Τυπικά Τελετών των Ελλήνων κατά την αρχαιότητα

ΜΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟΥ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΟΡΤΑΣΜΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΤΩΝ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΠΑΡΑΤΙΘΕΤΑΙ ΕΔΩ. ΜΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΟ, ΤΟΝ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ ΤΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ, ΤΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ, ΤΗΣ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΑΣ, ΤΩΝ ΥΜΝΩΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΤΕΛΕΤΗ

~~{*}~~

ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑ ΠΑΙΔΙΟΥ

Η ονοματοδοσία των παιδιών μας, είναι από τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής τους. Την Ιερή αυτή ημέρα όχι μόνο επιλέγουμε ένα όνομα, που θα είναι σύντροφος τους για πάντα αλλά και με την διαδικασία της τελετής γίνεται η συνένωση του βρέφους με την οικογένεια και η πρώτη επαφή με τους Εφεστίους θεούς.

«Είναι αισχρόν, να έχεις μόνο το όνομα κάποιου, δίχως να έχεις και τις ιδιότητες του.»

– Απολλώνιος Τυανεύς

Είναι καλό να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας στην επιλογή του ονόματος και να υπάρχει ομοθυμία, χαρούμενη διάθεση, ευφροσύνη μεταξύ των συντρόφων. Το όνομα μπορούν να το επιλέξουν και οι φίλοι μας.

Στην Τελετή πρωτοστατούν οι γονείς του παιδιού και γίνεται με την συντροφιά συγγενών και φίλων. Μπορεί να γίνει στον οίκο μας, σε υπαίθριο βωμό, σε άλσος, δάσος, λίμνη, ποταμό, η όπου θεωρούμε καταλληλότερο τόπο με προτιμώμενο όμως μέρος τον οίκο όπου διατηρείται η εστία.

ΑΝΟΙΓΜΑ

Θυμίαμα λιβάνου, σπονδή οίνου

Κλύτε ώ Μάκαρες Θεοί, θνητών έξοχοι φίλοι κραταιόν του Κόσμου στήριγμα, κλύτε Αθάνατοι Θεοί και χάριν σπονδών δότε βροτοίς, πάσης παιδείης Αρετήν μεγίστην ευτυχίαν και περιπόθητον ευδαιμονίαν. Ο πατέρας ανάβει την πυρά του βωμού επικαλούμενος την Εστία.

ΥΜΝΟΣ ΕΣΤΙΑΣ

Θυμίαμα ποικιλία αρωμάτων, σπονδή οίνου, προσφορά πορτοκαλιών

Εστία ευδυνάτοιο, Κρόνου θύγατερ βασίλεια συ που κατέχεις το μέσον του οίκου, του αιώνιου μεγίστου πυρός θνητών στήριγμα ισχυρόν, οικία των μακαρίων θεών…έλα θεά στον οίκο μας, έχοντας διάθεση ίδια με του σοφού Διός, και φύσηξέ μας υγεία και ευτυχία.

Η μητέρα επικαλείται την Κουροτρόφον Δήμητρα, και κρεμάει το «μέταλλον» γύρω από τον λαιμό του παιδιού.

ΥΜΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΣ

Θυμίαμα στύρακος, σπονδή ύδατος, προσφορά πολύσπορου άρτου

Ω Δηώ μητέρα των πάντων, πολυώνυμη θεά σεβαστή Δήμητρα που τρέφεις τα παιδιά και δίνεις ειρήνη, πλούτο και ευτυχία. Περιπόθητη, αγαπημένη θεά που τρέφεις τους ανθρώπους. φιλόστοργη, σεβαστή φίλη των παιδιών, κουροτρόφε κόρη. συ που τα νεογέννητα παιδιά κρατάς στην αγκαλιά σου φύσα γλυκά και το παιδί μου χαρίζοντάς του, της ψυχής τις αρετές και την ομορφιά της φύσης. ΥΜΝΟΣ ΘΕΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΟΥ Επιλέγεται από του γονείς, και υμνείται ταυτόχρονα και από τους δύο.

ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ

Ο πατέρας ή η μητέρα ή μια/ένας φίλη/ος, κρατώντας στα χέρια το παιδί, περιφέρονται δεξιόστροφα γύρω από τον βωμό τρεις φορές, λέγοντας στο πέρας κάθε κύκλου, υψώνοντας το παιδί πάνω από τον Βωμό. Έστωσαν οι θεοί προστάται της/του …… (σπονδή οίνου)

Οι προσκεκλημένοι τους ραίνουν με άνθη και τοποθετούν τα δώρα τους γύρω από τον βωμό.

ΕΥΧΗ

Θυμίαμα αρωμάτων, σπονδή οίνου, αρωμάτων και γάλατος

Η μητέρα παίρνει το παιδί και εύχεται:

Ω Αθάνατοι Θεοί σας καλώ να έλθετε ευμενείς και να χαρίσετε στην/στον …………….. βίον ατάραχον, βίον ηδαίον και Ενάρετον συνδράμοντας με λόγον, φύσιν και έθος.

ΚΛΕΙΣΙΜΟ

Χαίρετε ώ Μάκαρες Θεοί μεθ’ ημών αεί εστέ κι εσείς μεν ούτω χαίρεσθε παύσατε νούσους χαλεπάς και λύπες αποδιώξτε. Γένοιτο. Μοιράζονται στους προσκεκλημένους γλυκά και ακολουθούν οι ευχές τους. Στην συνέχεια μπορεί να δοθεί δείπνο.

~~{*}~~

ΓΑΜΗΛΙΑ

Ο Γάμος είναι μια από τις ιερότερες και σημαντικότερες εκδηλώσεις του βίου μας. Η αρμονική Σύζευξη των δύο φύλων, προστατεύεται από τις γαμήλιες θεότητες του Διός και της Ήρας, της Αρτέμιδος και του Απόλλωνος, της Αφροδίτης, του Έρωτος, της Πειθούς και των Μοιρών.Η τελετή μπορεί να γίνει στον οίκο μας, σε Βωμό Ιερού, σε άλσος ή δάσος, σε λίμνη, ποταμό ή όπου θεωρούμε εμείς καταλληλότερο τόπο.

