Το αρχαίο πρόσωπο ανήκε σε άγαλμα 1.300 ετών που απεικόνιζε έναν νεαρό Χουν Χουνάχπου, τον θεό του καλαμποκιού των Μάγια. National Institute of Anthropology and History (INAH)
Ο αραβόσιτος, ή καλαμπόκι, δεν ήταν μόνο μια σημαντική πηγή τροφής για τους Μάγια - έπαιζε επίσης θεμελιώδη ρόλο στις πεποιθήσεις τους.
Κατά την ανασκαφή ενός τμήματος της αρχαίας πόλης Παλένκε των Μάγια το περασμένο καλοκαίρι, οι αρχαιολόγοι στο Μεξικό είδαν έκπληκτοι την άκρη μιας μεγάλης μύτης να αναδύεται κάτω από το χώμα. Καθώς βούρτσισαν προσεκτικά στο El Palacio, εμφανίστηκαν ρουθούνια, ένα πηγούνι και τα χωρισμένα χείλη ενός μισάνοιχτου στόματος.
Τώρα, το Εθνικό Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας και Ιστορίας (INAH) του Μεξικού αποκάλυψε ότι το αρχαίο πρόσωπο ανήκε σε άγαλμα 1.300 ετών που απεικόνιζε έναν νεαρό Χουν Χουνάχπου, τον θεό του καλαμποκιού των Μάγια.
Το εύρημα είναι το πρώτο του είδους του στον αρχαιολογικό χώρο Παλένκε, ο οποίος βρίσκεται στη νότια μεξικανική πολιτεία Τσιάπας.
"Η ανακάλυψη αυτή επιτρέπει να κατανοήσουμε πώς οι αρχαίοι Μάγια του Παλένκε αναβίωναν συνεχώς το μυθικό πέρασμα για τη γέννηση, τον θάνατο και την ανάσταση του θεού του καλαμποκιού", αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Αρνόλντο Γκονζάλες Κρουζ, αρχαιολόγος που συμμετείχε στο εύρημα.
Το κεφάλι ύψους εννέα ιντσών είχε προσανατολισμό ανατολής-δύσης που οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι αντιπροσωπεύει την εμφάνιση του φυτού του καλαμποκιού την αυγή, σύμφωνα με το INAH. Λένε ότι οι κάτοικοι των Μάγια του Παλένκε πιθανότατα τοποθέτησαν το μεγάλο πέτρινο γλυπτό πάνω από μια λίμνη για να συμβολίζει την είσοδο στον κάτω κόσμο.
Το κεφάλι του νεαρού θεού του καλαμποκιού των Μάγια ήταν θαμμένο σε μια λίμνη που οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι κάποτε χρησιμοποιούνταν για την παρατήρηση των άστρων. Gibrán Huerta / National Institute of Anthropology and History (INAH)
Ο αραβόσιτος, ή καλαμπόκι, δεν ήταν μόνο μια σημαντική πηγή τροφής για τους Μάγια - έπαιζε επίσης θεμελιώδη ρόλο στις πεποιθήσεις τους. Σύμφωνα με το Popol Vuh, την ιστορία δημιουργίας των Μάγια στη γλώσσα K'iche'-, οι θεοί δημιούργησαν τους ανθρώπους από κίτρινο και λευκό καλαμπόκι.
Ως εκ τούτου, οι Μάγια λάτρευαν τον Hun Hunahpu, ο οποίος πίστευαν ότι αποκεφαλιζόταν κάθε φθινόπωρο την εποχή της συγκομιδής και στη συνέχεια αναγεννιόταν την επόμενη άνοιξη στην αρχή της νέας καλλιεργητικής περιόδου. Εξαιτίας αυτού του μοτίβου, οι Μάγια συνέδεσαν επίσης τον Hun Hunahpu με τον κύκλο της ανθρώπινης ζωής και την αλλαγή των εποχών.
Ο αραβόσιτος καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά πριν από περίπου 9.000 χρόνια στο σημερινό Μεξικό και έπαιξε σημαντικό ρόλο τόσο στον πολιτισμό της Μεσοαμερικής όσο και στην ιστορία της αρχαιολογίας. Όπως γράφει ο συγγραφέας Charles C. Mann στο βιβλίο Maize for the Gods: Unearthing the 9,000-Year History of Corn, τα νήματα αρχαίου καλαμποκιού που ανακαλύφθηκαν στο Νέο Μεξικό "ήταν από τα πρώτα αρχαιολογικά ευρήματα που χρονολογήθηκαν ποτέ με άνθρακα".
Το πρόσωπο αναδύθηκε σε μια αρχαιολογική ανασκαφή στο Μεξικό. National Institute of Anthropology and History (INAH)
Οι αρχαιολόγοι χρονολόγησαν το γύψινο άγαλμα στην Ύστερη Κλασική Περίοδο, περίπου 700 έως 850 π.Χ. Πιστεύουν ότι αντιπροσωπεύει έναν νεαρό θεό του καλαμποκιού, λόγω του "tonsured", μερικώς ξυρισμένου κουρέματος της φιγούρας, το οποίο μοιάζει με ώριμο καλαμπόκι. Αυτή η απεικόνιση της θεότητας ήταν συνηθισμένη εκείνη την εποχή, σύμφωνα με το Μουσείο Τέχνης του Ντάλας, και συμβόλιζε το "ώριμο και γόνιμο" καλαμπόκι.
Όταν δημιούργησαν για πρώτη φορά τη λίμνη του θεού του καλαμποκιού, οι Μάγια πιθανότατα κοιτούσαν μέσα σε αυτήν για να μελετήσουν την αντανάκλαση του νυχτερινού ουρανού. Αργότερα, λένε οι ερευνητές, έκλεισαν συμβολικά τη λίμνη σπάζοντας μέρος του στόκου και γεμίζοντάς την με κοχύλια, σκαλισμένα θραύσματα οστών, κομμάτια κεραμικών, αιχμές βελών από οψιδιανό, χάντρες, λαχανικά και υπολείμματα ζώων, όπως ορτύκια, ποταμοχελώνες, σκύλους. Επισκέπασαν τη λίμνη με μια ασβεστολιθική πλάκα, στη συνέχεια την περιέβαλαν με τρεις κοντούς τοίχους και γέμισαν τα πάντα με χαλαρές πέτρες και χώμα.
Επειδή διατηρήθηκε σε υγρό περιβάλλον για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, η θεϊκή κεφαλή πρέπει τώρα να υποβληθεί σε διαδικασία ξήρανσης, την οποία ανέλαβε ο Εθνικός Συντονισμός για τη Διατήρηση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς του INAH, για να διατηρηθεί. Μετά από περισσότερα από χίλια χρόνια κάτω από τη γη, το πέτρινο γλυπτό αναγεννιέται - όπως ακριβώς και η αγαπημένη θεότητα που απεικονίζει.
Πηγή: lifo
Reviewed by Αρχαία Ελληνικά
on
Τετάρτη, Ιουνίου 15, 2022
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: