλλες στη Βραζιλία.

Ένα σπήλαιο στην πολιτεία Rondonia που εξερεύνησε ο γεωλόγος Amilcar Adamy από το Brazilian Geological Survey. Είναι το μεγαλύτερο γνωστό στον Αμαζόνιο και έχει διπλάσιο μέγεθος από το δεύτερο μεγαλύτερο στη Βραζιλία. Ο Άνταμι δεν μπορούσε να σκεφτεί καμία φυσική διαδικασία που θα δημιουργούσε μια τέτοια μεγάλη δομή. Φωτογραφία: Amilcar Adamy

Ο Frank βρήκε την πρώτη του σήραγγα στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και έμαθε ότι ένας άλλος επιστήμονας είχε επινοήσει το όνομα "palaeobrows" για αυτές. Όταν δεν μπορούσε να βρει μια εξήγηση για την ύπαρξή τους, αυτό τον έκανε να ψάξει για περαιτέρω τούνελ για να καταλάβει τελικά την αλήθεια. Μέχρι σήμερα, ο Frank και άλλοι ερευνητές έχουν βρει πάνω από 1.500 σήραγγες μόνο στην πολιτεία Rio Grande do Sul, καθώς και εκατοντάδες άλλες στη Santa Catarina. Πολλές από αυτές τις σήραγγες εκτείνονται σε εκατοντάδες πόδια και έχουν πολλά κλαδιά, και η μεγαλύτερη έχει μήκος 2.000 πόδια, ύψος έξι πόδια και πλάτος έως και πέντε πόδια!

«Σε αυτά τα λαγούμια, μερικές φορές νιώθεις την αίσθηση ότι υπάρχει κάποιο πλάσμα που περιμένει πίσω από την επόμενη καμπύλη», έγραψε ο Frank.

Τι θα μπορούσε να έχει αφήσει αυτά τα γιγάντια σημάδια από νύχια; Πίστωση εικόνας: Heinrich Frank

Τελικά, βρήκε αρκετά στοιχεία για να τον πείσει ότι οι γιγαντιαίες σήραγγες σκάφτηκαν πιθανότατα από ένα Μεγαθήριο, το δεύτερο μεγαλύτερο προϊστορικό θηλαστικό της ξηράς δίπλα στο μαμούθ. Η κύρια απόδειξη είναι τα βαθιά σημάδια των νυχιών που εντόπισε ο Frank στους τοίχους, όπως αυτά που βλέπετε στην πρώτη εικόνα παραπάνω. Οι περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν τώρα ότι θα μπορούσαν να έχουν κατασκευαστεί μόνο από ένα Μεγαθήριο και όχι από μικρότερους γιγάντιους αρμαδίλους όπως έχουν προτείνει κάποιοι άλλοι.

Πίστωση εικόνας: Rodolfo Nogueira

Το Megatherium americanum είναι η επιστημονική ονομασία ενός εξαφανισμένου είδους γιγάντιου πλάσματος. Το όνομα σημαίνει «μεγάλο θηρίο από την Αμερική». Τα πλάσματα αυτά που εκτείνονται έως και 4,6 μέτρα και ζυγίζουν περίπου 2.590 κιλά. Γιατί όμως θα αφιέρωναν μεγάλο μέρος της ζωής τους στην κατασκευή τόσο μεγάλων και εκτεταμένων σηράγγων;

Ο Φρανκ και η ομάδα του δεν είναι σίγουροι αν τα εκτεταμένα σπήλαια χρησιμοποιήθηκαν για να ξεφύγουν από το κλίμα, τα αρπακτικά ή την υγρασία, αλλά τότε ακόμη και αυτές οι εξηγήσεις φαίνονται απίθανες. Τελικά, ένα πολύ μικρότερο λαγούμι θα ταίριαζε σε αυτούς τους σκοπούς, έτσι δεν είναι;

Θα μπορούσε να είναι ότι κληρονόμησαν τα λαγούμια για γενεές και συνέχισαν να προσθέτουν στη δομή για να την κάνουν τόσο τεράστια. Και πάλι, αυτό είναι κάτι που οι ερευνητές θα πρέπει να επιβεβαιώσουν μέσω περαιτέρω παρατηρήσεων.

Ο Κάρολος συνέλεξε επίσης απολιθώματα Megatherium κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στο Beagle το 1832. Τα κομμάτια χρησιμοποιήθηκαν ολοκληρώνοντας τον σκελετό του Megatherium που εκτίθεται ακόμη σήμερα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Λονδίνο. Φωτογραφία: Ballista

Ανακαλύφθηκαν το 1787 από τον Manuel Torres στην Αργεντινή, τα πρώτα απολιθώματα M. americanum στάλθηκαν στο Museo Nacional de Ciencias στη Μαδρίτη, όπου εκτίθεται ακόμη ο αρχικός σκελετός.

Το 1796, ο συγκριτικός ανατόμος Georges Cuvier προσδιόρισε τις σχέσεις και την εμφάνιση του Megatherium, καθιερώνοντας ότι ήταν νωθρό. Στην αρχή, πίστευε ότι το ζώο χρησιμοποιούσε τα τεράστια νύχια του για να σκαρφαλώνει στα δέντρα, όπως οι σύγχρονοι βραδύποδες, αλλά αργότερα άλλαξε την υπόθεσή του για να υποστηρίξει έναν υπόγειο τρόπο ζωής, με τα νύχια του να φτιάχνει σήραγγες.

Το Megatherium americanum είχε περίπου 10 φορές το μέγεθος μίας αγελάδας ενώ το βάρος τους έφτανε έως και τέσσερις τόνους (παρόμοιο με έναν σημερινό ελέφαντα).

Μοντέλο Megatherium στο Crystal Palace, Λονδίνο. Συντελεστές εικόνας: Jim Linwood / failing_angel

Παρά τα τεράστια νύχια του, το M. americanum ήταν χορτοφάγος. Αυτό επιβεβαιώθηκε μέσω χημικής ανάλυσης των δοντιών του ζώου που έριξε φως στο τι έτρωγε κατά τη διάρκεια της ζωής του. Και θα μπορούσε επίσης να σημαίνει ότι ήταν πιο εύκολος στόχος για τους ανθρώπους.

Έχουν βρεθεί απολιθώματα Megatherium με σημάδια κοπής πάνω τους. Αυτό υποδηλώνει ότι αυτοί οι γιγάντιοι βραδύποδες ήταν στο μενού πριν από χιλιάδες χρόνια, κάτι που θα μπορούσε να έχει συμβάλει στην εξαφάνισή τους.

Κοιτάζοντας μία μεγάλη σήραγγα στη Βραζιλία. Πίστωση εικόνας: Heinrich Frank

Μέχρι στιγμής, ο Frank και άλλοι ερευνητές δεν έχουν βρει απολιθώματα μέσα στις σπηλιές, ούτε οργανικά υλικά ή κοιτάσματα ορυκτών που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ακριβέστερη χρονολόγηση της ακριβούς δημιουργίας από τα λαγούμια. Όμως η αναζήτηση συνεχίζεται.