ΕΙΣΟΔΟΣ

Σχηματίζουμε τις δυο γαμήλιες πομπές του Υμέναιου. Αριστερά του βωμού, η πομπή της νύμφης και δεξιά η πομπή του γαμπρού. Στην πομπή της νύμφης, εμπρός βαδίζει ο αυλητής, ακολουθεί ένα ζεύγος δαδοφόρων, ένα αμφιθαλές νεαρό κορίτσι με καλάθι ροδοπέταλων και σιταριού.

Ακολουθεί η νύμφη συνοδευομένη από τον πατέρα της ή τον αδελφό της ή άλλο συγγενή. Στην πομπή του ανδρός εμπρός βαδίζουν ένα ζευγάρι δαδοφόρων, έπειτα ο γαμπρός, ο παράνυμφος και ακολουθεί ένα αμφιθαλές νεαρό αγόρι με καλάθι που περιέχει ταινίες λευκές και ερυθρές. Οι πομπές ξεκινούν ταυτόχρονα, και καταλήγουν στον στολισμένο βωμό σχηματίζοντας ημικύκλιο, κοιτάζοντας από μπροστά τον βωμό, αριστερά η νύμφη, δεξιά ο γαμπρός και στο μέσον η/ο Παράνυμφος.

Η/Ο Παράνυμφος στεφανώνει τους νεόνυμφους, με στέφανο δάφνης, ελιάς ή φρέσκων ανθέων εποχής, διακοσμημένο με λευκές και ερυθρές ταινίες.

Τα νεαρά παιδιά μοιράζουν τις ταινίες, τα ροδοπέταλα και το σιτάρι στους καλεσμένους. Οι νεόνυμφοι, ο παράνυμφος και οι δαδοφόροι μένουν στο βωμό, ενώ οι υπόλοιποι λαμβάνουν μια πιο διακριτική θέση.

ΑΝΟΙΓΜΑ

Ο/Η Ιερέας/εια ανάβει την επιβώμεια πυρά και επικαλείται τους Θεούς.

Στη συνέχεια παίρνει μ’ ένα κλαδάκι ελιάς επιβώμεια πυρά και τη βυθίζει μέσα σε δοχείο αρωματισμένου νερού, δημιουργώντας αγίασμα.

Η νύμφη καταθέτει στο βωμό μια μικρή τούφα από τα μαλλιά της, που της κόβει η/ο παράνυμφος, προσφέροντάς την στην Αρτέμιδα. Πλένει ελαφρώς το μέτωπό της με το επιβώμειο νερό, όπως κάνει και ο γαμπρός, ο οποίος προσφέρει κι αυτός μια μικρή τούφα από τα μαλλιά του ή κόκκινα ρόδα στον Απόλλωνα.

Η νύμφη επικαλείται τη θεά Αρτέμιδα και τις Μοίρες.

Ευχή Αρτέμιδος και Μοιρών

Θυμιάματα λιβάνου, αρωμάτων, σπονδή οίνου

Κλύθι μευ ώ Αρτέμιδα βασίλεια, Διός πολυώνυμε κούρη σεπτή παρθένα, άλκιμον ήτορ έχουσα, κουροτρόφε προστάτιδα των νεαρών παιδιών, και Μοίραι, φίλα τέκνα της Νυχτός κλύτε μου ευχουμένης, σεις στα πορφυρά ενδεδυμένες, σεις η εύνομος αρχή, Διός τέλειον όμμα. Λάχεση, Κλωθώ και Άτροπε μόνο εσείς οράτε τον βίο των θνητών. ακούσατ’ εμών, οσίων λοιβών τε και ευχών και δώστε βίον λαμπρόν, ευφρόσυνον και ανθηρόν. Η μητέρα του γαμπρού προσφέρει στη νύμφη μέλι με καρύδια και εύχεται:

« το εράν, το ασπάζεσθαι και το φιλείν, μόνον είναι σπουδαία ».

Ο γαμπρός επικαλείται τον θεό Απόλλωνα.

Ευχή Απόλλωνος

Θυμίαμα λιβάνου, σπονδή οίνου

Μνήσομαι ουδέ λαθώμαι Απόλλωνος Εκάτοιο. Ελθέ Μάκαρ Παιάν, Φοίβε αγλαότιμε, ήιε ολβιοδώτα συ που βλέπεις τον απέραντο αιθέρα και την ευτυχισμένη γη από ψηλά, από χρόνια πρότερα, όσιο είναι έθιμο εσέ να επικαλούμαι. Κλύθι μευ ευχουμένου κι απόδιωξε νούσους χαλεπάς, άλγη τε και κήρας. Ο/η παράνυμφος δίνει στους νεόνυμφους δυο πολύσπορους άρτους, ενώ ο/η ιερέας/εια εύχεται στους γαμήλιους θεούς, Δία και Ήρα.

Ευχή Διός και Ήρας

Θυμίαμα στύρακος και αρωμάτων, σπονδή οίνου

Κικλήσκω Μέγαν, Αγνόν, Άφθιτον, Πολυτίμητον Πατέρα Μακαρίων Θεών και ανθρώπων, Μέγιστον Ζευ και Ήρα παμβασίλεια, μακαρίαν σύζυγον του Διός Δέσποινα γαμήλια, ευμενέουσα Μήτερ. Μόλοιτε ημίν και χάριν σπονδών δότε νεονύμφοις υγείαν, ειρήνη κουροτρόφον, βίον εύθυμον και ευδαίμονα, βίον αμοιβαίας αφοσίωσης. Η νύμφη και ο γαμπρός αποθέτουν τους άρτους στο βωμό. ο/η ιερέας/εια ενώνει τους καρπούς τους με χρυσή κορδέλα και επικυρώνει το γάμο τους, ευχόμενος:

Γαμικοί τελετουργικοί λέβητες με ζωγραφική στοιχείων της τελετής

Έστωσαν οι θεοί προστάται του κοινού σας βίου, βίου ηδέως, εν αγαθότητι και ειρήνη, βίου έχοντος παν ό,τι εις έκαστος εξ υμών επιθυμεί. Οι νεόνυμφοι, μαζί με τον/την παράνυμφο, περιέρχονται κυκλικώς το βωμό τρεις φορές, εισερχόμενοι δεξιόστροφα, ενώ οι καλεσμένοι τούς ραίνουν με ροδοπέταλα και σιτάρι. Στο πέρας κάθε κύκλου ο/η παράνυμφος αναφωνεί (τρις) και οι καλεσμένοι επαναλαμβάνουν:

« ευδαίμονες, ευδαίμονες, ευδαίμονες ». Εν συνεχεία, το ζευγάρι από το κέντρο του βωμού, απαγγέλλει υπό την συνοδεία μουσικής, από κοινού μια σειρά ο ένας και μια ο άλλος, ευχή στην θεά Αφροδίτη και στον θεό Έρωτα, αρχίζοντας η νύμφη.

Ευχή Αφροδίτης και Έρωτος

Θυμίαμα αρωμάτων, σπονδή οίνου

Την χρυσοστέφανη, πάνσεπτη γαμοστόλον, καλλίστην Αφροδίτη θα υμνήσουμε, που έχει στο αθάνατο κεφάλι της καλόπλεχτο στεφάνι χρυσαφένιο, που σε θεούς κι ανθρώπους, γλυκύν εγείρει ίμερον, χαίρε Κυπρογενή Θεά, που στους θνητούς μειλίχια δίνεις δώρα, και τον ηδύν τον Έρωτα, τον ισχυρόν τοξότην, τον πτερωτόν, που φλόγα γεμίζει τους ανθρώπους, τον ευφυή κλειδοκράτορα των πάντων, που δίνει χαρές εις την ζωή μας. Ελάτε ώ Μάκαρες Θεοί, που δίνετε εράσμιους απογόνους, φίλοι ανδρών και γυναικών, τροφείς θνητών απάντων. Η μητέρα τής νύφης προσφέρει στο γαμπρό γλυκό κυδώνι, ευχόμενη:

« Οίκειν ευδαίμονος και φιλοφρονήσασθαι αλλήλοις ».

Η/ο παράνυμφος σπένδει οίνο στο βωμό και οι νεόνυμφοι εύχονται από κοινού στην Πειθώ.

Ευχή Πειθούς

Θυμίαμα αρωμάτων

Εράσμια, πολυώνυμη Πειθώ βροτών μέγα αγαθόν και χάρισμα μέγιστον ιερό σου, ο λόγος, σ’ εσένα θεά ανοίγουμε την καρδιά μας εγώ η ………….. κι εγώ ο …………… είθε να διάγουμε βίο ευδαίμονα, μετά φιλότητος και αμοιβαίας αφοσιώσεως να θεωρούμε τίποτε σπουδαιότερο και ίσο από τον έρωτακαι όπως ο έρωτας ενώνει και όλα τα κάνει ένακοινός να είναι ο βίος μας, ο νους και οι ψυχές μας.

ΚΛΕΙΣΙΜΟ

Χαίρετε ώ Μάκαρες Θεοί μεθ’ ημών αεί εστέ κι εσείς μεν ούτω χαίρεσθε παύσατε νούσους χαλεπάς και λύπες αποδιώξτε. Γένοιτο. Μικρά παιδιά αμφιθαλή προσφέρουν γλυκά στους καλεσμένους, προφέροντας χαμηλοφώνως:

« Έφυγον κακόν, εύρον άμεινον ». Όταν οι νεόνυμφοι μετά την τελετή φτάσουν στον οίκο τους, ή στο χώρο διασκέδασης, ραίνονται με άνθη, δημητριακά, σταφίδες και καρύδια (σπασμένα). Προσφέρεται στους νεόνυμφους το γλυκό του γάμου φτιαγμένο από ζύμη, πολύσπορα, μέλι και σησάμι, σύμβολα αφθονίας και γονιμότητας.

~~{*}~~

ΗΛΙΟΔΙΤΗ

Τμήμα κουβαρίστρας με παράσταση ανατέλλοντος Ηλίου 480 π.Χ. περίπου

Η Ηλιοδίτη είναι μια τελετή την οποία ακολουθούμε την πρώτη ημέρα της εβδομάδος – Κυριακή[1]. Με την τελετή αυτή αποδίδουμε την πρέπουσα τιμή στον ήλιο όχι μόνο στο φυσικό επίπεδο αλλά κυρίως στο νοητό και αποτελεί μια πολύ καλή πνευματική άσκηση την οποία καλό θα είναι να ακολουθούμε ανελλιπώς κάθε εβδομάδα.

Ο Ήλιος όπως και κάθε αστέρι του σύμπαντος, προσδίδει τάξη και αρμονία σε αυτό, γι’ αυτό και αναφέρεται ως βασιλιάς του ορατού-αισθητού κόσμου. Έχει την δύναμη να καθαίρει, να ανυψώνει τον νου και να παρέχει ζωή, ανάπτυξη και υγεία. Προσφέρει απλόχερα το φως του χαρίζοντας τις προϋποθέσεις για την ύπαρξη σε όλα τα όντα του κόσμου μας. Είναι λοιπόν ένας πρώτης τάξεως οδηγός για οποιοδήποτε πνευματικό μονοπάτι.

ΑΝΟΙΓΜΑ

ΕΥΧΗ ΠΛΗΘΩΝΟΣ[2]

Ας μην παύσω ώ Μάκαρες Θεοί, να σας χρωστώ ευγνωμοσύνη, για όλα τ’ αγαθά που από εσάς λαμβάνω και έχω λάβειμε χορηγό τον Ύπατο Δία. Ας μην παραμελήσω, αναλόγως της δύναμης μου το καλό του γένους μου. Το να υπηρετώ πρόθυμα το κοινό καλό, αυτό ας θεωρώκαι δικό μου μεγάλο όφελος. Ας μην γίνομαι αίτιο κανενός κακού, από αυτά που τυχαίνουν στους ανθρώπους, αλλά καλού, όσον δύναμαι, ώστε να γίνομαι κι εγώ ευτυχής, ομοιάζοντας σ’ εσάς. Γίνεται σπονδή οίνου.

ΥΜΝΟΣ ΑΘΗΝΑΣ[3]

Προσφορές: Κλαδί ελιάς, σπένδουμε λάδι, οίνο – θυμίαμα λιβανιού και μύρου.

Μεγίστη Θεά Παλλάδα, χρυσοστέφανη Αθηνά του Κόσμου Θεά μεγάλη, πάνοπλη ξεπήδησες απ’ του Πατρός μας το σεπτό κεφάλι. Θεά παρθένα που διεγείρεις μέσα μας τον άφθαρτο και φωτεινό νού. Ασπιδοφόρα Άχραντη, που πρυτανεύεις του Σύμπαντα Κόσμου. Αδάμαστη Μήτιδα, που ενώνεις τις αντιθέσεις, Κόρη τριτογένια, άνθος λαμπρό στην όψη. Συ, ο νους του Πατρός, γέμισες με νόμους του Σύμπαντος το Κάλλος. Συ, αυτά που υπάρχουν, αυτά που θα γίνουν κι αυτά που έχουν γίνει. Ένδοξη Θεά, Γλαυκομμάτα Κόρη, δωσ’ μου δύναμη κι έρωτα ικανό να με ανεβάσει από τους κόλπους της Γαίας, στον ολόφωτο Όλυμπο. Είθε Θεά να μας προσφέρεις την άχραντη Σοφία και την νοερά σου δύναμη, Χαρίζοντάς μας τα Ολύμπια αγαθά που ανυψώνουν τις ψυχές, εξορίζοντας τα γιγάντια φάσματα του Κόσμου. Γίνεται σπονδή ελαίου και οίνου.

ΥΜΝΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ[4]

Προσφορές: Κόκκινα τριαντάφυλλα, δάφνη, σπένδουμε ερυθρό οίνο – θυμίαμα λιβάνι και μάννα. Συνοδεύουμε με μουσική.

Μνήσομαι ουδέ λαθώμαι Απόλλωνος Εκάτοιο. Από χρόνια πρότερα, όσιο είναι έθιμο εσέ να επικαλούμε. Ελθέ Μάκαρ παιάν, Φοίβε Αγλαότιμε, Ιήιε Ολβιοδώτα Σπέρμειε, Πύθιε, Δελφικέ Μάντη, Φωσφόρε Δαίμων. Συ που βλέπεις τον απέραντον αιθέραν και την ευτυχισμένη γη από ψηλά, που έχεις για μάτια σου τα άστρα, που διαλύεις τα σκοτάδια. Με τον δάφνινό σου κλάδο, σείεις τον ουρανόν. Απόλλωνα που δεν εμφανίζεσαι στον καθένα, αλλά εις όποιον είναι αγαθός. Μέγας όποιος σ’ αντίκρυσε, μικρός όποιος δεν σ΄είδε. Θα δούμε ‘σένα, ώ Εκατηβόλε και ποτέ εις το μέλλον δεν θα είμεθα μικροί. Η κόμη σου στάζει εις το έδαφος αρωματώδη έλαια που θεραπεύουν. Ιή Παιήον, Ιή Παιήον, Ιή Παιήον. Κατά την τελευταία επωδό σπένδουμε οίνο.

ΥΜΝΟΣ ΗΛΙΟΥ

Προσφορές: κόκκινα τριαντάφυλλα, σπένδουμε οίνο – θυμίαμα τριαντάφυλλο και λιβανομάνναν – η πρώτη μερίδα από το μεσημεριανό φαγητό.

Κλύθι πυρός νοερού βασιλεύ, ώ Χρυσήνιε Τιτάν Κλύθι φάους ταμία, που κρατάς το κλειδί της πηγής, που διαφυλάτεις την ζωή, που κυβερνάς τους υλικούς κόσμους από ψηλά. Με πλήρη και απόλυτον αρμονίαν. Κέκλυθι εσύ που κατέχεις μεσαίαν έδραν υπέρ αιθέρος, και τον κεντρικό φεγγοβόλο κύκλο του κόσμουεγέμισες τα πάντα με την δική σου πρόνοια που διεγείρει τον νού. Θεών πανάριστε, πυριστεφές, συ η εικών του θεού που γέννησε τα πάντα, συ ανυψώνεις τις ψυχές. Γίνεται σπονδή οίνου.

Άκουσέ με και καθάρισέ με και διώξε τις κηλίδες που μολύνουν την ψυχή μου. Διαφύλαξέ με μακρυά από τις ποινές, καταπραΰνων το ταχύ βλέμμα της δίκης που τα βλέπει όλα. Εις δε το σώμα μου χάρισε ακεραιότητα και υγεία. Και αν κάτι έρχεται εναντίον μας από τα περιστρεφόμενα αδράχτια της μοίρας, που κλώθονται κάτω από την περιδίνηση των αστέρων, συ απόδιωξέ το ως ορμητική κίνησις. Ώ Μέγιστε Άνακτα φώτιζε το νου μας και χάριζε στην ψυχή μας άχραντον φως. Επικαλούμαστε την επωδό τρις (Επίκληση για νοητική και ψυχική αφύπνιση). Γίνεται σπονδή οίνου.

ΚΛΕΙΣΙΜΟ

Χαίρετε ώ Μάκαρες Θεοί μεθ’ ημών αεί εστέ κι εσείς μεν ούτω χαίρεσθε παύσατε νούσους χαλεπάς και λύπες αποδιώξτε.

Παραπομπές

[1] Άλλες τελετές ακολουθούν το κλασσικό σεληνιακό ημερολόγιο π.χ. Νουμηνία και άλλες το σύγχρονο (ηλιακό) ημερολόγιο π.χ. η ηλιοδίτη, οι τελετές των ηλιοστασίων κ.ά.

[2] Ο Πλήθων είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των ευκλεών προγόνων μας και των σημερινών Ελλήνων. Στην προσευχή αυτή διακρίνονται οι διαχρονικές και πανανθρώπινες αξίες της ελληνικής θέασης του κόσμου. Σκοπός της προσευχής είναι να μας εισαγάγει στην απαραίτητη για κάθε τελετή νοητική και ψυχική στάση.

[3] Υμνούμε την Θεά Αθηνά ως προστάτιδα του τόπου της Αττικής, όταν η τελετή γίνεται εκεί. Αναλόγως, υμνούμε τον τοπικό προστάτη Θεό ή Θεά όταν η τελετή γίνεται σε άλλο τόπο.

[4] Σ’ αυτή την περίπτωση υμνούμε τον Θεό Απόλλωνα ως νοητό αίτιο του Βασιλέα Ήλιου.

~~{*}~~

ΤΕΛΕΤΗ ΘΕΡΙΝΟΥ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟΥ

Γενικά

Το Θερινό Ηλιοστάσιο είναι μία από τις δύο Μεγάλες Ηλιοστατικές Κοσμικές Πύλες, καλούμενη και Πύλη τών Θνητών. Στις ~21 Ιουνίου ο Ήλιος φθάνει στο βορειότερο σημείο της εκλειπτικής από το οποίο θ΄ αρχίσει να τρέπεται και πάλι προς τον Ισημερινό. Από την ημέρα αυτή αρχίζει το Καλοκαίρι. Επειδή για μερικές ημέρες ό Ήλιος φαίνεται να στέκεται πάνω στην εκλειπτική, σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει, το Θερινό Τροπικό σημείο καλείται Θερινό Ηλιοστάσιο. Εμείς, επειδή είμαστε μέρη του Σύμπαντος συμμετέχουμε, εορτάζοντας τις διαδικασίες του, στη δική μας γωνιά. Ο άνθρωπος την ημέρα αυτή, αποχωρίζεται πλήρως από το σκοτάδι, και εισέρχεται στο καθαρτήριο Ηλιακό Φώς και στα νοητά πεδία τού Μεγάλου Μουσικού τού Σύμπαντος Απόλλωνος. Ευχόμεθα ο Νοητός Ήλιος να φωτίζει το Νου μας, την Ψυχή μας και να χαρίζει Υγεία στο Σώμα μας.

Πομπή – Τελετουργική είσοδος

Η έναρξη της τελετής γίνεται με πομπή προς τον βωμό όπου συμμετέχουν όλοι. Οι εκτελούντες ιερατικά καθήκοντα από την πομπή φέρουν τις προσφορές, το δοχείο καθαρμού, το δοχείο σπονδών και λοιπά ιερατικά σκεύη.

Ο βωμός κυκλώνεται, από την πομπή τρεις φορές υπό την συνοδεία τυμπάνου και αυλού. Οι προσφορές εναποτίθενται στην τράπεζα και όλοι παίρνουν θέσεις για την έναρξη της τελετής.

ΑΝΟΙΓΜΑ

ΕΥΧΗ ΠΛΗΘΩΝΟΣ[1]

Ας μην παύσω ώ Μάκαρες Θεοί, να σας χρωστώ ευγνωμοσύνη, για όλα τ’ αγαθά που από εσάς λαμβάνω και έχω λάβει με χορηγό τον Ύπατο Δία. Ας μην παραμελήσω, αναλόγως της δύναμης μου το καλό του γένους μου. Το να υπηρετώ πρόθυμα το κοινό καλό, αυτό ας θεωρώ και δικό μου μεγάλο όφελος. Ας μην γίνομαι αίτιο κανενός κακού, από αυτά που τυχαίνουν στους ανθρώπους, αλλά καλού, όσον δύναμαι, ώστε να γίνομαι κι εγώ ευτυχής, ομοιάζοντας σ’ εσάς. Γίνεται σπονδή οίνου.

ΥΜΝΟΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΘΕΟΤΗΤΑΣ

Υμνούμε αναλόγως τον τοπικό προστάτη Θεό ή Θεά ή θεότητα

ΥΜΝΟΣ ΔΙΟΣ

Προσφορές: δρύς, γαρύφαλλα, κότινος – σπονδή ερυθρού οίνου – θυμίαμα στύρακα.

Των Αθανάτων όλων ενδοξώτερε, πολυώνυμε και αιώνιε Παντοκράτορα Ζεύ, της φύσεως αρχηγέ που τα πάντα κυβερνάς με το Νόμο, Xαίρε ! Γιατί σε εσένα πρέπει να απευθύνονται όλοι οι θνητοί. Γιατί από εσένα βαστάει η γενιά μας και εσύ είσαι που δώρισες τη λαλιά μόνο σε εμάς από όσα θνητά ζουν και κινούνται επάνω στη γη μας. Γι αυτό θα σε δοξάζω και πάντα την ισχύ σου θα υμνώ.

Σ’ εσένα υπακούει όλος ο Κόσμος που γύρω από την γη γυρίζει, όπου κι αν τον πάς, και με τη θέλησή του από εσένα κυβερνάται. Και στ’ ανίκητά σου χέρια όπλο κρατείς δίκοπο, πυρόεντα και αιώνια ζωντανό τον κεραυνό απ’ του οποίου το κτύπημα γεννιούνται τα πάντα στη Φύση. Μ’ αυτόν κατευθύνεις τον Παγκόσμιο Νόμο, ο οποίος εγκατοικεί στα πάντα και τα φωτίζει με μικρές ή μεγάλες λάμψεις. Εσύ ο μέγας, ύπατος και αιώνιος βασιλεύς που τίποτε επάνω στην γη, σοφέ Θεέ, δεν γίνεται δίχως εσένα ούτε στων ουρανών την αιθέρια άκρη, ούτε στις θάλασσες, εκτός από τα έργα των κακών για τα οποία η ανοησία τους ευθύνεται. Εσύ όμως και τα πράγματα μπορείς να αλλάζεις και να κοσμείς τα άκοσμα και ό,τι σ’εχθρεύεται να τ’ αγαπάς.

Γι’ αυτό και συνένωσες αρμονικά σε συμφωνία τα καλά και τα κακά ώστε ένας να είναι ο Νόμος ο Αιώνιος που από αυτόν απομακρύνονται και τον προσβάλλουν όσοι από τους θνητούς είναι κακοί. Οι δύσμοιροι! που μόνο τα επίγεια αγαθά ποθούνε και δεν κατανοούν τον θεϊκό Παγκόσμιο Νόμο, μήτε τον ακούνε παρά το ότι αν το ‘καναν, θ’ απολάμβαναν βίον ευτυχισμένο. Μα αυτοί από άθλιες επιθυμίες παρασύρονται πότε στη μία αισχρότητα και πότε στην άλλη, οι μεν, έχοντες μανία για γρήγορη και ματωμένη δόξα οι δε, στρεφόμενοι σε άκοσμες κερδοσκοπίες και άλλοι σε πολυτέλειες και σε φιληδονίες.

Αλλά Ζεύ, εσύ πολύδωρε, κεραυνοφόρε κάτοικε των σκοτεινών νεφών τους ανθρώπους σώσε από την ελεεινή τους αμάθεια και σκόρπισέ την μακριά από την ψυχή μας χαρίζοντάς μας επίσης την σοφία στην οποία εσύ βασίζεσαι και με Δικαιοσύνη τα πάντα κυβερνάς. Την τιμή αυτή αν μας κάνεις όμοια εμείς θ’ ανταποδώσουμε υμνώντας στο διηνεκές τα έργα σου όπως εμείς οι θνητοί οφείλουμε διότι μήτε γι’ ανθρώπους μήτε για Θεούς υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από το να υμνούν, όπως είναι δίκαιο, τον Παγκόσμιο Νόμο. Γίνεται σπονδή οίνου.

ΥΜΝΟΣ ΗΛΙΟΥ

Προσφορές: κόκκινα τριαντάφυλλα – σπονδή ερυθρού οίνου – θυμίαμα τριαντάφυλλο και λιβανομάνναν.

Στρέφονται όλοι προς τον ήλιο

Κλύθι πυρός νοερού βασιλεύ, ώ Χρυσήνιε Τιτάν Κλύθι φάους ταμία, που κρατάς το κλειδί της πηγής,που διαφυλάτεις την ζωή, που κυβερνάς τους υλικούς κόσμους από ψηλά. Με πλήρη και απόλυτον αρμονίαν. Κέκλυθι εσύ που κατέχεις μεσαίαν έδραν υπέρ αιθέρος, και τον κεντρικό φεγγοβόλο κύκλο του κόσμου εγέμισες τα πάντα με την δική σου πρόνοια που διεγείρει τον νού. Θεών πανάριστε, πυριστεφές, συ η εικών του θεού που γέννησε τα πάντα, συ ανυψώνεις τις ψυχές. Γίνεται σπονδή οίνου.

Ακουσέ με και καθάρισέ με και διώξε τις κηλίδες που μολύνουν την ψυχή μου. Διαφύλαξέ με μακρυά από τις ποινές, καταπραΰνων το ταχύ βλέμμα της δίκης που τα βλέπει όλα. Εις δε το σώμα μου χάρισε ακεραιότητα και υγεία. Και αν κάτι έρχεται εναντίον μας από τα περιστρεφόμενα αδράχτια της μοίρας, που κλώθονται κάτω από την περιδίνηση των αστέρων, συ απόδιωξέ το ως ορμητική κίνησις. Ώ Μέγιστε Άνακτα φώτιζε το νου μας και χάριζε στην ψυχή μας άχραντον φως.

Επικαλούμαστε την επωδό τρις (Επίκληση για νοητική και ψυχική αφύπνιση).

Γίνεται σπονδή οίνου.

ΥΜΝΟΣ ΕΡΜΟΥ

Προσφορές: ζυμαράκι σε σχήμα γλώσσας, δενδρολίβανο, κλαδάκι ελάτου – σπονδή ερυθρού οίνου – θυμίαμα λιβάνι.

Κλύθι μευ,Ερμεία, Διός άγγελε, Μαιάδος υιέ, παγκρατές ήτορ έχων, εναγώνιε, ποικιλόβουλε, πτηνοπέδιλε, φίλανδρε, λόγου θνητοίσι προφήτα, ερμηνεύ πάντων. Ός χείρεσσιν έχεις ειρήνην όπλον αμεμφές. Κωρυκιώτα, μάκαρ, φίλε θνητοίς εν ανάγκαις. Κλύθι μευ ευχουμένου και δώσε λόγου χάρισιν και μνημοσύνην, ώστε ν’ ανυψωθώ στου νοερού Ηλίουτα δώματα τα Ιερά. Γίνεται σπονδή οίνου.

ΥΜΝΟΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ

Προσφορές: τριαντάφυλλων, ανεμώνων, κυδώνι, κοχύλι – σπονδή ερυθρού οίνου – θυμίαμα λιβάνι, κανέλλα

Ουρανία, φιλομείδης Αφροδίτη σεμνή γενέτειρα θεά, μήτερ ανάγκης τα πάντα από σε προέρχονται, συ γεννάς τα πάντα. Φαινομένη, αφανής, θεών σκηπτούχε φίλανδρε, γεννοδότειρα, Κυπρογενές θείον γένος. Ελθέ Μακάρια θεά, εσένα προσκαλώ με όσια λόγια σεμνής ψυχής. Είθε να δώσεις έρωτα ικανό, να μας υψώσεις στα ιερά δώματα του Ήλιου. Γίνεται σπονδή οίνου.

ΥΜΝΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ[2]

Προσφορές: Κόκκινα τριαντάφυλλα, δάφνη, σπονδή ερυθρού οίνου – θυμίαμα λιβάνι και μάννα.

ΚΛΕΙΣΙΜΟ

Χαίρετε ώ Μάκαρες Θεοί μεθ’ ημών αεί εστέ κι εσείς μεν ούτω χαίρεσθε παύσατε νούσους χαλεπάς και λύπες αποδιώξτε. Γίνεται σπονδή οίνου.

Μοίρασμα προσφορών και οίνου στους παραβρισκόμενους.

Παραπομπές

[1] Ο Πλήθων είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των ευκλεών προγόνων μας και των σημερινών Ελλήνων. Στην προσευχή αυτή διακρίνονται οι διαχρονικές και πανανθρώπινες αξίες της ελληνικής θέασης του κόσμου. Σκοπός της προσευχής είναι να μας εισαγάγει στην απαραίτητη για κάθε τελετή νοητική και ψυχική στάση

[2] Σ’ αυτή την περίπτωση υμνούμε τον Θεό Απόλλωνα ως νοητό αίτιο του Βασιλέα Ήλιου.

~~{*}~~

ΤΕΛΕΤΗ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΥ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟΥ

Γενικά

Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο είναι μια από τις δύο μεγάλες Ηλιοστατικές Κοσμικές Πύλες, καλούμενη και Πύλη των Αθανάτων. Μεταξύ της 21ης και 22ας Δεκεμβρίου βιώνουμε την μεγαλύτερη νύχτα του έτους.

Ο Ήλιος μας έχει φθάσει στο απώτατο νότιο σημείο της φαινομενικής τροχιάς του και φαίνεται να »σταματά» για τρείς ημέρες. Στη Ανατολή της 25ης Δεκεμβρίου ο Ανίκητος Βασιλέας Ήλιος Ανατέλλει Θριαμβευτής, κατανικώντας το σκοτάδι.

Εμείς όντας μέρη τού Σύμπαντος συμμετέχουμε, εορτάζοντας τούς κύκλους και τους ρυθμούς του. Ευχόμεθα ο Νοητός Ήλιος να φωτίζει το Νου μας, την Ψυχή μας και να χαρίζει Υγεία στο Σώμα μας. Ας στολίσουμε τα δένδρα της υπαίθρου με ταινίες, χρωματιστά ομοιώματα του Ήλιου, κουδουνάκια, χρωματιστά ζυμαράκια αστέρων, λυχναράκια.

Ας σβήσουμε τα φώτα μεταξύ 21ης και 22ας Δεκεμβρίου για να βιώσουμε πράγματι την μεγαλύτερη νύχτα του έτους κι ας σηκωθούμε στην Ανατολή του Ήλιου μας στις 25 Δεκεμβρίου να τον υποδεχθούμε!

ΑΝΟΙΓΜΑ

ΕΥΧΗ ΠΛΗΘΩΝΟΣ[1]

Ας μην παύσω ώ Μάκαρες Θεοί, να σας χρωστώ ευγνωμοσύνη, για όλα τ’ αγαθά που από εσάς λαμβάνω και έχω λάβει με χορηγό τον Ύπατο Δία. Ας μην παραμελήσω, αναλόγως της δύναμης μου το καλό του γένους μου. Το να υπηρετώ πρόθυμα το κοινό καλό, αυτό ας θεωρώ και δικό μου μεγάλο όφελος. Ας μην γίνομαι αίτιο κανενός κακού, από αυτά που τυχαίνουν στους ανθρώπους, αλλά καλού, όσον δύναμαι, ώστε να γίνομαι κι εγώ ευτυχής, ομοιάζοντας σ’ εσάς. Γίνεται σπονδή οίνου.

ΥΜΝΟΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΘΕΟΤΗΤΑΣ

Υμνούμε αναλόγως τον τοπικό προστάτη Θεό ή Θεά ή θεότητα.

ΑΘΗΝΑ

Προσφορές: Κλαδί ελιάς, ομοίωμα κουκουβάγιας, υφαντό πού έχουμε υφάνει εμείς, σπένδουμε λάδι, οίνο – θυμίαμα λιβανιού και μύρου.

ΔΙΟΝΥΣΟΥ

Προσφορές: Κισσός, αμπέλι, θύρσος, καθρέφτης, φαλλός, θυμίαμα στύρακα.

Κικλήσκω Βάκχον περικιόνιον, πυρίσπορον, νυμφών έρνος εραστόν. Διόνυσε λικνήτη, αμφιθαλή, έκ μηρού ορμόμενε. Χαίρε Βάκχε! Λύσιε, θυρσομανή, βρόμιε, λυναίε, νύσιε, πυρίπνοε μέγα θνητών παυσίπονον, άνθος ιερόν, κισσοστέφανον ευαστήραν. Χαίρε Βάκχε! Διόνυσε κισσοκόμη, άρχοντα ερίβρομε κυκλίσκω σε μάκαρ πολυώνυμε. Έυα Βάκχε! Νύν σέ καλώ μακάριε, είθε νά έλθεις ευμενής φέρων γήθος πολύ απάσιν. Χαίρε Βάκχε! Ήλιε αναγενόμενε, Διός βλαστάρι, ανθρώπων Λυτρωτή! Γίνεται σπονδή οίνου.

ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ

Προσφορές: Αγριελιά, καρύδια, ρόπαλο, τόξο, μαγνήτη, κόκκινα τριαντάφυλλα, θυμίαμα λιβάνι.

Ηέρακλες οβριμόθυμε, μεγασθενές, άλκιμε Τιτάν καρτερόχειρ, αδάμαστε, αιολόμορφε, χρόνου πάτερ, παντοδυνάστα, παγκρατές ήτορ έχων, τοξότα, μέγα μάντι. Παγγενέτωρ, πανυπέρτατε, πάσιν αρωγέ, ακάματε, γαίης βλάστημα φέριστον. Έλα Θεέ μέ τό μεγάλο όνομα, πού έχεις γύρω από τό κεφάλι σου τήν χρυσοδάχτυλη αυγή καί τήν μαύρη νύχτα, πού έκαμες δώδεκα άθλους από τήν ανατολή εώς τήν δύσιν. Ηέρακλες, Διός βλαστάρι, Τριέσπερε Ήλιε, άθλων θριαμβευτά είθε νά χαρίζεις Υγείαν, πλούτον και ευδαιμονία! Γίνεται σπονδή οίνου.

ΗΛΙΟΥ

Προσφορές: κόκκινα τριαντάφυλλα – σπονδή ερυθρού οίνου – θυμίαμα τριαντάφυλλο και λιβανομάνναν.

