«Μην πλυθείς, σε τρεις μέρες έρχομαι»: Τα ερωτικά γράμματα του Ναπολέοντα στην Ιωσηφίνα

«To να ζω για την Ιωσηφίνα, αυτή είναι η ιστορία της ζωής μου».

Ένας από τους διάσημους έρωτες στην ιστορία, αυτός του Ναπολέοντα Βοναπάρτη για την σύζυγό του Ιωσηφίνα, μία σχέση αμφιλεγόμενη, σκοτεινή και, σύμφωνα με αρκετούς βιογράφους, χειριστική από πλευρά της, ξεκάθαρα μονόπλευρης από δικής του πλευράς.

Ο άσημος Κορσικανός στρατιωτικός που διένυσε μία τρελή πορεία προς την δόξα και το ανώτερο αξίωμα της Γαλλικής Αυτοκρατορίας, στέφοντας τον εαυτό του αυτοκράτορα το 1804 στη Παναγία των Παρισίων, ερωτεύτηκε με πάθος την γοητευτική Ιωσηφίνα, η οποία ήταν 6 χρόνια μεγαλύτερη του και ήδη χήρα με 2 παιδιά.

Λέγεται ότι ο Ναπολέοντας αγάπησε με τόσο πάθος την δυναμική, καθηλωτική, ξεωχριστή παρουσία της ώστε ήταν διατεθειμμένος να κάνει για χάρη της το οτιδήποτε και να πιστέψει το οτιδήποτε. Η Ιωσηφίνα είχε πάρα πολλούς εραστές και υπήρξε εξαιρετικά αδιάφορη και σκληρή απέναντι του, παρόλα αυτά εκείνος της τα συγχωρούσε όλα. Σύμφωνα με μαρτυρίες εκείνης της εποχής που διασώζονται μέχρι σήμερα, κάθε φορά που ο Ναπολέοντας τολμούσε να θυμώσει μαζί της ή απειλούσε ότι θα την εγκαταλείψει η Ιωσηφίνα παρίστανε την άρρωστη και έκανε ψεύτικες σκηνές λιποθυμίας στα πολυτελή ιδιαίτερα διαμερίσματα της, ώσπου εκείνος την λυπότανε και την συγχωρούσε για ακόμα μία φορά.

Ο Ναπολέων παντρεύτηκε την Ιωσηφίνα Τασέρ το 1796 και λίγες ημέρες μετά έφυγε για την εκστρατεία στην Ιταλία. Μερικές από τις ερωτικές επιστολές που της έγραψε στα 10 χρόνια έγγαμου βίου τους παραμένουν θρυλικές και ιστορικές, ενώ αρκετές έχουν πωληθεί σε δημοπρασίες, έναντι εκατοντάδων χιλάδων ευρών.

Σε μία από αυτές ο Ναπολέων γράφει:

«Μία και μοναδική μου Ιωσηφίνα, μακριά από εσένα δεν υπάρχει χαρά· μακριά από εσένα, κόσμος είναι μια έρημος, όπου βρίσκομαι μόνος μου και δεν μπορώ να ανοίξω την καρδιά μου. Έχεις κλέψει πιο πολλά από την ψυχή μου· είσαι η μόνη σκέψη της ζωής μου.

… To να ζω για την Ιωσηφίνα, αυτή είναι η ιστορία της ζωής μου. Προσπαθώ να έρθω κοντά σου. Ανόητος που είμαι! Δεν βλέπω ότι όλο και απομακρύνομαι. Πόσες χώρες μας χωρίζουν!

… Ω! Λατρεμένη μου γυναίκα! Δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει η μοίρα, αλλά αν με κρατήσει μακριά σου για λίγο ακόμη, θα είναι αβάσταχτο! Το κουράγιο μου δεν θα είναι αρκετό για κάτι τέτοιο.

… Συγχώρεσέ με, ακριβή μου αγάπη, παραληρώ· η φύση είναι τόσο εύθραυστη όταν κάποιος αισθάνεται σε τέτοιο βάθος, όταν κάποιος αγαπιέται από εσένα».

Ενώ σε μία άλλη, η οποία πωλήθηκε σε δημοπρασία στο Παρίσι για 513 χιλιάδες ευρώ, ο Γάλλος στρατηλάτης εκφράζει στη συζυγό του το παράπονο του για το γεγονός ότι εκείνη δεν του έγραφε ποτέ:

«Δεν έχω γράμμα από εσένα, λατρεμένη μου φίλη, έχεις λοιπόν τόσες ευχάριστες ασχολίες που ξεχνάς τον σύζυγό σου, ο οποίος παρά την εξουθενωτική κούραση δεν λαχταρά παρά μόνο εσένα. Είμαι έρημος. Με ξέχασες. Εδώ και οκτώ ημέρες είμαι πάνω στο άλογο. Δεν υπάρχει νύχτα, δεν υπάρχει ξεκούραση, δεν υπάρχει ύπνος», γράφει ο στρατηγός Βοναπάρτης στις 18 Απριλίου 1796 στην Ιωσηφίνα, κατά τη διάρκεια της ιταλικής εκστρατείας.

Είναι πλέον επιβεβαιωμένο ιστορικά πως τόσο η Ιωσηφίνα όσο και ο Βοναπάρτης είχαν αμέτρητες εξωσυζυγικές σχέσεις όσο ήταν παντρεμένοι. Ωστόσο εκείνος αγαπούσε μόνο εκείνη και λέγεται πως αισθάνθηκε βαθιά ταπεινωμένος όταν ένα γράμμα του στο οποίο αναφερόταν στον πόνο που του είχαν προκαλέσει οι διαρκείς απιστίες της έπεσε στα χέρια του αγγλικού στρατού. Ο Ναπολέων χλευάστηκε τόσο πολύ που αναγκάστηκε να της ζητήσει διαζύγιο. Παρόλα αυτά συνέχισε να της είναι αφοσιωμένος και μετά τον χωρισμό τους.

Ο θρύλος λέει πως όταν εκείνη πέθανε από πνευμονία ο Βοναπάρτης δεν έφαγε και δεν ήπιε τίποτα για 2 ολόκληρες μέρες και όταν τελικά έφυγε και εκείνος από τη ζωή η τελευταία λέξη που είπε ήταν το όνομα της. Ανάμεσα από τα εκατοντάδες γράμματα που της έγραψε θα ξεχωρίζει πάντα εκείνο στο οποίο της ζητούσε να μην πλυθεί, καθώς σύντομα θα επέστρεφε στο Παρίσι. Όπου κι αν βρισκόταν ο Ναπολέοντας σημασία για αυτόν είχε μόνο η Ιωσηφίνα και η μυρωδιά της.

*Ο Ναπολέων Βοναπάρτης πέθανε στις 5 Μαϊού του 1821 στο νησί Αγία Ελένη του Ατλαντικού Ωκεανού όπου ζούσε εξορισμένος για επτά χρόνια.

Πηγή: womantoc.gr