Υπέροχη Σκυθική χρυσή χτένα Έλληνα γλύπτη, ένας από τους μεγάλους θησαυρούς του Μουσείου Ερμιτάζ

Μια υπέροχη σκυθική χρυσή χτένα με περίπλοκα γλυπτό λοφίο που πιστεύεται ότι δημιουργήθηκε από Έλληνα γλύπτη είναι ένας από τους μεγάλους θησαυρούς του Μουσείου Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας. Φωτογραφία: Twitter/Archaeohistory

Μια υπέροχη χρυσή χτένα κατασκευασμένη από Έλληνα γλύπτη, με έμβλημα που δείχνει Σκύθες πολεμιστές στη μάχη είναι ένας από τους μεγάλους θησαυρούς του Μουσείου Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας.

Το χρυσό στολίδι, γνωστό σε όλο τον κόσμο ως «χτένα Σολόχα», βρέθηκε στη σημερινή Ουκρανία το 1913.

Το οικόσημο, Σκυθικής προέλευσης, πιστεύεται ότι κατασκευάστηκε από Έλληνα πλοίαρχο για έναν Σκύθη αριστοκράτη. Ανακαλύφθηκε στον τάφο ενός αρχαίου Σκύθα ηγέτη.

Οι Σκύθες ήταν ένας αρχαίος νομαδικός λαός που ζούσε ως επί το πλείστον στις ευρασιατικές στέπες του Καζακστάν, στις ρωσικές στέπες των περιοχών της Σιβηρίας, των Ουραλίων, του Βόλγα και της Νότιας και της ανατολικής Ουκρανίας.

Η σκυθική ταφή περιελάμβανε υπολείμματα σώματος επενδυμένων με χρυσό

Οι Σκύθες της κλασικής εποχής κυριάρχησαν στην ποντιακή στέπα περίπου από τον 7ο αιώνα π.Χ. έως τον 3ο αιώνα π.Χ. Αυτοί οι άνθρωποι που αναφέρονται επίσης ως Πόντιοι Σκύθες, ήταν μέρος της ευρύτερης Σκυθικής κουλτούρας, που εκτείνονταν σε όλη τη διαδρομή στα αχανή λιβάδια της ευρασιατικής στέπας.

Με μια ευρύτερη έννοια, ο όρος Σκύθας έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για όλους τους πρώιμους Ευρασιατικούς νομάδες, αν και η εγκυρότητα μιας τέτοιας ορολογίας είναι αμφιλεγόμενη.

Η χτένα βρέθηκε στον ταφικό τύμβο γνωστό ως Solokha Kurgan, που κατασκευάστηκε κατά μήκος της αριστερής όχθης του ποταμού Δνείπερου, κοντά στη Νικόπολη στην κεντρική Ουκρανία. Χρονολογείται στις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ.. Το εύρημα ήταν αξιοσημείωτο γιατί επιβεβαίωσε την ιστορικότητα της αφήγησης του Ηροδότου για τους Σκύθες.

Ο άθικτος πλευρικός τάφος εκεί απέφερε θεαματικούς θησαυρούς, συμπεριλαμβανομένων των λειψάνων ενός άνδρα ηγεμόνα, που ήταν πλήρως καλυμμένα με χρυσό. Το πιο αξιοσημείωτο ταφικό αντικείμενο που βρέθηκε μαζί του ήταν η χρυσή χτένα με την εξαιρετικά λεπτομερή ομάδα τριών πολεμιστών και τα άλογά τους.

Οι Σκύθες γενικά πιστεύεται ότι ήταν ιρανικής καταγωγής, μιλούσαν μια γλώσσα του σκυθικού κλάδου των ιρανικών γλωσσών και ασκούσαν μια παραλλαγή της αρχαίας ιρανικής θρησκείας.

Από τους πρώτους λαούς που κατέκτησαν τον έφιππο πόλεμο, οι Σκύθες αντικατέστησαν τους Κιμμέριους ως κυρίαρχη δύναμη στην ποντιακή στέπα τον 8ο αιώνα π.Χ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αυτοί και οι συγγενείς λαοί άρχισαν να κυριαρχούν σε ολόκληρη την ευρασιατική στέπα από τα Καρπάθια όρη στα δυτικά έως το οροπέδιο Όρδος στα ανατολικά, δημιουργώντας αυτό που ονομάζεται η πρώτη νομαδική αυτοκρατορία της Κεντρικής Ασίας.

Χρυσή χτένα μόνο ένας από τους θησαυρούς που δημιούργησαν Σκύθες μεταλλουργοί

Οι Σκύθες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη λειτουργία του Δρόμου του Μεταξιού, του τεράστιου εμπορικού δικτύου που συνέδεε την Ελλάδα, την Περσία, την Ινδία και την Κίνα, που πιθανότατα συνέβαλε στην ευημερία αυτών των πολιτισμών.

Απίστευτα εξειδικευμένοι μεταλλουργοί κατασκεύαζαν φορητά διακοσμητικά αντικείμενα για τους ηγεμόνες, αποτελώντας την ένδοξη ιστορία της σκυθικής μεταλλοτεχνίας. Τα αντικείμενα αυτά αποτελούσαν ένα εξαιρετικά ξεχωριστό είδος σκυθικής τέχνης.

Το όνομα των αρχαίων Σκυθικών λαών σώζεται στην περιοχή που είναι γνωστή ως Σκυθία. Οι πρώτοι συγγραφείς χρησιμοποίησαν τη λέξη Σκύθες για πολλές ομάδες που στην πραγματικότητα δεν είχαν σχέση με τους αρχικούς Σκύθες, συμπεριλαμβανομένων των Ούννων, των Γότθων, των Τούρκων λαών, των Αβάρων, των Χαζάρων και άλλων ανώνυμων νομάδων.

Αν και ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος αναφέρεται στους Σκύθες «βασιλιάδες», χρησιμοποιώντας ακόμη και τα ονόματά τους κατά καιρούς, όπως οι περισσότεροι φυλετικοί λαοί, η σκυθική κυριαρχία στην πραγματικότητα πήρε τη μορφή μιας συνομοσπονδίας φυλών και αρχηγών.

Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ενώ ένας βασιλιάς ή αρχηγός αντιπροσώπευε το σκυθικό έθνος στις συναλλαγές με άλλους λαούς, οι υποαρχηγοί θα είχαν επίσης σημαντικό λόγο στις υποθέσεις.