Κλύθι πυρός νοερού βασιλεύ, ώ Χρυσήνιε Τιτάν,Ανίκητε Ήλιε. Κλύθι φάους ταμία, που κρατάς το κλειδί της πηγής, που διαφυλάτεις την ζωή, που κυβερνάς τους υλικούς κόσμους από ψηλά. Με πλήρη και απόλυτον αρμονίαν. Κέκλυθι εσύ που κατέχεις μεσαίαν έδραν υπέρ αιθέρος, και τον κεντρικό φεγγοβόλο κύκλο του κόσμου εγέμισες τα πάντα με την δική σου πρόνοια που διεγείρει τον νού. Θεών πανάριστε, πυριστεφές, συ η εικών του θεού που γέννησε τα πάντα, συ ανυψώνεις τις ψυχές. Γίνεται σπονδή οίνου. Άκουσέ με και καθάρισέ με και διώξε τις κηλίδες που μολύνουν την ψυχή μου. Διαφύλαξέ με μακρυά από τις ποινές, καταπραΰνων το ταχύ βλέμμα της δίκης που τα βλέπει όλα. Εις δε το σώμα μου χάρισε ακεραιότητα και υγεία. Και αν κάτι έρχεται εναντίον μας από τα περιστρεφόμενα αδράχτια της μοίρας, που κλώθονται κάτω από την περιδίνηση των αστέρων, συ απόδιωξέ το ως ορμητική κίνησις. Ώ Μέγιστε Άνακτα φώτιζε το νου μας και χάριζε στην ψυχή μας άχραντον φως. Επικαλούμαστε την επωδό τρις (Επίκληση για νοητική και ψυχική αφύπνιση). Γίνεται σπονδή οίνου.

ΚΛΕΙΣΙΜΟ

Γένοιτο!

Παραπομπές

~~{*}~~

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΑΣ ΤΕΛΕΤΗ

Η τελετή γίνεται για να δεχτούμε τις Ιαματικές Συμπαντικές Δυνάμεις του Μεγάλου Ιατρού του Σύμπαντος, Παιήωνος Απόλλωνα, του Ιητήρος Ασκληπιού και της Περιπόθητης Υγείας. Η τελετή δεν υποκαθιστά κατ’ ουδέν τρόπο την ιατρική επιστήμη, το δώρο του Απόλλωνος στην ανθρωπότητα, αλλά λειτουργεί ως συνεπίκουρος αυτής. Κατά τη τελετή θα πρέπει να προσπαθούμε να συντονιστούμε με τις θεϊκές ενέργειες έτσι ώστε να βοηθήσουμε την διαδικασία της ίασης.

Ως γνωστόν οι περισσότερες ασθένειες έχουν και ψυχοσωματικά αίτια, και στην τελετή αυτή επικαλούμαστε τον Ασκληπιό για να βρούμε τις αιτίες στο σώμα μας και τον Απόλλωνα για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τα όποια πνευματικά αίτια. Τέλος επειδή η υγεία είναι ένα αγαθό για το οποίο παλεύουμε συνέχεια, κατά την διάρκεια του ύμνου της θεάς Υγείας προσπαθούμε να πάρουμε δύναμη ώστε να πράττουμε τα απαραίτητα που βοηθούν το σώμα μας και καθημερινά (έτσι ώστε να προλαμβάνουμε) αλλά και σε περίπτωση ασθένειας ώστε να αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με καθαρό μυαλό χωρίς να επιβαρύνουμε την θέση μας με κακή ψυχολογία, και έλλειψη σωστής αντίδρασης. Καλό είναι η τελετή να τελείται νωρίς το πρωί, ενώ έχει προηγηθεί καθαρισμός του σώματος, όταν ο οργανισμός μας είναι ακόμη καθαρός από τις όποιες επιβαρύνσεις της καθημερινότητας.

Επίκλησις Ιητήρων Θεών

Κλύτε Ιητήρες Θεοί Απόλλων, Ασκληπιέ και περιπόθητη Υγεία. Είθε να παύσετε τας χαλεπάς νόσους Χαρίζοντας υγεία στο νου και το σώμα μας. Γίνεται σπονδή ερυθρού οίνου

Ύμνος Απόλλωνος

Προσφορές: Θυμίαμα λιβάνι, φύλλα δάφνης, σπένδουμε ερυθρό οίνο

Ελθέ Μάκαρ παιάν, Φοίβε Αγλαότιμε, Ιήιε Ολβιοδώτα Σπέρμειε, Πύθιε, Δελφικέ Μάντη, Φωσφόρε Δαίμων. Συ που βλέπεις τον απέραντον αιθέραν και την ευτυχισμένη γη από ψηλά, που έχεις για μάτια σου τα άστρα, που διαλύουν τα σκοτάδια Από την χρυσή σου κόμη στάζουν εις το έδαφος αρωματώδη έλαια που θεραπεύουν. Ελθέ Μάκαρ παιάν, Και χάριζε στον Ικέτη σου [όνομα] Την περιπόθητη Υγεία. Γίνεται σπονδή ερυθρού οίνου

Ύμνος Ασκληπιού

Προσφορές: Θυμίαμα μάνναν (λιβάνι), σπένδουμε ερυθρό οίνο

Ιητήρ πάντων Ασκληπιέ, Που θέλγεις τα εκ των νόσων Παθήματα των ανθρώπων Κραταιέ, Ηπιόδωρε νόσων Ιητήρα Φοίβου Απόλλωνος θάλος αγλαότιμον Κατέπαυσε τας χαλεπάς νόσους Ελθέ μάκαρ Σωτήρ, και δώσε στον ικέτη σου [όνομα] παύση πόνων και υγεία. Γίνεται σπονδή ερυθρού οίνου

Ύμνος Υγείας

Προσφορές: Θυμίαμα μάνναν (λιβάνι), βότανα, σπένδουμε ερυθρό οίνο

Κλύθι, μάκαιρα Υγεία Περιπόθητη, αξιέραστη βασίλισσα των πάντων Γιατί από σένα καταστρέφονται οι ασθένειες των ανθρώπων, Από σένα ανθοφορεί κάθε σπίτι και γεμίζει χαρά, Από σένα και οι ίδιες οι τέχνες ακμάζουν. Εσένα ποθεί ο κόσμος Ω Άνασσα Αειθαλή, πολυεύχη, θνητών ανάπαυμα. Έλα θεά που χωρίς εσένα όλα ανώφελα είναι Και σώσε από την κακότυχη νόσο Τον ικέτη σου [όνομα] Γίνεται σπονδή ερυθρού οίνου

Κλείσιμο Τελετής

Χαίρετε Ιητήρες Θεοί, Νούσους, άλγη τε και Κήρας στέλλοντες ες πέρατα γαίης.