Συνύπαρξη Θεών και ανθρώπων

Της Dimitra Papanastasopoulou

Μετά την πλήρη επικράτηση της κυριαρχίας του Δία, οι αρχαίες Ελληνικές παραδόσεις θέλουν τους θεούς να μην περιορίζονται στον Όλυμπο, αλλά να ανακατεύονται με τους ανθρώπους, να μένουν μαζί τους, να μοιράζονται το ίδιο φαγητό, να γλεντούν μαζί, να περνούν όλοι τους μια ευτυχισμένη και χαρισάμενη ζωή.

Ο τόπος ορίζεται στην Μηκώνη της Κορίνθου. Η πεδιάδα της είναι εύφορη και πλούσια, χωρίς την ανάγκη της καλλιέργειας. Έδινε τα πάντα σε αφθονία από μόνη της. Πρόκειται για μια πραγματικά χρυσή εποχή, για έναν ονειρεμένον παράδεισο. Ο κόσμος είναι ειρηνικός, ο χρόνος δεν έχει θέση εκεί. Κανένας άνθρωπος δεν απασχολείται με τα προβλήματα της επιβίωσης, τις στενοχώριες, δεν τον απασχολεί το αύριο. Παραμένει νέος και ακμαίος για αιώνες. Δεν υπάρχει η γέννηση με τη γνωστή της μορφή, αλλά εμφανίζεται από το πουθενά, κι εκεί καταλήγει, χωρίς να απασχολείται κανείς με την εμφάνιση ή την εξαφάνισή του.

Οι Αιθίοπες έχουν περιγράψει μια παρόμοια κατάσταση: μια τράπεζα ήλιου περιμένει τους ανθρώπους κάθε πρωί, φορτωμένη με κάθε είδους φαγητό και ποτό, και μάλιστα σερβιρισμένα. Τις τροφές, τα κρέατα, τις βρίσκουν πάντα έτοιμα, τα σιτάρια μεγαλώνουν χωρίς να έχουν χρεία καλλιέργειας, ενώ επιπλέον τα φαγητά έχουν ήδη μαγειρευτεί. Η φύση προσφέρει αυθόρμητα και εντελώς ξαφνικά όλα τα αγαθά μιας οικιακής ζωής, εξαιρετικά εκλεπτυσμένης, εξαιρετικά πολιτισμένης και άφθονης.

Γυναίκες δεν υπάρχουν ακόμη (εκτός από τις θεές που εκπροσωπούν το θυληκό στοιχείο. Οι θνητοί αγνοούν ακόμη τη χαρά του σμιξίματος.

Αυτή η ευτυχία και η ανεμελιά κάποτε τελειώνει. Και τελειώνει όταν οι θεοί μοιράζουν τις τιμές μεταξύ τους. Το ζήτημα με τις τιμές και τα προνόμια που διακιούνταν ο κάθε θεός, διευθετήθηκε αρχικά δια της βίας.

Η μοιρασιά ανάμεσα στους Τιτάνες και τους Ολύμπιους ήταν αποτέλεσμα πάλης, στην οποία τον πρώτο ρόλο έπαιξαν η δύναμη και η βίαιη επιβολή. Όταν αυτή η πρώτη μοιρασιά τελείωσε, οι Ολύμπιοι έστειλαν στα Τάρταρα τους Τιτάνες κλείνοντας πίσω τους τις χάλκινες πύλες της υπόγειας φυλακής και πηγαίνοντας ξέγνοιαστοι να ζήσουν ψηλά στον ουρανό. Ωστόσο, υπήρχαν προβλήματα που απαιτούσαν ρύθμιση. Έτσι, ο αρχηγός Δίας ανέλαβε τον ρόλο της μοιρασιάς των επί μέρους εξουσιών- αυτή τη φορά χωρίς βία, αλλά με κοινή συναίνεση όλων των υπολοίπων.

Πηγή: The Mythologists