Η Σπάρτη (Σπάρτα στη Δωρική διάλεκτο, Σπάρτη στην Αττική διάλεκτο) ήταν πόλη-κράτος στην Αρχαία Ελλάδα που ήταν χτισμένη στις όχθες του ποταμού Ευρώτα στη Λακωνία στο νότιο ανατολικό μέρος της Πελοποννήσου.
Ήταν αποικία λαών της Βοιωτίας που λόγω υπερπληθυσμού εγκατέλειψαν την κεντρική Ελλάδα και αποίκισαν την Πελοπόννησο. Έχει μείνει γνωστή στην παγκόσμια ιστορία για τη στρατιωτική δύναμή της, την πειθαρχία της και το μεγάλο αριθμό των δούλων της. Επίσης, είναι γνωστή και στην Ελληνική Μυθολογία, κυρίως για τον μύθο της Ωραίας Ελένης. Η στρατιωτική δύναμη της Σπάρτης οφειλόταν στο σύστημά της Αγωγής που είχε επιβάλει η νομοθεσία του Λυκούργου, κάτι που ήταν μοναδικό στην Αρχαία Ελλάδα.
Η ιστορική περίοδος της Σπάρτης αρχίζει μετά την Κάθοδο των Δωριέων γύρω στο 1100 π.Χ., (αν και η αρχαιολογία υποστηρίζει ότι η κάθοδος των Δωριέων έγινε αργότερα) και τελειώνει κατά τη διάρκεια της Ρωμαιοκρατίας. Η περιοχή αποτελούσε ήδη από τους προιστορικούς χρόνους αποικία λαών της Βοιωτίας, πράγμα που εξηγεί και τους πολιτικούς θεσμούς και τις παραδόσεις της Αρχαίας Σπάρτης. Όπως μάλιστα διαφαίνεται από τις αρχαίες παραδόσεις, οι κάτοικοι της ποτέ δεν ξέχασαν την καταγωγή τους από τη Βοιωτία.
Κατά τη διάρκεια της Κλασσικής Αρχαιότητας η Σπάρτη ήταν μία από τις δύο πιο ισχυρές πόλεις-κράτη στην Αρχαία Ελλάδα, μαζί με την Αθήνα. Η Σπάρτη άρχισε να αναδύεται ως πολιτικο-στρατιωτική δύναμη στην Ελλάδα κατά την αρχή της Αρχαϊκής Εποχής μετά το τέλος των σκοτεινών χρόνων της Γεωμετρικής Εποχής και έφτασε στην απόλυτη ακμή της μετά τη νίκη της στον Πελοποννησιακό Πόλεμο επί της Αθήνας και των συμμάχων της, όταν και πέτυχε να επιβάλει την ηγεμονία και την επιρροή της στο μεγαλύτερο μέρος του αρχαιοελληνικού κόσμου.
Η ηγεμονία της δεν κράτησε πολύ και μετά τις ήττες της από τους Θηβαίους το 371 π.Χ. στα Λεύκτρα και το 362 π.Χ. στη Μαντίνεια έχασε την παλαιά της δύναμη, ταυτόχρονα και με την άνοδο του βασιλείου της Μακεδονίας άρχισε να παίζει έναν δευτερεύοντα ρόλο στα ελληνικά θέματα. Κάποιες αναλαμπές τον 3ο αιώνα π.Χ. δεν εμπόδισαν την παρακμή της ακολουθώντας την μοίρα του υπόλοιπου ελληνικού κόσμου που κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους. Όμως και κατά τη διάρκεια της Ρωμαιοκρατίας συνέχισε να αποτελεί πόλο έλξης λόγω της πλούσιας ιστορίας της.
Δείτε την ψηφιακή απεικόνιση
Πηγή: el.wikipedia, elhalflashbacks
Reviewed by Αρχαία Ελληνικά
on
Παρασκευή, Ιουνίου 24, 2022
Rating:
Πολύ καλή δουλειά, αλλά δεν μας λέει πόσο κοντά είναι στην πραγματικότητα, και ποιές πηγές χρησιμοποίησε, διότι επειδή γνωρίζω πολύ καλά τα αρχαία της πόλης και της περιοχής, δεν βλέπω να έχει συνέπεια στην απεικόνιση τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πόλη που παρουσιάζεται εδώ πρέπει να είναι της τάξεως των 50.000 κατοίκων και πάνω..!
Η θέση του μεγάλου θεάτρου δεν είναι εκεί που την δείχνει..!!!
Δεν συμφωνώ καθόλουμε τον τρόπο "ξεναγησης" του σκηνοθέτη,που τελικά εμφανίζονται πάρα πολύ συχνά τα δένδρα και ελάχιστα τα σημεία ή κτίσματα ενδιαφέροντος!!!
Ακόμη, μας δείχνει έναν χονδοειδέστατο χάρτη και ένα βέλος, περίπου που κινείται αυτό που δείχνει, και δεν μας δείχνει έναν λεπτομερή χάρτη της δικής του διάταξης των μνημείων και των οικιών, ώστε να έχουμε αρχικά μια γενική οικόνα...
Έτσι θα φαίνονταν και πολύ καθαρά το ανάγλυφο της περιοχής όπου θα εδράζονταν όλα..!!!
Μετά αυτό το πήγαινε - έλα στους δρόμους ανάμεσα στα κτίρια που είναι υπερβολικά ψηλά με πολύ στενά παράθυρα... μάλλον σε ζαλίζει...!