Η γυναικεία αυτή κεφαλή ύψους 15 εκατοστών είναι από λευκό λεπτόκοκκο μάρμαρο και διατηρείται με μικρό τμήμα του λαιμού. Η μύτη είναι αποκρουσμένη, ενώ μικρές αποκρούσεις παρατηρούνται κατά τόπους. Στην πίσω όψη είναι αδούλευτη κατά τόπους.
Έχει ελαφρά στροφή προς τα αριστερά της, λεπτή μύτη και μικρούς οφθαλμούς. Πλαισιώνεται από κυματιστούς μακριούς βοστρύχους που διαμορφώνονται σε κότσο στο πίσω μέρος του κρανίου. Αποτελεί παραλλαγή της κεφαλής ενός αγαλματικού τύπου Σφίγγας των μέσων του 5ου αι. π.Χ. Συγκρίνεται με κεφαλές αγαλμάτων της πρώιμης εποχής των Αντωνίνων. Χρονολογείται στις αρχές του 2ου αι. μ.Χ.
Οι κεφαλές με αρ. καταγραφής 1-3 αποτελούν τα πρώτα καταγραμμένα αντικείμενα της Συλλογής του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης την εποχή του πρώτου Εφόρου, Γεωργίου Οικονόμου. Η αναφερόμενη πιθανή θέση εύρεσής τους, Γενή Καπού (στα τουρκικά Νέα Πύλη), αντιστοιχεί με την περιοχή της Ληταίας Πύλης του τείχους της πόλης, η οποία βρισκόταν στην αρχή της σημερινής οδού Αγίου Δημητρίου. Πρόκειται για την περιοχή δυτικά του Διοικητηρίου, στον δυτικό τομέα της πόλης, όπου και η περιοχή των ιερών.
Μπορείτε να δείτε το αντικείμενο στην περιοδική έκθεση «Για μια φλόγα που καίει [1821-2021] Αρχαιότητες και Μνήμη, Θεσσαλονίκη – Μακεδονία».
Reviewed by Αρχαία Ελληνικά
on
Παρασκευή, Ιανουαρίου 14, 2022
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: